Öldü sanılan bir bebek...
Hayatı bir intikam üzerine kurulmuş bir kız...
Peki o kız yıllar sonra gerçeği öğrendiğinde neler olacak?
*Argo ve küfür içerir*
*İlk defa yazıyorum, hatalar olabilir.*
Sabah kendi kendime uyanmamla şaşırdım. Hayret bugün suratıma su döken olmamıştı. Ve mutfaktan gelen seslerden anladığım kadarıyla Fırat abim benim yüzüme su dökmeyi düşünmek yerine ablamın gazabından kurtulmaya çalışıyordu.
Bende yataktan kalkarak önce banyoya gidip yüzümü yıkadım sonra da mutfağa ablamların yanına gittim.
"Günaydın."
"Günaydın."
Ablam cevabından sonra Fırat abime döndü. Bende kendime çay koyup masaya oturmuştum.
"Sen niye oturuyorsun. Kalk hadi bana yardım et."
"Ama hayatım sabahtan beri hem yardım et diyorsun hemde yapamıyorsun diyip beni uzaklaştırıyorsun." Fırat abim sıkıntıyla söylendiğinde ablam ona öyle bir baktı ki yani bir insan bakışlarla öldürülebilseydi o an ölmüştü.
"Çünkü yapamıyorsun Fırat."
"E niye o zaman yardım et diyorsun."
"Çok konuşma Fırat, hadi kalkın hazırlanın." Sona doğru ikimize hitaben konuşmasıyla ikimizde yerimizden kalkıp odalarımıza gittik.
Bugün biyolojik ailem ile birlikte pikniğe gidecektik. Yani daha çok kaynaşabilmemiz içindi. Ve tabiki Ayaz da gelecekti. Bugün de izin günümüzdü. Ama önce benim Ecem ablaya gitmem gerekiyordu. Ondan sonra bende direkt piknik alanına gidecektim. Tabii biyolojik ailem bu psikolojik sorunlarımı, psikolojik destek aldığımı, ilaç kullandığımı falan bilmiyorlardı. Bende söylememeyi tercih etmiştim zaten. İlerde daha da yakınlaştığımızda anlatmayı düşünebilirdim. Ama şuan için asla söylemeyi düşünmüyordum.
Odama geldiğimde dolabımın karşısına geçtim. Bir süre kıyafetlerimde göz gezdirdikten sonra beyaz kalın askılı bir bluz ve açık mavi bol bir pantolon seçtim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seçtiklerimi giyip aynaya baktım. Gayet güzel olmuştum. Ve omzumdaki çiçek dövmesi de belli oluyordu. Dövmemi belli eden şeyler giymeyi seviyordum. Sonra makyaj masama oturup klasik günlük makyajımı yapıp kalktım.
Mutfağa tekrar geldiğimde ablam herşeyi hazırlamış kendi de hazırlanmıştı. O da sıfır kol her zaman giydiği hamilelik elbisesini giymişti. Ve onunda benim gibi dövmesi belli oluyordu. İkimizde de aynı dövme olması beni çok mutlu ediyordu. Çünkü bunu yaptırmayı ikimizde çok istemiştik.
Fırat abimde benimle eş zamanlı olarak mutfağa geldiğinde ablamın yanına gidip yanaklarından öptük. Masadaki yerimize oturduktan sonra kahvaltıya başladık.
