SAFDERİN (DÜZENLENDİKTEN SONRA BÖLÜMLER YENİDEN YÜKLENECEK)

8-İlk Adım

Selamm güzeller güzellerim🥰

Ben bu bölümü çok sevdim inşallah siz benden de çok seversiniz 🤭

Buarada birçoğunuzun bildiği üzere ismim Saliha ama bana etrafımdaki büyük küçük herkes Saliş diye seslenir. Bana yakın hissedeniniz varsa böyle seslenirse çok  memnun olurum. Saliha derseniz o da kabulüm ama yazar deyince çok  mesafeli, uzak hissediyorum kendimi size karşı demeyin, dedirtmeyin nolur sjskskksk

Medyada Musa Eroğlu-Candan İleri var birkaç haftadır anlam veremediğim bir şekilde wattpade yüklediğim şarkılar  medyada görünmüyor yine aynı şey olursa diye yazmak istedim ben çok sevdim bu türküyü Fırat sayesinde umarım siz de dinleyerek okur, çok seversiniz ❤

Keyifle okuyun 🖤

Oy vermeyi ve satır aralarına yorum yapmayı da nolurr unutmayın 😘

Notu okuduktan sonra bir süre kitlenip kaldım, kendime gelemedim. Yeniden uyumak için en ufak bir hamlede bulunmazken öyle boş boş oturdum. Merak, korku, heyecan... İçimdeki karmakarışık duygular yüzünden net bir şey hissedemiyordum. Bir süredir karşıma çıkması için ısrar ettiğim ama her seferinde beni reddeden gizemli kişilik, bir anda, kendiliğinden bana kendini göstereceğini yazıyordu. Kim olduğunu bilmeme izin verecekti.

Birkaç günde ne değişmişti de bana bir daha yazmamaya karar veren adam kararını değiştirmişti?

Peki ben onunla karşılaşmaya ne kadar hazırdım? Ona korkak derken şu an kendim aynı duruma düşmüştüm. Bir daha yazmayacağım dediğinde üzüldüğüm kadar rahatlamıştım da. Korkuyordum. Kim olduğunu merak ettiğim kadar korkuyordum. Hiçbir şey bilmeden yaşamak bazen daha kolaydı. Ya da işine geldiği için insan kendini bu şekilde kandırıyordu.

Hiçbir şey yapmadan ne kadar oturdum bilmiyorum ama biraz daha bu şekilde kalırsam düşünmekten kafayı yiyecektim. Uyuşuk bir halde ayağa kalktıktan sonra yatağımı topladım. Saatin erken olduğunu görerek masama yaklaştım. Üst raftan ders kitaplarımdan birini alarak masanın üzerine bıraktıktan sonra sandalyemi çektim. Bacağımın birini sandalyenin üzerine çıkardıktan sonra derste son işlediğimiz yeri açıp köşedeki kalem kutusundan turuncu renkli fosforlu kalemi aldım. Dirseğimi dizime dayadıktan sonra kalemin sonunu ağzıma alarak yazılanları okumaya başladım. Aklım başka şeylere kaydıkça odaklanmaya çalışıp kaçırdığım yerleri bir kez daha okudum. Önemli gördüklerimin altını çizdim. Sağlıklı bir şekilde algılamama izin vermeyen zihnime inat devam ettim.

O kadar dalmıştım ki annemin sonunu uzatarak "Pelda," diyen sesinden sonra kapıyı açmasıyla boşluğuma geldi, sıçradım. Annemin yatağa bakan gözleri masayı bulduğunda şaşırmış gibi bir hali vardı. İmalı sesimle "Sana da günaydın anne!" dedikten sonra önümdeki kitabı kapatarak yeniden anneme döndüm. "Şu odanın kapısını bir kez de çal ya... Belki uygun değilim, üzerimi değişiyorum."

Annem odanın içine girerek pencereye yönelirken "Annenim ben senin Pelda. Her halini biliyorum. Baban olsa neyse de benim çalmama ne hacet." dedikten sonra perdeyi çekip camı açtı ve bana döndü. "Tabi arkamdan bir işler çevirmiyorsan..." dediğinde bir kabahatim varmış gibi gerildim.

Camdan içeri giren sabah serinliği bedenime uyarı gönderirken "Ne işi çevireceğim anne Allah Allah!" diye sesimi hafif yükselterek kollarımı bedenime sardım. "İşine geldiğinde kabul edip işine gelmediğinde etmesen de genç kız oldum ben artık. Odasına öyle dan diye girilecek yaşı çoktan geçtim. Ne var sorarak girsen?"

"Biz de genç kız olduk Pelda. Sen bu kadar küçük bir şeye takılıyorsun ama bize hiçbir şey sormazlardı. Benim annemden gizli saklım hiçbir şeyim olmadı. Zaman değişti diyeceksin. Haklısın, şimdiki imkanlar yüzünden çocuklar anne babalarından çok şey gizliyorlar ve bunu iyi bir şey sanıyorlar ama değil. Anne babalarını kendilerince hayatlarına karıştırmayacaklar ama başlarına en ufak bir şey gelse yine ilk onlara koşacaklar. Kimseyi kınamak için söylemiyorum, isteyen evladını rahat yetiştirebilir ama ben yetiştiremem. Ne biz başkasıyız kızım ne de sen. En çok biz isteriz mutlu olmanı. Üzülecek olsan bizim canımız senden bile daha çok yanar. O yüzden her şeyini anlat bana, bileyim."