နာက်င္ေနေပမယ့္ သူငိုခ်လို႔လည္းမရ။
ရင္ထဲမွာတင္းၾကပ္ေနၿပီး အသက္႐ွဴလို႔ပင္
မဝခ်င္။လူက pratice roomရဲ႕ ၾကမ္းျပင္ေပၚလွဲရင္း စိတ္ေတြကိုေတာ့ ဟိုးအေဝးႀကီးအထိ ခရီးႏွင္ခြင့္ေပးထားလိုက္သည္။နားခ်င္ရာ နားပါေစေတာ့။
"Jungkook ah''
ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ ဗေလာင္ဆူေနခဲ့တာမို႔
အခန္းထဲဝင္လာသူကို သတိမထားမိခဲ့။အသံေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးနဲ႔ ခပ္တိုးတိုးေခၚသံၾကားမွ လူကပစၥဳပၸန္ကိုသတိထားမိသည္။
"Hyungက ဒီကိုဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ''
"မင္းထီးမပါ ဘာမပါနဲ႔ထြက္သြားတာေတြ႕လိုက္လို႔ မိုးမိေနမွာစိုးလို႔......အဲဒါ....''
တစ္ဝက္တစ္ပ်က္နဲ႔တိမ္ဝင္သြားတဲ့အေျဖေနာက္မွာ Jungkookရဲ႕ရယ္သံခပ္ဟဟက ကပ္ပါလာသည္။ေလွာင္တာလား နာက်င္မႈေတြကိုဖုံးကြယ္ဖို႔ရယ္တာလားမသိေပမယ့္ jungkook ေ႐ွ႕မွာေတာ့ Jimin ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကအၿမဲသိမ္သိမ္ငယ္ငယ္ပါပဲ။
"Suga hyung ကိုစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေအာင္ထပ္မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့လား။ခုန Hyung ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္တိုသြားတာ ျမင္လိုက္တယ္။ဒီလိုေတြျဖစ္ေနရတာ မင္းလည္းမေပ်ာ္ဘူးမို႔လား ဟင္''
"ကြၽန္ေတာ္႕ ကိုက် suga hyung ကိုစိတ္
အေႏွာင့္အယွက္မေပးပါနဲ႔ဆိုၿပီးHyung
ကိုယ္တိုင္ ေရာ
ကြၽန္ေတာ္႕ကိုလႊတ္ထားေပးလို႔လား"
ပက္ကနဲေသာစကားေလးတစ္ခြန္းကလည္းေသေလာက္ေအာင္နာက်င္ရပါသည္။သူလႊတ္ထားမေပးႏိုင္တာက အတၱေတြေၾကာင့္မဟုတ္ရပါပဲ စိတ္ပူလြန္းလို႔ဆိုတာ ဒီကေလးကိုဘယ္လို႐ွင္းျပရပါ့မလဲ.......။
Jungkook စကားကမသိရင္သူကပဲ
စိတ္အေႏွာင့္အယွက္လိုက္ေပးေနသလို
ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔....။
ဂ႐ုဏာေတြကို ေပါ့တန္တန္သေဘာထားလိုက္တာမ်ား။
"Hyungက မင္းကိုစိတ္ပူလို႔ေျပာတာပါ kookie ရယ္။မင္းခံစားေနရတာေတြကို hyung နားလည္တယ္။ကိုယ္ခ်င္းလည္းစာေပးလို႔ရပါတယ္။ဒါေပမယ့္
ေနရာတိုင္းမွာ ကိုယ့္ဆႏၵတစ္ခုထဲကိုပဲေ႐ွ႕တန္းတင္လို႔မရဘူး Jungkookရဲ႕ ။
တစ္ျခားသူဘက္ကိုပါ ၾကည့္ေပးရမယ္ေလ။အထူးသျဖင့္ Hyung တို႔ခ်စ္ရတဲ့သူေတြအတြက္ေပါ့''
YOU ARE READING
Coral Conflict
Fanfictionပထမဆုံး ရေးဖူးတဲ့ Fic ဖြစ်တာမို့ လိုအပ်ချက်တွေ အများကြီးနဲ့ နုံချာတဲ့အရေးအသားအတွက် တောင်းပန်ပါတယ်။ နားလည်ခွင့်လွှတ်ပေးကြဖို့ ကြိုပြီးတော့ မေတ္တာရပ်ခံပါတယ်။ ပထမဆုံး ေရးဖူးတဲ့ Fic ျဖစ္တာမို႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ႏုံခ်ာတဲ့အေရးအသားအတြက္ ေတာင္းပန...
