"Hyung Hyung ထတော့ ကျွန်တော်တို့ပြန်ဖို့ပြင်ဆင်ရအောင်"
"ဟင် Jimin na "
နှိုးစရာပင်မလိုဘဲ အစောကြီး
နိုးနေသည့်Park jimin ကိုသူ့မှာတအံတဩ။ခါတိုင်းဆို တစ်ခါနှိုးလည်းမထ၊ နှစ်ခါနှိုးလည်းမထသည့် ကောင်ငယ်လေးဟာ ဒီနေ့မှာတော့
ထူးထူးခြားခြားသူ့ကိုပြန်နှိိူးနေ၏။ကလေးတွေဟာပြောင်းလဲလွယ်တက်သား။
"ရေချိုးတော့လေ Hyung ။ကျွန်တော်တောင်အားလုံးပြင်ဆင်ပြီးပြီ"
သူအိပ်မှူန်စုံဝါးဖြင့်အကဲခတ်လိုက်တော့
Park jiminဟာတကယ်ကိုအဆင်သင့်ဖြစ်နေတဲ့အနေအထား။သူအိမ်မက်တွေ
များမက်နေသလား။ ပြင်ဆင်ရေးတွေမပြီးနိုင်လို့ အားလုံးဝိုင်းပြောရတဲ့ Park jiminမှဟုတ်ရဲ့လား။အင်း...ဆိုးတော့
မဆိုးဘူးဘဲ။ဒီကောင်လေးလိမ်မာနေပြီ။
"အင်းအင်း ။Hyung ရေချိူးအုံးမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ"
သီချင်းလေးတညဥ်းညဥ်းဖြင့်
သူ့ပစ္စည်းတွေကိုပါ ကျကျနနသိမ်းဆည်းပေးထားသည်မို့ ဒီနေ့ဟာကျားသားမိုးကြိုး။ Park jimin တစ်ယောက်ရာသီဥတုအပြောင်းအလဲမှာဖျားသွားပြီလို့တောင်ထင်မှတ်ရသည်။
Jung Hoseok အဝတ်အစားတွေအကုန်ချွတ်ချလိုက်သည်။ ရေပန်းအောက်ထဲဝင်ပြီး ခေါင်းကနေ ချိုးချပစ်လိုက်ရင် မေမေနဲ့ဖြစ်ခဲ့သည့် အထေ့အငေါ့တွေ သူ့ဦးနှောက်ထဲက ပျောက်ကွယ်သွားနိုင်လောက်ပါရဲ့။
ခေါင်းလျှော်ရည်နဲ့ ဆံပင်တွေကို လျှော်ပြီး ရေဖွင့်ချလိုက်တဲ့အခါ ဆပ်ပြာအမြုပ်တွေဟာ သူ့ကိုယ်ပေါ်နေရာအနှံ။ဒီရာသီဥတုနဲ့ဝေးကွာခဲ့တာ ဆယ်စုနှစ်ကျော်လွန်ခဲ့ပြီမို့
အခုထိ နေသားမကျနိုင်သေး။အကြာကြီးဇိမ်ခံရေချိူးနေပေမယ့် ပြင်ပ ခန္ဓာကိုယ်ဟာရေကိုထိတွေ့လိုချင်နေတုန်းပဲ။သို့သော် ဒီထပ်ပိုပြီးအချိန်ဆွဲလို့မဖြစ်။လက်စသက်လိုက်ရတော့မည်။
ရေပန်းခလုတ်ကိုပြန်ပိတ် ပြီး ပဝါတစ်ထည်ကောက်ပတ်လိုက်သည်။Bathrobeတောင်မဝတ်ဖြစ်ပေ။
အခန်းအပြင်ရောက်သည့်အခါ Park jiminကခြေလေးချိတ်ကာ ဖုန်းအသုံးမပြတ်။သူ့ကို တစ်ချက်သာကြည့်ပြီးအာရုံတွေက ဖုန်းဆီမှာပဲအသည်းအမည်းရောက်ရှိနေသည်။
YOU ARE READING
Coral Conflict
Fanficပထမဆုံး ရေးဖူးတဲ့ Fic ဖြစ်တာမို့ လိုအပ်ချက်တွေ အများကြီးနဲ့ နုံချာတဲ့အရေးအသားအတွက် တောင်းပန်ပါတယ်။ နားလည်ခွင့်လွှတ်ပေးကြဖို့ ကြိုပြီးတော့ မေတ္တာရပ်ခံပါတယ်။ ပထမဆုံး ေရးဖူးတဲ့ Fic ျဖစ္တာမို႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ႏုံခ်ာတဲ့အေရးအသားအတြက္ ေတာင္းပန...
