"Jimin na "
ေခၚသံႏွင့္အတူ
အခန္းထဲဝင္လာသူက Kim TaeHyung။
"လာေလ ထယ္ "
ဖတ္လက္စ စာအုပ္ကို ပိတ္ၿပီး သူ႕အနား
ဝင္ထိုင္ရန္ ႀကိဳဆိုလိုက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚ
တက္လွမ္းလာသည္။
"ငါ ဒီည မင္းနဲ႔ အိပ္ခ်င္လို႔ ျဖစ္ရဲ႕လား "
"ျဖစ္တာေပါ့ "
မ်က္ႏွာလည္းမေကာင္းသည္မို႔ နဖူးျပင္ေပၚေဝ့ဝဲက်ေနသည့္ ဆံႏြယ္တစ္ခ်ိဳ႕ကို
သပ္တင္ေပးရင္း ဘာျဖစ္ေနသလဲ
အကဲခတ္ရသည္။ ထိုစဥ္ ထယ့္နဖူးမွ
အပူေငြ႕တစ္ခ်ိဳ႕
သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြေပၚထိခတ္သြားသည္။
"ကိုယ္ေတြပူေနပါလား "
စိုးထိတ္စြာေသာ သူ႕အေမးကို ေခါင္းၿငိမ့္ရင္း
ရင္ခြင္ထဲဝင္တိုးလာသည့္ထယ္ဟာ
တစ္ခါတစ္ေလ
ဤကဲ့သို႔လည္းကေလးဆန္၏။
"ဒီေလာက္ကိုယ္ေတြပူေနတာကို ဘယ့္ႏွယ့္ေၾကာင့္ အခုမွ လာေျပာရတာလဲကြာ"
" ငါ မင္းကိုအားနာလို႔ပါ "
"ဘာအားနာစရာလိုလဲ ထယ္ရယ္။မင္းနဲ႔ငါၾကားမွာ အဲ့ဒါေတြလိုလို႔လား။
ခက္လိုက္တာဒီကေလးက"
ေက်ာျပင္ကို ေျဖးေျဖးပုတ္၍ကိုယ္ေငြ႕ျဖင့္ ေႏြးေနသည့္
ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ဖက္ထားေပးလိုက္သည္။
"Hyung "
ဒါ ထယ္ ဝမ္းနည္းအားငယ္လွ်င္ေခၚတက္
သည့္နာမ္စား။အသံဟာခပ္တိုးတိုးေလး။
"အင္း ငါ႐ွိတယ္။ေျပာပါအုံး။
ဘာေတြမ်ားခံစားေနရလဲ "
" ေနမေကာင္းေတာ့ငိုခ်င္ေနတယ္။အိမ္လည္းျပန္ခ်င္တယ္။အလုပ္ကလည္း ပင္ပန္းတယ္။ထမင္းစားရတာလည္း မေကာင္းဘူး။
ဒီရက္ပိုင္းဘာတစ္ခုမွ အဆင္မေျပဘူး "
ဟုတ္တာေပါ့။ စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္လို
မနားတမ္းလည္ပတ္ေနရတဲ့ဘဝေတြေလ။
ထယ္ ေျပာတာလည္း
တစ္ခုတစ္ေလေတာင္မမွား။
"စားခ်င္တာ႐ွိရင္ေျပာေနာ္။ ငါအခုလုပ္ေပးမယ္။ေဆးေကာ ေသာက္ထားရဲ႕လား "
"ဘာမွမစားခ်င္ပါဘူး။ေဆးကေသာက္ၿပီးၿပီ။ခဏေလာက္အိပ္ခ်င္တာေတာင္
မ်က္႐ိုးေတြကိုက္ေနလို႔အိပ္မရဘူး "
YOU ARE READING
Coral Conflict
Fanfictionပထမဆုံး ရေးဖူးတဲ့ Fic ဖြစ်တာမို့ လိုအပ်ချက်တွေ အများကြီးနဲ့ နုံချာတဲ့အရေးအသားအတွက် တောင်းပန်ပါတယ်။ နားလည်ခွင့်လွှတ်ပေးကြဖို့ ကြိုပြီးတော့ မေတ္တာရပ်ခံပါတယ်။ ပထမဆုံး ေရးဖူးတဲ့ Fic ျဖစ္တာမို႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ႏုံခ်ာတဲ့အေရးအသားအတြက္ ေတာင္းပန...
