Eylül

9. Bölüm

Medya: Duman - bal

Satır arası yorum ve oy vermeyi unutmayın lütfen.

İyi okumalar.

EYLÜL'DEN

Ayaz'ın ailesinin evine gelmiştik. Şuan elimizde tatlı paketi kapıyı çalıyorduk. Birkaç dakika sonra kapı Sevda teyze tarafından açıldı.

Hiç beklemeden kollarını bana sardığında bende ona sarıldım. "Hoşgeldin güzel kızım."

Ondan ayrılıp içeri girdiğimde ayakkabılarımı çıkarıyordum. "Hoşbuldum Sevda teyze."

Salona geldiğimizde ayağa kalkıp yanıma gelen Murat amcaya da sarıldım.

"Hoşgeldin Eylül kızım."

"Hoşbuldum Murat amca. Nasılsın?"

"İyiyim kızım. Sen nasılsın?"

"Bende iyiyim sağol."

Birlikte salondaki koltuklara yerleştik. Biz sohbet ederken soldaki odadan önce bir çığlık sesi sonra da Ece'nin bağırarak "Anne! Alın şunu başımdan ya!" demesini duyduk. Sonra da kapı açıldı ve içeriden çıldırmış bir Ece ve Aras abi çıktı.

"Baba ya al şu oğlunu başımdan!"

Murat amca yalandan kaşlarını çattı ve gülmemeye çalışarak "Aras kızdırmasana kızımı." dedi.

"Baba ya dalga geçme! Senin bu oğlun daha yeni aldığım eteğimi kesmiş." dedi Ece sinirden deliye dönmüş bir şekilde. Lan etek kesmek ne? Ece'nin dediği üzerine hepimiz gülerken Ece daha da sinirleniyordu.

"Eylül abla sen bari gülme ya. Manyak eteğimi kesmiş. Ben sinirlenmeyeyim de kim sinirlensin?!"

"Aras abi niye öyle şeyler yapıyorsun ya? Manyak mısın sen etek kesmek ne? Resmen cinayet sebebi yani." dedim kahkahalarımın arasından.

O sırada diğer odadan Alin koşarak geldi.

"Eylül ablaa" diyerek kucağıma atladığında zar zor tuttum. "Alin yavaş. Düşeceksin."

"Ama düşmedim. Hem bana bir şey olmaz kocaman kız oldum ben."

Ece Ayaz'ın 16 yaşındaki kız kardeşiydi. Aras abi de 23 yaşındaki abisiydi. Alin de en küçükleriydi ve 6 yaşındaydı. Ve çok tatlı bir kızdı.

Biz Alin ile kendi kendimize oynarken Sevda teyze ayağa kalktı. "Ben mutfağa gideyim de kalan yemekleri halledeyim."

Sevda teyze mutfağa gittikten sonra bizde Ece ile birlikte mutfağa gittik.

"Bizde yardım edelim Sevda teyze." dediğim şey üzerine kaşlarını çattı. "Kızım siz geçin içeriye ben yaparım."

Her ne kadar ben yaparım falan dese de bizde yardım etmiştik. Kısa sürede neredeyse herşeyi hazırladığımızda Ayaz, Aras abi ve Murat amca mutfağa geldi.

"Yine döktürmüşsün hatun."

Murat amcanın dediği üzerine gülümsedim. "Sen anca karına iltifat et. Biz insan değil miyiz be! Ayıp yani. Emeğe saygı. Lütfen."

Ayaz dediğime gülüp "Seninde eline sağlık güzelim." dedi ve yanağımı öptü. Benim kalbim deli gibi çarparken diğerleri bize ima ile bakıyordu.

"Tamam tamam hadi çıkın mutfaktan. Ayağımızın altında dolaşmayın. Daha işimiz var bizim."

Sevda teyze hepsini kovduğunda yine üçümüz kalmıştık mutfakta. Kalan işleri de halledip mutfaktaki masaya oturduk. Ben bir sigara yaktım ve dudaklarımın arasına götürerek derin bir nefes çektim.