Meisje met een droom ft lando norris

Story 1 deel 21

Pov lando

De vergadering met zak is afgelopen en beslis om richting Julie in de audi motorhome te gaan. terwijl ik binnen loop zie ik Julie en dennis met elkaar babbelen en luister van ver naar het gesprek

Gesprek tussen Julie en dennis:
*julie: dennis waarom heb je het max verteld zonder dat ik er iets van wist?
Dennis: ik wou gewoon dat je ook beschermd was de avond dat ik niet mee kon naar de discotheek.. het was stom van me.. ik had het je moeten vragen..
julie: inderdaad dat had je beter gedaan.. waarom heb je dat niet?
Dennis: ik wou niet dat je flashbacks kreeg, sorry.. antwoord hij terwijl hij omlaag kijkt naar zijn handen.
julie: ik snap dat je me wilt beschermen dennis, maar ik kan ook op mezelf letten.
Dennis: ik weet het.. ik ben gewoon bang om je weer zo diep te zien zitten als 2 maanden geleden, ik wil je gelukkig zien. Over gelukkig gesproken.. ik zag dat lando bij je uit de kamer kwam.. ben je zeker dat hij het beste met je voor heeft, ik kan hem niet zo goed inschatten?
julie kijkt hem verbaasd aan: dennis luister nu eens goed naar me, je gaat niet beslissen over wie ik in mijn leven toe laat en wie niet. Als lando bij me is voel ik me thuis, voel ik me veilig. Dat is lang geleden dat ik dat nog bij iemand gevoeld heb buiten jou en Bart. Ik vertrouw hem zelfs zo hard dat ik hem gister verteld heb over wat er die avond en de dag erna gebeurt is. Trouwens je zou hem eigenlijk moeten bedanken, hij is degene die me heeft laten inzien dat ik naar jou kant van het verhaal moest komen luisteren.*

daarna loop ik richting hun beide en ziet Julie me aankomen. Ze zwaait, loopt naar me toe en geeft me een knuffel. Ik vraag of het ritje achter het stuur haar deugd deed. Ze knikt en kijkt in mijn ogen, even verdrink ik in haar bruin/groene ogen. We blijven elkaar even recht in de ogen aankijken tot ik zie dat ze wat verlegen word en even naar beneden kijkt en terug naar mijn ogen kijkt. Ik zie dat haar wangen een kleine blush krijgen, ze bloost.
Ik geef haar een klein lachje. Terwijl ik haar terug een lachje geef worden we uit onze gedachten gehaald door dennis die op mijn schouder tikt.

Dennis: hye lando, ik zou me willen excuseren voor gister avond, ik had niet zo tegen je mogen reageren. Je was goed voor Julie aan het zorgen. Ik had me niet moeten moeien.

Ik steek men hand en zeg: het is oke maat, maak je geen zorgen. We willen allebei hetzelfde, Julie veilig hebben en vooral gelukkig.
Dennis geeft me een hand en knikt.
Julie verteld me dat ze nog vergadering hebben men dat er daarna qualificatie is.
ik wens hun success en loop richting de locatie waar ik met George, pierre, carlos en max afgesproken heb om de qaulificatie te volgen.