_បន្ទប់ថេយ៉ុងម៉ោងមួយយប់
លើពូកធំមានមនុស្សពីអ្នកដែលកុំពុងតែគេង ។រាងក្រាស់ថេយ៉ុងរើខ្លួនចុះឡើងភ្នែកបើកងាកមើលទៅ អ្នកជាប្រព័ន្ធដែលកំពុងតែគេងលុងលក់ ។ ខុសពីខ្លួនដែលមិនទាន់គេងរសាប់រសល់ ខួក្បាលស្រាប់តែនឹកគិតដល់ពាក្យសម្ដីរបស់ជុងហ្គុកនិយាយមុននោះ។ ថេយ៉ុងជើងមាំទម្លាក់ចុះពីលើកពូក រាងក្រាស់ឈរអស់កម្ពស់រួចដើរចេញសម្ដៅទៅរកទ្វាបន្ទប់ដោយដើថ្នមជើងបំផុត...៕
"ក្រាក~!" ទ្វារបន្ទប់ហូប៊ីបើកឡើងដោយដៃរាងក្រាស់ ជើងមាំបោះជំហានវែងៗសម្ដៅទៅរករាងតូចដែលកុំពុងគេងលុងលក់នៅលើគ្រែពូកមិនដឹងអី
អាយ៎!លោ អ្ហឹម~
មិនចាំអោយរាងតូចហូប៊ីស្រែទាន។ថេយ៉ុងហក់ចាប់ថើបបំមាត់របស់រាងតូចភ្លាមៗ..
"ស្ងាត់!ទៅបើមិនចង់អោយយើងសម្លាប់ឯង" ថេយ៉ុង ដៃមាំលូកស្ទាបអង្អែល រាងតូចអោបថើបញីញក់កញ្ចឹងកសរខ្ចីរបស់ហូប៊ីខ្លាំងៗធ្វើអោយរាងតូចភ្ញាក់បើកភ្នែកស្រែកឡើង តែត្រូវរាងក្រាស់បើតបំបិតមាត់ទាន់
"លោកប្រុសធ្វើអី លេងខ្ញុំទៅ ហឹកៗ "ហូប៊ី រើខ្លួនចេញពីរាងក្រាស់រួចដក់ខ្លួនស្ទុះទៅ ជ្រុងពូកម្ខាងទៀតអោបខ្លួនញ័រដូចកូនសត្វ
" មកនេះភ្លាម យើងចង់សាកមើលថាឯងវាអស្ចារ្យប៉ុន្មាទៅ បានជាម៉ាក់់និងអាហ្គុកយកចិត្តទុកដាក់និងឯងខ្លាំងយ៉ាងនេះ ។ យើងមើលទៅមុខមាត់ស្រស់ស្អាតបែបនេះប្រហែលជាប្រុសតាៗលក់ខ្លួនតាមក្លឹបផងក៏មិនដឹង ឆឺស។" ថេយ៉ុង ដៃមាំអូសជើងរាងតូចមកភ្អឹបនិងល្វែងខាងក្រោមរបស់ខ្លួន រួចអោនទៅនិយាយមើលងាយញញឹមឌឺដងទាំងមិនដឹងថាអ្នកម្ខាងទៀតឈឺចាប់ប៉ុណ្ណា។
"ផាច់~ហឹកៗ បើមិនស្រលាញ់ក៏កុំមកធ្វើស្អីខ្ញុំមែនខ្ញុំមិនល្អទេអស់ចិត្តនៅចេញទៅចេញភ្លាមទៅ ហឹកៗ~" ផ្ទៃមុខសររលោងត្រូវងាក់ទៅតាមកម្លាំងដៃរបស់រាងតូច
"ផាច់~ យើងស្អប់អ្នកណាទះកំភ្លៀងយើងណាស់ដឹងទេជុងហូប៊ី យើងនិងដាក់ទោសឯងអោយឯងមកថ្ងូរក្រោមទ្រូងយើងអោយបានយប់នេះ" ថេយ៉ុង តបទៅរាងតូចមួយកំភ្លៀងវិញ រួចអោនទៅអោបថើបញីញក់រាងតូចខ្លាំងៗមិនខ្វល់ពីរាងតូចដែលកំពុងតែយំគ្នានសំឡេងនោះទេ។
"ហឹកៗ~សូមអង្វរកុំធ្វើវាអីលោកប្រុសខ្ញុំគ្នានកម្លាំងទេ"ហូប៊ី ដៃតូចលើកសូមអង្វររាងក្រាស់ទាំងញ័រខ្លួន
