~13~

571 66 140
                                    

"Barış Murat değil mi?" Larisa'yı onaylarken gülümsemişti. "Diğer ismini nereden biliyorum merak etmiyor musun?" "Otursak mı?" Larisa babasına bakarken derin bir nefes almıştı. "Şirketin işleri vardı ben onu halledeyim o zaman arabada." Babası gidince Nisa da elimden tutup uzun bir öpücük kondurmuştu. Gülümseyip elimi beline yerleştirdim ve onu kendime çektim. Bana baktığına kızgın olsa da hemen gülümsemişti. Yanağına uzun bir öpücük kondurdum.

Birlikte oturup bir şeyler içerken Nisa da bana bakıp gülümsemişti. "Bu aralar hava çok dengesiz değil mi?" Nisa sorgular şekilde Larisa'ya baktığında derin bir nefes aldım ve güldüm. Nisa bana göz ucuyla bakmıştı sadece. "Dengesiz olan hava değil belki sensindir." "Ama Nisa niye kızdın ki sana bir şey demedim ben. Aranızdaki ilişki çok dengesiz diyorum." Kaşlarım sorgular şekilde ona bakarken derin bir nefes almıştı. "Ailenin aldığı yanlış kararlar hayatını bir düzene koymuş Barış." "Ne demek istiyorsun?"

Bana elini uzatıp gülümsediğinde gözlerinde gördüğüm o ışıkla derin bir nefes aldım. "Yeniden tanışalım o zaman. Ben Larisa var olduğum ilk andan itibaren ruhunu tamamlamak için buradayım." Nisa'ya göz ucuyla bakıp bana dönmüştü. "Tabii annen ve baban yasak bir aşkın içine düşüp bunu mahvettiler. Ama sürpriz. Evren var olmamı engelleyemedi." Nisa boynuma uzun bir öpücük kondurduğunda derin bir nefes aldım.

"Barış'ın bir ruh eşi var ve ruhunun tamamlanmasına ihtiyacı yok. O yüzden evren seni boşuna yormuş bunca sene." "Sana neden inanayım?" Ben arkama yaslanırken Larisa da gülmüştü. "Güzel soru şöyle göstereyim." Kolumda doğuştan bulunan küçük izi açıp kendi kolunu da getirince tamamlandığını ve parladığını gördüm. Kolumu geri çektiğimde Nisa da gergince dudaklarını ıslatmıştı. "Bu kadar saçmalık yeter. Barış benim ve onu tüm evren bir araya gelseniz benden alamazsınız."

Nisa'ya bakarken derin bir nefes aldım ve ayağa kalktım. "Gidelim mi aşkım?" Bana bakarken derin bir nefes alıp başını iki yana sallamıştı. Öfkeyle o kıza bakarken derin bir nefes aldım. "Sakın bana durmamı ya da sakin olmamı söyleme Barış! Benim olana kimse göz koyamaz! Barış benim ruh eşim ve bitti! Sen onun için ya da bizim için bir anlam ifade etmiyorsun!" Dışarıda oluşan büyük şimşekle derin bir nefes aldım. Nisa'nın gözleri alev alev yanıyordu âdeta.

Larisa ise sessizdi. Büyük bir gök gürültüsü ile gergince nefes aldım. "Benim hayatıma el koyamazsın! Ben Barış için buradayım ve hayatımı senden geri almadan da gitmeyeceğim!" Bana bakıp gülümsediğinde gergince bakışlarımı kaçırdım. Gelip yanağıma uzun bir öpücük kondurduğunda ise çok tuhaf bir şey olmuştu. Etrafta derin bir sessizlik oluşmuş ve bir kaç tatlı melodi duyulmuştu. "Kader bizi daha çok bir araya getirecek Barış ve ben hayatımı almadan pes etmeyeceğim."

Nisa üzerine atılırken onu durdurdum. Larisa da gülümsemişti sadece. Nihayet gittiğinde Nisa gergince bana bakmıştı. "Sen benimsin! Bunu kimse değiştiremez!" "Nisa ben seninim ve bu hep böyle kalacak..." Onun yüzünü sarıp gözlerine baktığımda biraz daha sakinleşmişti. "Bu öyle basit bir kıskançlık değil Barış. Resmen seni tamamlamak için yaratılmış bir... insan?! O yüzden bundan sonra gerekirse banyoya bile beraber giriyoruz." Ben gülümserken bana bakmıştı uzun uzun.

"Gülme ya komik değil." "Değil zaten. Banyoyu düşünüyordum." Nisa bana bakarken gülmüştü. "Pislik... Tut hadi elimi." Elini uzattığında elini tutup derin bir nefes aldım. Sonra birlikte motora ilerledik. "Adem gittik biz!" "Tamam kardeşim!" Nisa motorun yanında beklerken Larisa hâlâ orada babasını bekliyordu. Hızlıca motora bindiğimde bedenimi sımsıkı sarmıştı. Hazır olduğuna emin olunca dikkatlice uzaklaştım oradan...

...

"Zehra abla Barış'ın ruh eşi olduğunu söylüyor. Kollarındaki izler bile birbirini tamamlıyor." "Nisa..." "Barış bir dur! Ben seni kaybedemem." "Anne ne yapacağız bu şimşeklerle kafamı delecek yoksa benim..?" Nisa dizlerime otururken derin bir nefes aldım. Ellerimden biri belini sardığında onun da bir eli ensemdeki saçları okşuyordu. Annem uzun bir süre düşünürken derin bir nefes almıştı. "Baban bana olan öfkesini senin üzerinden atmaya çalışıyor belli ki Barış. Ve bu durumda ne yapılır bilmiyorum... Yani yardım edebileceğimi sanmıyorum. Üzgünüm."

Düş GüzeliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin