ည ၁၁နာရီ ၄၅မိနစ္။
အခန္းတံခါးေခါက္သံၾကားေသာေၾကာင့္ သူအသည္းအသန္ကုန္း႐ုန္းထလိုက္သည္။
တံခါးဖြင့္ၿပီးသည့္ေနာက္
"Hyung "
"အင္း Hyung အခုပဲျပန္ေရာက္တယ္။အငယ္ ထမင္းလည္းထြက္မစားဘူးဆို "
"ကြၽန္ေတာ္ စားခ်င္စိတ္မ႐ွိလို႔ပါ"
"တစ္ခုခု ျဖစ္ေနတယ္မဟုတ္လား"
သူ႕ပုံစံကဘယ္ေလာက္ေတာင္ဖ႐ိုဖရဲဆန္သြားသလဲဆိုရင္ V Hyung ကေတာင္ စိုးရိမ္တႀကီးေမးခြန္းထုတ္လာရသည္အထိ။သူဆီဘာလို႔ေရာက္လာသလဲေမးခ်င္
ေပမယ့္တကယ္တမ္းမေမးျဖစ္ေပ။Twitterက သတင္းေတြနဲ႔ပက္သက္ၿပီးစကားေျပာခ်င္လို႔မ်ားလား။ထမင္းမစားလို႔ လာႏိႉး႐ုံသက္သက္ေတာ့မျဖစ္ႏိုင္။ညနက္သန္းေခါင္ျဖစ္ေနၿပီေလ။
သူ႕ရင္ထဲ၌ေမးခြန္းတစ္ခ်ိဴ႕႐ွိေနသည္။သို႔ေသာ္ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ V Hyung ကသာ ဒုတိယေျမာက္ေမးခြန္းကိုထပ္ထုတ္၏။
"ေျပာစမ္း ဘယ္သူဘာလုပ္လို႔လဲ
Hyung ကိုေျပာ "
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး Hyung ရယ္"
အသက္မပါတဲ့အျပဳံးတစ္ခုကို ခက္ခက္ခဲခဲ
ဆင္ျမန္ထားရင္း ဆံပင္ေတြၾကားလက္ကို
ထည့္လို႔ဖြသည္။ေခါင္းမေျခာက္ဘဲ
ၾကာၾကာေနမိရင္ နားထင္ေတြထိုးကိုက္တက္တာသူ႕အက်င့္။ဒါေၾကာင့္ jiminshi က
ေခါင္းေလွ်ာ္တိုင္းေခါင္းသုတ္ေပးေနက်။
ေန႔တိုင္းနီးပါးမွာတစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ေဝဒနာေတြက Jiminshiေၾကာင့္ သက္သာခဲ့ရဖူးသည္။
အခုေတာ့.....။
"လက္က ဘာျဖစ္တာ လဲအငယ္ "
"ဒီလိုပါပဲ Hyung "
မေရမရာအေျဖေတြၾကား V Hyung လည္းစိတ္ညစ္သြားပုံရသည္။
"Jeon Jungkook အဲ့လိုပုံစံေတြမေနစမ္းနဲ႔ကြာ။ျမင္ရေတြ႕ရတာအဆင္မေျပဘူး။
ဘာေတြဘယ္လိုပဲ႐ႈပ္ေထြး႐ႈပ္ေထြး အားလုံးအတူတူေျဖ႐ွင္းလိုက္ရင္ မ႐ွင္းလင္းဘူးဆိုတဲ့အရာဆိုတာမ႐ွိဘူး။အဲ့ဒါေၾကာင့္
ဘာျဖစ္ေနလဲေျပာျပစမ္းပါ "
ကုတင္ကို အမွီသဟဲျပဳထိုင္ခ်ရင္း Jungkook
မ်က္လုံးေတြ မွိတ္ပစ္လိုက္သည္။
"ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ဘာျဖစ္ေနမမွန္းမသိလို႔ Hyung ကိုေမးခ်င္ေနတာ။ကြၽန္ေတာ္ဘာျဖစ္ေနတာလဲဆိုၿပီးေတာ့ေလ"
YOU ARE READING
Coral Conflict
Fanfictionပထမဆုံး ရေးဖူးတဲ့ Fic ဖြစ်တာမို့ လိုအပ်ချက်တွေ အများကြီးနဲ့ နုံချာတဲ့အရေးအသားအတွက် တောင်းပန်ပါတယ်။ နားလည်ခွင့်လွှတ်ပေးကြဖို့ ကြိုပြီးတော့ မေတ္တာရပ်ခံပါတယ်။ ပထမဆုံး ေရးဖူးတဲ့ Fic ျဖစ္တာမို႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ႏုံခ်ာတဲ့အေရးအသားအတြက္ ေတာင္းပန...
