Secretly Loving Mr. Lazzaro (COMPLETED)

Kabanata 35

Hindi pa rin ako makapaniwala na sa loob ng mahigit na apat na taon ay ngayon ko na lang ulit nakita si Tita Amelia at Tito Charles. Ramdam kong may pinag-uusapan sila bago pa man ako pumasok at natigil lamang iyon nang tuluyan na akong nasa opisina kasama sila.

"Dear, you look so beautiful, more beautiful."Puri ni Tita.

Ramdam ko ang mainit kong pisngi sa sinabi niyang iyon pero hindi ko pinahalata at pinuri rin siya. Sumeryoso ang lahat nang iminungkahi ni Tito ang sadya.

"It's a private property, I already tried my best to purse the family but they're really firmed." Papa answered uncle Charles question regarding the expansion of DV hotel.

My father planned the expansion years ago but it was hard to pursue someone's property. Kahit siguro ako, kung ang lupain na lamang ang natitirang kayamang minana pa sa mga ninuno ay hindi ko rin agarang ibibigay.

" You should've used your art of convincing, you're good at it." Patuya na sabi ni Tito.

The conversation went on and on, nag-usap din sila ng iba pang bagay kagaya ng pag-uwi pa Manila. Kanina ko pa pinagtataka ang absence ni Mama kaya n'ong bumukas ang pinto ay kaagad ko iyon nilingon. Siya ang pumasok kasama si Laida.

" I've got a report, Stacey is going crazy driving her sports car, and someone almost got hit!." My mother announced.

Dalton shifted from his seat, gan'on din ang ginawa ko at n'ong papunta kami rito ay malakas na ang takbo niya at marinig ang mga ito ay hindi na nakapagtataka.

"What's her problem anyway? Cinna didn't know she'd come here! Do you know, Iyah?" I got their attention because of my father's question. I slowly nodded my head.

Pakiramdam ko kailangan ko siyang pagtakpan, kahit hindi ko alam ang dahilan ng pagpunta niya rito.

" I told her that I wanna see her before she flew to France. I'm sorry for not telling you my plan." Naalala ko ang sinabi niya kaya iyon na rin ang ginawang kong dahilan.

Wala ng naging tanong matapos iyon, napansin ko naman ang pagiging balisa ni Dalton at bago pa man matapos ang meeting sa pagitan ng mga magulang namin ay nagpaalam na siya. Hindi ko na siya sinundan pa dahil may ibang pakay ako.

"Papa, I'm sorry for asking this... but can I use your exclusive function hall?" My aunt and Mom are busy talking about something.

Sabay na nag-angat ng tingin ang dalawang nakakatandang lalaki. Sinikap kong sabihin ang plano ng kaibigan guro.

"It will be on Thursday and Friday, and I hope we can use the hall for our event. This is a big help for those out-of-school youth, Papa. I will also provide them food with my own money, my savings." Nakisali sa usapan ang dalawang matatandang babae, umupo sa tabi ko si Mama at si Tita naman ang nasa harap ko. Humaplos ang palad ni Mama sa mahaba kong buhok.

"How long have you been doing charity, Ija?" uncle Charles asked with fingers on his chin.

Inalala ko ang unang beses kong tumulong. Sa isang school activity at club program. Nagpakain lang naman kami dahil iyon ang mithiin ng aming club n'ong panahong iyon.

"If I'm not mistaken, it's been almost four years now, but I am not active po." Kinuwento ko ang unang beses kong nag-donate ng budget.

Kinagulat iyon ng lahat, maging ang mga magulang ko ay nagulat din. Kahit saan ko gagastuhin ang pera ay hindi tuluyang nauubos, nababawasan lang ng kaunti pero triple ang balik. Kaya kong bumili ng kahit anong gusto ko at sa tuwing nakukuha ang mga ito ay tila bang nakakapanghinayang, dahil may mga kaibigan at kakilala akong kapus. May mga batang kulang sa laruan, sa mga damit at maging sa pagkain. Kaya sa tuwing napapadpad ako sa kabahayan ay sinisigurado kong may dala ako.