Medya: Zakkum - Gökyüzünde
Satır arası yorum ve oy vermeyi unutmayın lütfen.
İyi okumalar.
EYLÜL'DEN
Okuduğum şeker portakalı kitabını kapatıp komodine bıraktım.
1 haftadır biyolojik ailemin evinde kalıyordum. O günkü krizden sonra da birkaç kez Ecem ablayla görüşmüştüm. Herşey yine eskisi gibi devam etse de restorana gitmemiştim. Ve gitmeyi de pek düşünmüyordum. Sanırım işi bırakacaktım.
Hem okulun açılmasına da az kalmıştı. Ve sınav senem başlayacaktı. Önceden pek zorlanmasam da bu yıl hem okul hem iş beni çok zorlayacaktı.
Ayrıca artık benim psikolojik destek aldığımı ve kullandığım ilaçları da biliyorlardı. Bende yanlarında daha rahat oluyordum artık.
Telefonuma gelen mesaj bildirimiyle telefonumu elime aldım. Gecenin bir yarısında bana kim mesaj atıyordu Allah aşkına.
Gönderen: Ayaz'ım
Güzelim müsaitsen odanın balkonuna çık.Balkona çık mı? Ne çeviriyor bu? Buraya gelmiş olamaz değil mi? Bir anda cama atılan küçük taşla irkildim.
Telefonu bırakıp hemen yataktan kalkarak balkon kapısını açtım. Gerçekten gelmişti deli.
"Manyak mısın ya? Gecenin bu saatinde niye geldin buraya?" Sesimi kısık tutmaya çalışsam da ikinci katta olduğum için beni duymayacağı için sesim biraz yükselmişti.
"Bu hafta hiç görüşemedik, seni özledim be yavrum."
"Bu saatte gelinir mi Ayaz. Yarın buluşurduk."
"Güzelim sen bana kızmak yerine oraya nasıl çıkabileceğim hakkında yardımcı mı olsan?" Dedi isyan eder gibi.
"Ya ikinci kattayım nasıl çıkacaksın."
İkimiz de bir süre etrafa bakındıktan sonra Ayaz bir şey bulmuş gibi arka tarafa doğru ilerlemeye başladı. Bir dakika kadar sonra elinde bir merdivenle geldi.
"Cidden manyaksın sen."
"Sadece senin için bebeğim." Dedi ve çapkınca göz kırptı. Bu haline güldüm.
Birkaç dakikalık uğraş sonucunda sonunda odamın balkonunun önündeydi.
"Nasılsın güzelim?" Kollarını balkon demirine dayamış bana doğru eğilmişti.
"Önce düşmeden bir içeri mi girsen?"
"Önce öpsem?" Dedi muzipçe.
"Ayaz içeri geç hadi birisi görecek şimdi." Dedim onun dediğini takmayarak.
Ayaz'ı yakasından çekiştirdiğimde bir bacağını merdivenden çekerek balkon demirine attı. Sonra kendisini yükseltip balkona atladı.
"Şimdi öpsem." Ona göz devirerek odaya girdiğimde o da arkamdan gelerek balkon kapısını kapattı.
Yanıma gelerek beni kollarının arasına aldı. "Özledim seni." Bende kollarımı onun beline sardım. "Bende seni özledim." Ardından saçlarımın üzerinde dudaklarını hissettim.
Benden ayrılarak beni kucağına aldı. Yatağıma ilerleyip oturduğunda bende kucağında yan bir şekilde oturuyordum.
"Şimdi öpebilir miyim?" Dedi yine. Bu sefer onu karşılıksız bırakmayıp dudaklarına uzandım. Ama o benden önce davranıp dudaklarıma yapıştı hemen. Hızla öpüyordu. Sonra bana çok uzunmuş gibi gelen ama aslında kısa bir süre sonra ayrıldık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eylül
Ficção AdolescenteÖldü sanılan bir bebek... Hayatı bir intikam üzerine kurulmuş bir kız... Peki o kız yıllar sonra gerçeği öğrendiğinde neler olacak? *Argo ve küfür içerir* *İlk defa yazıyorum, hatalar olabilir.*