Lost In Pages

Chapter 27

Disclaimer: This chapter is unedited. I apologized for the wrong typos and grammar. You might encounter a lot of bad, bulgar, and foul words. Please read at your own risk.

Skye's POV

"Kamusta ka?" 

Ayan ang bungad sa'kin ni Venice pagkasagot ko ng tawag niya. Huminga ako ng malalim bago siya sinagot.

Ilang araw na ako hindi pumapasok. Sa ngayon, wala na ako'ng pake kung mawala ako sa latin honors. I just want peace. Gusto ko lang ng kapayapaan sa sarili ko.

Simula noon, I am living for academic validation. It sucks. He wants me to maintain my grades high just for himself. Selfish.

Naisip ko nga, maybe I am not smart. Kaya hindi niya ako kinikilala bilang anak niya. Aiming for high grades since I was young became one of my... Obligations.

Hindi ko magawa ang mga gusto ko, dahil inuuna ko ang gusto niya. Dahil mas gusto ko na kilalanin niya ako bilang anak. 

"Okay lang." I respond. 

"His... Trial will be held next week. Do you... want to attend?" She asked. 

"No. I won't come." I said without a hesitation. Parang hindi ko ata kakayanin na makita siya na makukulong. Hindi dahil ayaw ko siya makulong, pero iniisip ko pa lang ilang babae ang inabuso niya, I just can't stand it.

"Saka, mainit ang mata ng media sa akin." I had to private my accounts and even change my surname in every social media accounts. They keep on bothering me, and it's annoying.

It's one of the reasons why I decided to not attend my class. Pakiramdam ko ang daming mata ang nakatingin sa akin. Na para ba'ng lahat sila ay hinuhusgahan ako at ang pagkatao ko.

But what can I do? I can't please everyone to believe in me. Besides, ayaw ko rin magmukhang kawawa sa mga mata nila. Ayaw ko na kinakausap nila ako kasi naaawa sila. 

Dahil una sa lahat, hindi ko kailangan ang awa nila. They don't even know a thing.

Dahil na rin roon ay hindi ko makausap sila Jozette at Polly. Kamusta na kaya sila? Huling kita pa namin ay nung nalasing ako.

Naiisip din ba nila ako? May balak ba sila kamustahin ako?

I'm still hoping na sana, alam nila ang kalagayan ko ngayon. Na hindi ako okay ngayon at kailangan ko lang naman ng kausap.

"I understand. Kahit ako ay ayaw makita yun, Pero I need to go there to do some, documents." She said. Alam ko na things are though for Venice too. Especially because she's the legitimate child. 

When I was a kid, I used to envy her so much. To the point na ayaw namin kilalanin ang isa't isa noon dahil hindi namin matanggap na magkapatid kami.