ေတာက္ေလ်ာက္ဝင္ေနေသာ miss call ေပါင္းမ်ားစြာကို ၾကည့္ရင္း Jimin
ေၾကာင္အ ေနသည္။
ဘယ္သူေတြေခၚေနမွန္း မသိသလို
ဖုန္းကိုင္ဖို႔သူသတၱိလည္းသူ႕မွာမ႐ွိ....။
Lee Han Chaw ၏ဖုန္းသည္
မရပ္မနားတမ္းအဆက္မျပတ္တုန္ခါေန၏။
ခ်မ္းသည္။အ႐ိုးထဲထိစိမ့္ေနေအာင္ခ်မ္းသည္။ျပဳတ္က်သြားေသာဓားကို
ေကာက္ယူရင္း
သူဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းေဝခြဲမရေပ။
Han Chaw Hyung တစ္ေယာက္
အသက္မ႐ူေတာ့။လႈပ္ႏိႈးလို႔လည္းမရေတာ့။လည္တိုင္ဆီမွ ေသြးတို႔သည္
Jimin ခႏၶာကိုယ္၌ေပက်ံစြာ။
ကိုယ္တိုင္ကားေမာင္းၿပီးေဆး႐ုံေခၚသြားခ်င္
ေသာ္လည္း စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္မပါႏိုင္။
ႂကြက္သားေတြနာလာသလို ေက်ာထဲကေအာင့္မ်က္လာသလိုခံစားေနရ၏။
ေျခေထာက္အစုံဟာထုံက်ဥ္ၿပီးလႈပ္႐ွား
မရပါ။ႀကိဳးစား၍ထရပ္ၾကည့္သည္။သို႔ေသာ္
အခ်ည္းအႏွီးသာ။ေျခေခ်ာင္းထိပ္ကေလးေတြသည္ဆူးခြၽန္ခြၽန္ျဖင့္အထိုးခံထားရသလို
စစ္ကနဲ၊စစ္ကနဲနာေနသည္။
သူ႕လက္ထဲ၌ဖုန္း႐ွိေနေသးလွ်င္အိမ္ကို
ဖုန္းဆက္လို႔ရႏိုင္ေသး၏။
အခုေတာ့ျဖင့္ သူဘာမွမတက္ႏိုင္ပါ။
Han Chaw Hyung ရဲ႕ ဖုန္း
password ကိုသူမွမသိတာ။
ဓားတစ္ေခ်ာင္းကိုင္၍ ငုပ္တုပ္ထိုင္ရင္းသူ႕တစ္ေယာက္တည္း
ေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္ေန၏။
လူတစ္ေယာက္လုံး လည္ပင္းကိုဓားနဲ႔လွီးျဖတ္၍ ၿငိမ္က်သြားေသာ အခ်င္းအရာသည္ သူ႕အားေျခာက္ျခားေစသည္။
တုန္လႉပ္ေစသည္။
ဝမ္းနည္းအားငယ္ေစေတာ့သည္။
ဖ်က္ကနဲ Screen ဆီမွမီးလင္းလာ၍ၾကည့္လိုက္ေသာ္
"Jin na " ဟုမွတ္ထားေသာ ဖုန္း.......။
ဘဝရဲ႕အေမွာင္မိုက္ဆုံးအခ်ိန္တြင္ေရာက္႐ွိလာေသာ မီးအိမ္တစ္ခုလို......။
မုန္တိုင္းထန္ေနေသာ ပင္လယ္ျပင္မွာခိုနားစရာကမ္းေတြ႕လိုက္သလို.....။
ဖုန္းကိုင္ၿပီး နားေထာင္လိုက္သည္ႏွင့္
"အခ်ိန္ျပည့္ေတာ့မယ္ေနာ္ Han Chaw
မင္းစကားမင္းတည္ပါေစ"
YOU ARE READING
Coral Conflict
Fanfictionပထမဆုံး ရေးဖူးတဲ့ Fic ဖြစ်တာမို့ လိုအပ်ချက်တွေ အများကြီးနဲ့ နုံချာတဲ့အရေးအသားအတွက် တောင်းပန်ပါတယ်။ နားလည်ခွင့်လွှတ်ပေးကြဖို့ ကြိုပြီးတော့ မေတ္တာရပ်ခံပါတယ်။ ပထမဆုံး ေရးဖူးတဲ့ Fic ျဖစ္တာမို႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ႏုံခ်ာတဲ့အေရးအသားအတြက္ ေတာင္းပန...
