#Unicode
"Jiminkook!!"
မိုးလင်းတာနဲ့ Jeonစံအိမ်မှာကြားရသော နာမည်သည် ပိုင်ဆိုင်မှုလေးရဲ့နာမည်မဟုတ်တော့
အပြိုင်အဆိုင်အဆိုးလေးရဲ့နာမည်သာ
"မင်းဘယ်သွားနေတာလဲဟမ်"
"ပါးပါးကယဲ"
3နှစ်မပြည့်သေးပေမယ့် စကားက တအားတတ်
ကိုယ့်ကိုယ်ပါပြန်ရောင်းစားသွားနိုင်သည်
"အခန့်မသင့်အဲ့လှေကားပေါ်ကနေချော်ကျသွားရင်
ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ပါးပါးစကားကိုနားမထောင်တော့ဘူးလား"
"တားတား နားထောင် ပါ ရယ်
အတုက ဒယ် ဒီ တားကိုခေါ်ဝူး"
"ကို ကိုရေ"
"ဗျာ!"
"ဂျာ!"
မျက်ခွက်ကလဲပြောင်သလားမမေးနဲ့
"ဘယ်သွားနေတာလဲ..!"
အောက်ထပ်ကနေတက်လာတဲ့သူကြောင့်
ဘုဆက်ဆက်ကြည့်ပြီးမေးလိုက်သည်
"ပိစိလေးမုန့်စားချင်တယ်ဆိုလို့ ကိုသွားယူတာ"
"ဘာလို့ကလေးကိုခေါ်မသွားတာလဲ "
"အော် "
ဒီလောက်ဆိုjeon သဘောပေါက်သွားပါပြီး
ငချွန်လေး ချွန်ထားပြီးဆိုတာ သူလောက်ပေါက်တတ်ကရပြောနိုင်တာသူဘဲ့ရှိသလိုအဲ့ ပေါက်တတ်ကရပြောတာကိုယုံတဲ့သူကလဲရှိသေး ဒီပိစိသားအဖနှစ်ယောက်ကိုတကယ်မနိုင်ဘူး
"ခေါ်တယ် မလိုက်တာ"
"ဟုတ်ဝူး ဟုတ်ဝူး ဒယ် ဒယ်က ခေါ်တာ
သားက ယိုက်တယ် ပါးပါး..."
"ဗျာ "
"ဒယ်ဒယ်ကယေ...ခီလိုပေါတယ် "
"ဘယ်လိုပြောလဲ ပြောပါအုန်း ပါးပါးကို"
"ခီလို...နင်းနေခဲ့ နာ့ဘာသာဝါးယူမယ်တဲ့
တေကိုတေတယ်ရဲ့"
"ဟျောင့် မင်းဒါတော့ နည်းနည်းများသွားပြီး
မင် ကိုယ်အဲ့လိုမပြောပါဘူးကွာ "
"ကလေးက လိမ်မလား
ခဗျား ကျပ်ကျပ်သတိထားနေ "
ပိုင်ဆိုင်မှုလေးသည် Jeon အားကြိမ်းဝါးပြီး
အကောင်ပေါက်လေး ဆော့ထားတဲ့
အရုပ်တွေကိုလိုက်ကောက်သိမ်းနေတော့သည်
