ကားသံကြား၍ ထွက်ကြည့်လိုက်သောအခါ
Nam joon Hyung နှင့် Tae ဖြစ်နေ၏။
တကယ်ကိုညနေမှ အိမ်ပြန်ရောက်လာတာပဲ။
Nam joon Hyung ကသူ့ကို မြင်တာနဲ့
ပါးတွေအားဆွဲညစ်တော့သည်။
ဒါ Hyung လုပ်နေကျ အပြုအမူပဲလေ။
ထယ်နဲ့တော့ သူသေသေချာချာ
ရင်မဆိုင်ရသေး။ထယ့်စေတနာတွေကို
သူပစ်ပစ်ခါခါ ပေါက်ကွဲဖူးသည်မဟုတ်လား။
ထိုစဥ်ထယ်သည် သူ့လက်ကောက်ဝတ်ကို
လှမ်းဆွဲလိုက်၏။
"လာလေ ငါ့အခန်းထဲသွားရအောင်။
ပြောစရာစကားတွေအများကြီးရှိနေမှာပေါ့"
ခပ်တည်တည်ဖြင့်တစ်ခွန်းချင်းပြောကာ
ထွက်သွားသော ထယ့်နောက်ကို
သူလိုက်သွားမိပါသည်။
အခန်းထဲရောက်သည့်အခါ ထယ်သည်
အပေါ်အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်၏။ထို့နောက်
"ထိုင် jimin "
"ငါတောင်းပန်တယ်နော် TaeHyung "
"မတောင်းပန်ပါနဲ့ တောင်းပန်စကားကို
ငါမလိုချင်ဘူး။ငါသိချင်တာတစ်ခုပဲ။
jin Hyung မိတ်ဆက်ပေးပြီးလို့ သိသွားတဲ့အချိန်ကနေ အခုအထိ သူမင်းအပေါ်
ဘယ်လိုဆက်ဆံသလဲ ငါ့ကိုပြောပြပေး"
ထယ်မေးလိုက်မှ လီဟန်ချောနဲ့.ပက်သက်ပြီး အစအဆုံး အသေးစိတ်ပြန်တွေးရသည်။
အရာအားလုံးကပုံမှန်ပါပဲ။ဘာမှမထူးခြား။
ထူးခြားသည်က အဲ့ဒီညက ထယ်ပို့ပေးသော
Screenshot တစ်ခုရယ်။
နောက်ပြီး ဒီအစီအစဥ်မှာသူပါဝင်ဖြစ်အောင်
လီဟန်ချော ကတောင်းဆိုခဲ့ခြင်းရယ်။
Lee Han Chaw ရဲ့ဖုန်းကWallpaperသည်
သူ့ပုံ ဆိုတာရယ်။
ထိုအကြောင်းတရားတွေ ကိုအရှင်းမသိခဲ့ဘဲ
ထယ်နှင့်တောင်စကားများလိုက်သေး၏။
ဆင်ဆင်ခြင်ခြင်နေနော် တဲ့။
ထယ်ရဲ့သတိပေးစကားဟာ မျက်နှာကိုရေနွေးပူနဲ့ ပက်ဖြန်းလိုက်သလိုပါ။
"အဲ့ဒီလူမင်းအပေါ်မရိုးသားဘူး"
လို့ပြောချလိုက်တဲ့ထယ့်ကြောင့် ဒေါသထွက်ခဲ့ရသော ညဟာ သိပ်ကို အကျဥ်းတန်စွာ။
YOU ARE READING
Coral Conflict
Fanfictionပထမဆုံး ရေးဖူးတဲ့ Fic ဖြစ်တာမို့ လိုအပ်ချက်တွေ အများကြီးနဲ့ နုံချာတဲ့အရေးအသားအတွက် တောင်းပန်ပါတယ်။ နားလည်ခွင့်လွှတ်ပေးကြဖို့ ကြိုပြီးတော့ မေတ္တာရပ်ခံပါတယ်။ ပထမဆုံး ေရးဖူးတဲ့ Fic ျဖစ္တာမို႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ႏုံခ်ာတဲ့အေရးအသားအတြက္ ေတာင္းပန...
