Coral Conflict

Part-6(Zawgyi)

ေဆး႐ုံတြင္ တစ္ညအိပ္ကာ လိုအပ္ေသာစစ္ေဆးမႈမ်ားအၿပီး Hoseok အေဆာင္သို႔ျပန္ခြင့္ရသည္။စိတ္ဖိစီးမႈေတြ ႏွင့္ပင္ပန္းမူ႕ေတြေၾကာင့္ မူးလဲသြား​ျခင္းဟု ဆရာဝန္က ေကာက္ခ်က္ခ်သည္ေလ။

ေဆး႐ုံဆင္းၿပီးေနာက္ ျမန္မာျပည့္ခရီးစဥ္အတြက္ လုံးပမ္းရင္းေန႔ညေတြဟာ လွ်င္ျမန္စြာကုန္လြန္ခဲ့သည္။တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္ နီးကပ္လာခဲ့သလို မနက္ျဖန္ဆိုလွ်င္
မေရာက္ျဖစ္တာ ၁၄ ႏွစ္ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ျမန္မာျပည္သို႔ သူသြားရေတာ့မည္။

ဒီၾကားထဲ၌ သူ႕ကိုတစ္ခုခုေျပာခ်င္၊ေမးခ်င္ေနၾကေသာ္လည္းထိန္းသိမ္းေနသည့္
မန္ဘာေတြရဲ႕အျပဳအမူကို Jung Hoseok သတိထား မိပါသည္။သို႔ေသာ္ သူမ်က္ႏွာလြဲခဲပစ္သာေနခဲ့လိုက္ခဲ့လိုက္၏။

တကယ္ကို ခပ္တည္တည္ နဲ႔အ႐ူးကြက္နင္းရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြပါ။
ရန္ကုန္အျပည္အျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္ဟူေသာဆိုင္းဘုတ္ကို ေတြ႕လိုက္သည့္ခဏမွာမွာပင္ ေဇာေခြၽးကျပန္ခ်င္ခ်င္။

ဪ....ျမန္မာျပည္နဲ႔ ေရစက္မကုန္ေသးဘူးပဲ။

သူ ျမန္မာျပည္ကိုသြားရမယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းအိမ္ကို အသိေပးလိုက္ေတာ့ေဖေဖက ဖုန္းေျပာေနရင္း အသံတိတ္သြားခဲ့သည္။

ေနာက္ေတာ့

"သားအဆင္ေျပပါ့မလား"လို႔တိုးတိုးေလးေမး႐ွာ၏။

သူအေျဖျပန္မေပးျဖစ္ခဲ့သလိုေဖေဖ့ရဲ႕
မွာတမ္းေတြမွာျပတ္႐ွ႐ွဒါဏ္ရာေတြအတိုင္းသားပါပဲ။ေဒါသေမာဟေတြမ႐ွိတဲ့
ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့ ေဖေဖ့အနာတရေတြကို
အစေဖာ္သလိုျဖစ္သြားတယ္ထင္ပါရဲ႕။

အဲ့​ဒီ​ညမွာ​ေဖေဖ ဒိုင္ယာရီေရးေလာက္သည္။
ႏွင္းဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးဆီကိုေပါ့။
မွတ္မိသေလာက္ ေဖေဖ့ဒိုင္ယာရီရဲ႕
ပထမဆုံးစာမ်က္ႏွာမွာ ျမန္မာအကၡေတြနဲ႔
ျမတ္ႏိုးရေသာ​ႏွင္း ဟု ေရးထားသည္။

ျမတ္ႏိုးရေသာႏွင္းဆိုတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ေဖေဖဟာ ထိုအမ်ိဳးသမီးေလးကို ဘဝနဲ႔ရင္းၿပီး ျမတ္ႏိုးခဲ့သည္။အသက္နဲ႔ ထပ္တူခ်စ္ခဲ့သည္။ဒါကိုသူသာလွ်င္အသိဆုံး။

အတြင္းဘက္ကစာေတြကေတာ့ကိုရီးယားလိုပါပဲ။ ေဖေဖဟာေပ်ာ္တဲ့ေန႔ေတြမွာဆိုဒိုင္ယာရီေရးေလ့႐ွိသလိုပုံမွန္ေန႔ေတြနဲ႔
စိတ္မေပ်ာ္ဘူးလို႔ထင္ရတဲ့ေန႔ေတြမွာလည္းဒိုင္ယာရီေရးတက္သည္။