#Unicode
ရိုက်တော့လဲသူဘဲ့
ဆေးလိမ်းပေးပြန်တော့လဲသူဘဲ့
တောင်းပန်ပါတယ် တစ်မျိုးထဲဘဲ့နေပေးပါ
ခဗျာ ကျွန်တော်ကို ဂရုစိုက်ပေးလိုက်ပီးဆိုရင်
နောက်ထပ် အဲ့ဂရုစိုက်မှုကိုဘဲ့ ကျွန်တော် ထပ်လိုချင်နေလို့ ။
"အရမ်းနာသွားလား"
ရိုက်ခဲ့မိတယ် ။ အမှန်တိုင်းပြောရရင် ကို မင်းကိုမရိုက်ရက်ဘူး
ဟောဒီမကောင်းတဲ့စိတ်ကြောင့် မင်းပါးလေးနာသွားရပီး ။
"မနာဘူး "
မေးရက်တယ် မနာစရာလား နာတာပေါ့
ဒီပါးလေး ရိုက်ခံထိနေတာအကြိမ်အရေဘယ်လောက်ဘဲ့များများ
ခဗျာ ရိုက်တဲ့တစ်ချက်ကတော့ ပါးရော နှလုံးသားရော
တစ်ဆက်ဆက်နာကျင်ရတယ် ။
"မင်းလိမ်နေတာ"
"မလိမ်ဘူး ကိုယ်ကိုmin မလိမ်ရဲဘူး "
"မနာဘူးဆို မင်းဘာလို့ မျက်ရည်ကျနေတာလဲ"
"နာလို့မဟုတ်ဘူး "။
ပြောရင်း သစ္စာမရှိတဲ့မျက်ရည်က ထပ်ကျလာသည်
ကျလာတာနဲ့ အကြမ်းပတမ်းသုတ်ခဲ့မိတယ်
"ဖြည်းဖြည်းသုတ် မျက်နှာနီကုန်ပီး
ထမင်းစားတော့မလား "
"မစားတော့ဘူး အိပ်တော့မယ်"
"မစားလို့မရဘူး ဆေးသောက်ရမယ်"
"ရတယ် တရေးနိုးရင် ထသောက်လိုက်မယ် "
"..................."
ပြောပီး တာနဲ့ အိပ်ချလိုက်သည်
စိတ်ဆိုးချင်ခဲ့သည် ဒါပေမယ့် မဆိုးရက်ခဲ့
မုန်းချင်ခဲ့သည် ဒါပေမယ့် မမုန်းရက်ခဲ့.........
စီးကျနေသောမျက်ရည်တွေလဲ အထိန်းအကွပ်မဲ့စွာ
ဒီညတော့ ခေါင်းအုံးလေး စိုစွတ်ခဲ့ပြန်သည် ။
သူကို ချစ်လားလို့ မေးခဲ့ရင်
ကျွန်တော်မချစ်ဘူးလို့ဘဲ့ဖြေမိမယ်
မုန်းလားလို့မေးရင်လဲ
ကျွန်တော်သူကိုမမုန်းဘူး
သူကိုမှမဟုတ်ဘူး ဘယ်သူကိုမှ မချစ်ခဲ့ဘူး
ကိုယ်ကိုယ်ကိုလဲမချစ်ဘူး ဒါပေမယ့် သူငိုရင်
ကျွန်တော် မနေတတ်ဘူး သူအသားနာသွားမှာကိုလဲ မလိုလားဘူး
စိတ်မထိန်းနိုင်လို့သာရိုက်မိသွားတာ သူအသက်မရှင်ခြင်းတော့ဘူးပြောတာ ကျွန်တော် မတ်တပ်တောင်ရပ်ဖို့အားမရှိတော့လောက်အောင်တုန်လှုပ်ခဲ့တယ် ။ မကြားချင်ဆုံးစကားက အဲ့စကားဘဲ့ တခြားသူပြောရင် ကိစ္စမရှိဘူး ဒါပေမယ့် သူပြောရင်တော့ စိတ်က ဘယ်လိုမှ ထိန်းချုပ်လို့မရအောင် ဒေါသထွက်တယ် ။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတာတော့ စဉ်းစားလို့မရ ။
