the Second son

پارت بیست و چهار (آزادی؟)

*جین*

بیدار بودم اما دلم نمیخواست چشمانم را باز کنم.

سروصدایی که از هال به گوشم میرسید نشان از حضور دوباره اش میداد.
دلم میخواست بی تفاوت باشم اما خودم هم شدت دلخوریم از نبود دیشب تهیونگ را میفهمیدم.

با تکرار چند باره سرفه هایش بیخیال قهر از جا بلند شدم.
پشت به من در حال دم کردن قهوه بود:
+سلام

صدایم خش خواب داشت، با لبخند سمتم چرخید:
_صبح بخیر خوابالو. حالت خوبه؟

دلم لوس شدن میخواست:
+دیشب کجا بودی؟

چین خوردن کنار چشمانش خبر از خنده فرو خورده اش میداد:
_مجبور شدم برای دیدن یکی از دوستام به بیمارستان برم.

برعکس دل پرآشوبم نگاهم را بی تفاوت روی جزیره اپن چرخواندم که داشت کم کم از وسایل صبحانه پر میشد:

_شب به بچه ها گفتم بیان. دیروز که نشد در عوض امشب دور هم باشیم.

لبهای آویزانم کمی جمع شد:
+شام...

ضربه کوتاهی زیر چانه ام برای بالا آمدن زد:
_هردوتامون خسته ایم، شام رو از بیرون سفارش دادم.

با چرخاندن چشمانم چاپستیک غذایم را برداشتم:

_جینا.

به چشمان پرشیطنتش نگاه کردم:
_میدونی تو همه جوره خوشگلی ولی نمیخوای حداقل یه آب به صورت نازت بزنی؟

با فهمیدن سرو وضع افتضاحم هینی کشیدم و به سمت اتاق دویدم، صدای خنده اش بیشتر از حرص درار بودن دلنشین بود.

نگاه خندانم را بین بکهیون قهر کرده و چانیول چرخاندم:
+چانی چرا انقدر اذیتش میکنی آخه؟

@خوب مگه دروغ میکنم. یکی دیگه قراره جای این بزاد اونوقت واسه من تعیین تکلیفم میکنه.

بکهیون دوباره منفجر شد:
%بزار به دنیا بیاد اگر گذاشتم انگشتت به بچه ام بخوره!!!

جیمین بحث رو عوض کرد:
¦حالا کی میشه جنسیتش رو فهمید؟

نامجون دستش را روی کمر جیمین کشید:
÷چقدر هولی تو. تازه درستش کردن بزار یکم بپزه، جا بیفته بعد.

جیمین با خنده ضربه ای با آرنج به شکم نامجون کوبید:
÷آخخخخخ عزیزم.

بهترین اتفاق این مدت گرمتر شدن بیشتر رابطه بین جیمین و نامجون بود، هر چند هنوز راه زیادی پیش رو داشتند.
نگاهم را به پروفسور پارکی که عامل تمام این تغییرات بود دادم :
+پروفسور کاش همسرتون رو هم آورده بودین.

لبخندی زد:
§برای ارتودنسی دندونهای دختر کوچیکمون به سئول رفته بود وگرنه اونم خیلی دلش میخواست با این جمع آشنا بشه. حالا که امشب برات راحت گذشت، حتما توی هفته آینده برنامه میزاریم یه شب همگی خونه ما باشین.