Be with You

Chapter twenty nine

"Plavin, gising na. Nandito na tayo." gising ni Stacey sa akin. Dumilat ako at sinag ng araw agad ang sumalubong sa akin. Sinarado ko ka agad laptop at pinasok sa bag tapos inayos ang sarili. 

"What time is it? Did we just land on time?" I asked. My voice is a bit husky. I sleep half of our flight. And I think my eyes right now are fluffy.

"No, we landed here almost 1 hour." singit ni Prince. 

"Bakit hindi mo ako ginising?" tanong kay Stacey. 

"It was our Pilot's decision not woke you up. But then, we're here for an hour now so I decided to wake you up." detalye niyang sabi. 

Inirapan ko siya at kinuha ang bag ko. Umuna siyang lumabas dahil may ginagawa pa ako. Pababa na sana ako ng makita siya. I still can't believe he really cut his hair! His talking with his co-pilot and he was facing me backward. 

His body had gotten more built and as the ray of sunshine hits his face you could see his brown eyes, brown hair, and thick eyebrows. He looks more attractive because of his uniform. I admit that he is even more attractive right now than before.  

Umiwas kaagad ako ng tingin at bumaba na. Pagkababa ko ay nakaabang na si Stacey sa akin at white na Range Rover.

Hindi sumabay sila Prince sa amin dahil may sarili din silang sasakyan. Habang nasa byahe kami tahimik lang kaming dalawa hanggang sa binasag ni Stacey ang katahimikan.

"May plano ka pa bang tumira sa states?" napaisip ako sa tanong niya. Sinabi ko kasi sa kaniya na gusto kong lumipat dito at tumira pero nagbago na ang isip ko. Simula nong dinalaw ko si Mama lahat ng plano ko noon ay binago ko. 

I'm going to stay where I suffered and witness all of my struggles.

"Bibili lang siguro ako ng apartment dito o bahay. Pero hindi ako titira dito. Ikaw ba?" pabalik kong tanong. Umiling din siya.

"Kung saan ka, nandoon ako." ngumisi ako at sinandal ang ulo sa balikat niya. 

Maka lipas ng ilang oras ay dumating na kami sa hotel kung saan kami mag s-stay. Dumiretso ka agad kami sa aming room. Malaki-laki ang room na kinuha ni Sofia para sa aming dalawa ni Stacey.

"Nasaan ang maleta natin?" tanong niya. Natigilan ako ng maalala na nasa sasakyan nila Daile pinasok ang mga bagahe namin!

"Nasa sasakyan nila Daile," natatarantang sabi ko. 

"Mamaya lang muna natin kunin nagugutom na ako." sabi niya at ngumisi. Sinamaan ko siya ng tingin. 

Saktong tumunog ang tiyan ko kasi hindi pa ako nakakain simula nong makatulog ako sa eroplano. Lumabas kami at naghanap ng makakain. Papasok na sana kami sa restaurant ng pareho kaming natigilan sa nakita. 

Nakaupo silang dalawa at may kausap na amerkanang babae. Tahimik lang nakikinig si Prince habang kumakain sa carbonara niya. At tumatawa silang Daile at 'yong babae. Kusang humakbang palabas ang mga paa ko.