"ហូ៎!តើរឿងនេះលោកប្រុសនិងអ្នកស្រីមិនទាន់ដឹងទេមែនទេ ខ្ញុំស្មានថាលោកប្រុសគីមគាត់ដឹងហើយទើបខ្ញុំមិនបានជម្រាបប្រាប់បន្ថែម ។ បើអាចសូមអោយលោកប្រុសគីមថ្នមអ្នកជម្ងឺពេលធ្វើការួមដំណេក ។ព្រោះអ្នកប្រុសហូប៊ីត្រូវរង់នូវការលាកផ្នែកខាងក្រោមខ្លាំង ទម្រាំតែជាសះស្បើយប្រហែលជាមួយ សប្តាហ៍ទៅមួយខែ។ ។បើមានអ្វីថ្មីខ្ញុំនិងជួនដំណឹងបន្ថែមទៀតអស់កិច្ចការខ្ញុំសូមលាទៅសិនហើយអ្នកស្រីលោកប្រុសគីម"លោកគ្រូពេទ្យ
ម៉ាក់...
"ម៉ាក់មិននឹកស្មានថាកូនហា៊នធ្វើរឿងស្មោកគ្រោកបែបនេះនោះទេ ។ នេះមែនទេដែលថាមិនស្រលាញ់ហូប៊ីនោះ "អ្នកស្រីថេស៊ូ ក្រោយពេលលោកគ្រូពេទ្យចេញទៅបាត់ មាត់ហើបនិយាយកាត់អ្នកជាកូន ។ក្នុងចិត្តគិតនឹកមិនឃើញថារាងក្រាស់ថេយ៉ុងហានធ្វើរឿងបែបនេះដាក់រាងតូចហូប៊ីនោះទេ.។និយាយចប់អ្នកស្រីថេស៊ូជើងជំណាស់ដើចូលទៅខាងក្នុងបន្ទប់សម្រាកព្យាបាលហូប៊ីបាត់ ដោយមិនចាំអិយនាយថេយ៉ុងនិយាយទាន់។
ម៉ាក់...
"រឿងបែបនេះក៏បងហានធ្វើ ដាក់មនុស្សដែលខ្លួនឯងមិនស្រលាញ់ដែមែនទេបងថេបងពិតជាអស្ចារ្យណាស់។នេះប្រហែលជាខ្លាចខ្ញុំយកហូប៊ីចេញពីខ្លួនមែនហើយមើលទៅ។បានជាបង្ខំចិត្តទៅដេកជាមួយគេបែបនេះ។ហាសហា បងប្រុសរបស់ខ្ញុំឆ្លាតដែតា៎ ។ហ្គេមមិនទាន់ជាប់ផ្ដើមផងបងភ័យខ្លាចបាតទៅហើយចុះទម្រាំតែហ្គេមជាប់ផ្ដើមនោះបងប្រាកដជាពិបាក់និងជ្រើសរើស សំណាងល្អបងប្រុស " ជុងហ្គុក មាត់ហើបនិយាយក្រោយពេលដែលអ្នកស្រូវរស៊ូចូលទៅខាងក្នុងមើលហូប៊ីបាត់ ។នេះបងគេខ្លាចដល់ម្លឹងផងហេ៎តែយ៉ាងណាគេនិងលេងហ្គេមនេះអោយដល់ទី បញ្ចប់នោះជាគេមិនមានចិត្តស្រឡាញ់រាងតូចក៏ដោយ។ រាងក្រាស់គិតចប់ជើងមាំដើសម្ដៅចូលទៅខាងក្នុងតាមពីក្រោយអ្នកជាម្ដាយទុកអោយថេយ៉ុងឈរក្ដៅស្លឹកត្រចៀកម្នាក់ឯង។
/ឯងគិតមែនទេថានិងយកគេចេញពីយើងបាននោះកុំសង្ឃឹមអោយសោះ ចន ជុងហ្គុក /ថេយ៉ុង បន្លឺក្នុងចិត្តគិតហេ៎ថាគេនិងអោយរាងតូចហូប៊ីទៅប្អូនខ្លួនឯងស្រួលៗនោះដេកចាំទៅទោះមិនស្រលាញក៏ទុក កំដរមួយពេលៗដែល ។ រាងក្រាស់គិតក្នុងចិត្តរួចជើងមាំសម្ដៅចេញទៅខាងក្រៅមន្ទីរពេទ្យចូលទៅក្នុងឡានដោយមានសុងជេជាអ្នក បញ្ចាចង្កូតឡាន៕
"ទៅភូមិគ្រឹះ"ថេយ៉ុង មាត់ហើបនិយាយប្រាប់ទៅជំនិតរបស់ខ្លួនដែលរៀនិងសួរមកខ្លួន។
"បាទ"សុងជេ
