#Unicode
"နင့်ကိုယ်နင် ဒီအိမ်ရဲ့အရှင်သခင်လို့ထင်နေတုန်းလား
ကိုယ့်နေရာကိုယ်သိ ..."
"စကားကို ဆင်ခြေပီးပြော နင်ကသာ
ကိုယ့်နေရာကိုယ်မသိတာ..."
လှေကားထိပ်တွင် စကားများနေ သော ကလေးနှစ်ယောက်
"ငါ့ကိုများပြန်ပြောနေသေးတယ် မယားငယ်မ သားကများ"
"ဟက်...နင်အမေကမှ မယားငယ် "
"နင်ကများ ငါ့အမေကို "
အ့
ဆံပင်ကိုလာဆွဲသော သူရဲ့လက်ကိုရုန်းလို့မရတာကြောင့်
သူမရဲ့ရှည်လျားနေတဲ့ဆံပင် ကို ပြန်ဆွဲလိုက်သည်
"အ့ park Jimin နင် လွှတ်စမ်း!!
အားး Omma ရေ"
သူအလှည့်ကျတော့ နာတတ်နေလိုက်တာ
ငါ့အမေ မရှိလဲ ငါ့ကိုယ်ငါကာကွယ်နိုင်တယ်
သူ့မ အမေ အနားကိုရောက်လာပေမယ့်
ဆွဲထားတဲ့ဆံပင်တွေကိုတော့မလွှတ်ပေးခဲ့
"လွှတ်စမ်း နင်ကများငါ့သမီးကို"
"ခဗျားသမီးက ကျုပ်ကိုအရှေ့လက်ပါတာ "
"ရိုင်းလိုက်တာ နင့်အမေ အသက်ရှိနေတုန်းက
နင့်ကိုမဆုံးမခဲ့ဘူးထင်တယ် ငါက ဆုံးမပေးရတာပေါ့"
"မလိုပါဘူး ရိုင်းနေတဲ့ ခဗျားသမီးကိုသာ အရင်ဆုံးမလိုက်ပါ"
"အသက်ကဖြင့်13ဘဲ့ရှိသေးတယ် မလောက်လေးမလောက်စားနဲ့
နင်လဲ နင့်အမေလိုဘဲ့ တအားရိုင်းတာ"
"ကျုပ် အမေ ကိုရိုင်းတယ်ပြောရအောင် ခဗျားကဘယ်လောက်ယဉ်ကျေးနေလို့လဲ "
"နင်..."
"Park Jimin မင်းဘာလို့ လူကြီးကိုပြန်ခံပြောနေတာလဲ ဟမ်!!"
ကျုပ်အဖေလို့ မခံယူထားတဲ့လူက သူ့မိသားစုထိတော့နာနေလိုက်တာများ ကျုပ်အမေ ကို သတ်ပစ်ခဲ့တဲ့ ခဗျားကို ကျုပ်လက်စားချေမှာ
"ငါ့ကို အဲ့လိုလာမကြည့်နဲ့ မင်းအကြည့်ကို
မင်းအခုပြင်လိုက် "
"ကျုပ်အမေကို သတ်ခဲ့တဲ့ခဗျား ကို ကျုပ် ခွင့်မလွှတ်ဘူး"
ဖြောင်းးးးး
