Medya: Model - antidepresan gülümsemesi
Satır arası yorum ve oy vermeyi unutmayın.
İyi okumalar.
EYLÜL'DEN
Önlüğümü personel odasına bırakıp çantamı alıp çıktım. Ayaz da yanıma geldiğinde restorandan çıktık.
Soyluların evine gitmemin üzerinden 5 gün geçmişti. Bu süre zarfında beni rahatsız etmemiş ve restorana gelememişlerdi. Şimdi de Ayaz'ın evine gidiyorduk.
Motorlarımıza binip Ayaz'ın evine gittik. Bugün onda kalacaktım.
Ailesinden ayrı bir evi daha vardı Ayaz'ın. Ve genelde orada tek yaşıyordu. Bende arada gider kalırdım. Birlikte vakit geçirirdik.
Eve geldiğimizde Ayaz cebinden anahtarını çıkarıp kapıyı açtı. Eve girip ayakkabılarımı çıkardık ve çantamı kenara bıraktım.
Salona girdiğimizde Ayaz ışıkları açtı. Bende kendimi siyah L koltuğa attım. O da yanıma oturdu.
Birkaç dakika sonra Ayaz'ın kedisi osman gelip kucağıma çıktı.
Bende başını okşamaya başladım. Ayaz yanıma daha çok yaklaştı ve beni kolunun altına aldı. Kalbimin deli gibi atması normal miydi?
"Yemek yapalım mı ya? Acıktım ben."
"Tamam güzelim yapalım. Ama önce bir üstümüzü değiştirelim. Sonra mutfağa geçeriz."
İkimiz de kalkıp Ayaz'ın odasına gittik. Ben onun dolabının boş rafinda olan birkaç parça kendi kıyafetlerime baktım. Siyah taytımı aldım. Daha sonra üst raflara yönelip Ayaz'ın t-shirtlerine baktım. Oradan da siyah baskılı bir t-shirt aldım.
Ayaz da kendine gri eşofman ve benim gibi siyah t-shirt almıştı. Ayaz odadan çıkıp yan odaya giderken bende kapıyı kapatıp giyindim.
Çantamdan aldığım küçük makyaj çantamın içindeki malzemelerle de makyajımı silip küpelerimi çıkardım. Ben bütün gün bunlarla nasıl çalışmışım ya.
Ayaz'ın odasından çıkıp mutfağa gittiğimde Ayaz'ın buzdolabının önünde dikilip malzemelere baktığını gördüm.
Benim geldiğimi görmüş gibi konuşmaya başladı. "Ne yapsak ya?"
"Bilmem. Dur birde ben bakayım."
Ayaz kenara çekildiğinde buzdolabına baktım.
"Taze fasulye yapalım mı? Hem sende çok seviyorsun. Yanına da pilav yaparız. Bence güzel menü."
"Sen güzel diyorsan güzeldir, güzelim." Dedikleriyle kalbim tekledi. Romantik şey ya.
"Güzelim sen başla ben osmanın mamasını verip geliyorum hemen." Bu dediğine güldüm. Gözleri gülüşümde takılı kaldı bir süre. Sonra o da gülümseyip mutfaktan çıktı.
Kalbim neden son zamanlarda deli gibi atıyordu ki. Ayaz yüzünden miydi? Hayır Eylül saçmalama.
Yaklaşık 5 dakika sonra Ayaz geldiğinde o da benim gibi masaya oturdu. Bende taze fasulyeyi temizliyordum.
"Canımın içi ben ne yapayım?"
"Pilav yapacağız. Sen onu hallet Ayaz'ım"
"Tamam güzelim." Ayağa kalkıp yanağımı öptü ve dolaptan pirinci çıkardı.
Ben fasulyeyi bitirdiğimde ocağın altını kapattım. Ayaz pilavı çoktan yapmıştı. Sadece salata kalmıştı. Bende salatayı yapmaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eylül
Teen FictionÖldü sanılan bir bebek... Hayatı bir intikam üzerine kurulmuş bir kız... Peki o kız yıllar sonra gerçeği öğrendiğinde neler olacak? *Argo ve küfür içerir* *İlk defa yazıyorum, hatalar olabilir.*