Düş Güzeli

~31~

"Harikasın." Barış'ın göğsüne uzun bir öpücük kondurduğumda bana bakmıştı. "Harikayım? Nereden çıktı o?" "İçimden geldi. Sevgilim. Sana aşığım." "Ben de sana..." "Nisa'm benim." Barış yüzümü okşarken derin bir nefes aldım ve gülümsedim. "Bana çiçek almıyorsun hiç..." "Alayım istiyorsan..." "İstemiyorum. Küstüm sana." Barış yanağıma minik öpücükler bırakırken yüzünü okşayıp gülümsedim. Biz mutluyduk. Aramızdaki bu anlamsız tartışma sona ermişti. Belimi sıkıca sarıp beni kucağına alırken ona baktım. "Yusuf bir dövüş ayarlamış. Benimle gelicek misin eve mi bırakayım seni?" "Seninleyim. Bunu asla kaçırmam."

Bir Hafta Sonra Nisa'nın Ağzından ||

Barış ile el ele okula ilerlerken derin bir nefes aldım ve gülümsedim. Bana baktığında o da gülümsemişti. "Ne oluyor acaba?" "Hiç..." Ben gülerken Barış anlamsız gözlerle kendisine bakmıştı. Mehmet abi epey toparlamıştı ama o günü hâlâ saklıyordu. Okulda ise değil beni rahatsız etmek o günden sonra yanıma gelen dahi yoktu. Barış beni kendine çekip saçlarıma uzun öpücükler bırakmıştı. Ona bakıp derin bir nefes aldım. "Sana bir şey söylemem gerek." Barış durup bana bakarken gülümsedim ve dudağına minik bir öpücük kondurdum. "Söyle tabii meleğim."

Barış'ın kaşındaki yarayı okşarken yutkundum. "Ben daha önce bir hata yaptım bu kez dikkatli olacağım." "Yani?" Kıkırdayıp ona sıkıca sarıldığımda gökyüzü de tüm içtenliğiyle gülümsemişti sanki... Barış'ın kokusunu içime çekerken o da belimi okşuyordu. "Ben... Hamileyim!" Tüm neşemle ve heyecanla haykırdığımda Barış bana bakmıştı. "Ciddi misin?" Onu başımla onaylarken derin bir nefes almış ve yutkunmuştu. "Ciddiyim. Baba oluyorsun." Barış beni kucağına alıp döndürürken heyecanla gülüp ona sıkıca sarıldım. "Baba oluyorum! Nisa..." Barış kocaman gülümserken ben de gülümsedim ve dudağına minik bir öpücük kondurdum.

"Ama henüz hastaneye gidip doktorla görüşmedim. Sadece test yaptırdım işte. Bugün sabah da... Barış baba oluyorsun." Barış kocaman gülüp yanağıma uzun öpücükler bırakırken gülümsedim ve minik bir kahkaha attım. Yusuf ve Hayal yanımıza gelirken Barış'a bakıp güldüm. "Yere bırak beni hadi..." Barış beni özgür bıraktığında ikimiz de gülüyorduk. "Ne oluyor oğlum sabah sabah?" "Yusuf, bana oluyorum ben!" "Ne? İnanmıyorum Nisa." Hayal bana sarılırken ben de ona sımsıkı sarıldım. Yusuf da Barış'a sarılmıştı. Nasıl bir bebeğim olacağından ve bizim için zaten zor olacak bir süreçte daha neler yaşayacağımızı bilmeden huzurla kutlamıştık onun varlığını.

İki Ay Sonra Barış'ın Ağzından ||

Sınavdaydık. Nisa huzursuzca kıpırdarken ona baktığımda bana bakmıştı. "Barış..." Etrafı kontrol edip ona bakarken gülümsemişti. "Biz mandalina istiyoruz." "Alırım meleğim şunu halledeyim." "Olmaz... Hemen istiyoruz." "Nisa sınavdayız çıkamam..." Bana ters bir bakış atıp önüne döndüğünde ona baktım. Gökyüzü kararırken karnını okşuyordu. Ayağa kalktığımda bana bakmıştı. "Sen sınavdan çıktığında bol bol yiyeceksin tamam mı?" "Seni seviyoruz." Kağıdı verip çıktığımda Nisa için en iyisini bulmaya çabalıyordum. Ama ne istediğini asla bilmiyordu çoğu zaman.

Ekşi mi tatlı mı yoksa... En iyisi her türlüsünden almaktı. Öyle de yapmıştım. Onu beklerken sınavdan çıkıp yanıma geldiğinde sıkıca sarılmıştı bana. "Telafi sınavı yapılacakmış ona girersin sen de... Bebeğimiz çok istedi." "Size canım feda benim." Bana sarılırken kıkırdamıştı. "Nisa'm..." "Hadi yiyelim. Bebeğimiz çok istiyor." Gökyüzüne bakarken gergince bir nefes aldım ve Nisa'mı onayladım. Beraber otururken mandalinalara bakıp gülümsemişti. Bir tanesini alıp soyacakken beni durdurup onu elimden almış ve öyle yemişti. Yüzümü ekşittiğimde güldü.

Yine güneş kocaman gülümsediğinde Nisa'mın karnına uzun bir öpücük kondurdum. "Seni seviyorum bebeğim." "Barış sen de ye." Bana mandalina uzatırken kabuklarını soyup yediğimde elimdeki kabukları alıp gülmüştü. "Bunları da yiyeceğim ben." "Nisa mideni bozacaksın diye korkuyorum artık." Yusuf ve Hayal de yanımıza gelip otururken Nisa'ya bakıp benimkine oldukça benzer tepkiler vermişlerdi. Nisa ise kimseyi umursamadan yiyordu. En sonunda doyduğunu söyleyince bir mendil ile yüzünü silip gülümsedim. "Bebeğimiz çok kızgındı babası. Neredeyse beni yiyecekti."