Haileys POV
de volgende dag
"Okay staat de camera aan" vroeg ik aan Justin met een zachte stem. Justin stond snel op en drukte op een knopje.
OKe daar gaan we Hailey, je gaat het de hele wereld nu vertellen.
"Hey iedereen..." zei Justin terwijl hij zwak in de camera keek en zwaaide met een neppe glimlach.
"dus we hebben niet zo goed nieuws.." begon ik, ik zuchtte met een trillende stem.
"uhm.. ik heb geen idee hoe ik dit moet zeggen..." zei ik en ik keek met trillende handen naar de vloer.
"Voordat je het nieuws vertelt Hailey, je moet weten dat ik super veel van je houd en dat ik je nooit zal laten gaan. Je bent mijn leven, mijn alles. Ik zal je hierin steuenen. Je bent niet alleen. " zei Justin terwijl zijn stem steeds hoger werd en uiteindelijk brak en er tranen van zijn wangen rolde. Ik keek bang in de camera.
"oke hier gaat ie dan... ik heb leukemie.." zei ik zacht en ik wist niet zeker of ze het konde horen. Ik keek naar de beneden terwijl de tranen van mijn gezicht rolde "en ik heb nog maar een paar maanden te leven.." zei ik terwijl ook mijn stem brak. Justin sloeg zijn armen stevig om mij heen en ik huilde met mijn hoofd in zijn schouder.
"ik ben bang Justin.." zei ik terwijl ik snikte. justin keek me verdrietig aan en gaf mij een neppe glimlach.
"ik ook hailey... ik ook" fluisterde hij in mijn oor.
"het spijt me jongens..." zei ik terwijl ik met tranen de camera in keek. Justin stond op en stopte de camera.
Hij liep weer op mij af en sloeg zijn armen weer om mij heen en trooste me.
"Zal ik de video al online zetten..?" vroeg ik aan Justin. Justin keek me aan.
"als je er klaar voor bent." fluisterde hij met een schore stem. Ik stond op en pakte de camera.
Ik ging naar youtube en logde in op mijn account waarop ik heel lang al niks meer heb gezet. Ik nam diep adem en hield de muis op de upload knop. Ik sloot mijn ogen en drkte op de knop. Daar gaat ie dan, binnen nu en een paar minuten weet de hele wereld dat ik ziek ben.
Hij stond erop en ik deelde de link bang op mijn twitter account.
'het was moeilijk maar ik vond dat jullie dat allemaal moesten weten.. love you..' tweete ik met de link. Ik wachtte even tien minuten en ik keek weer op twitter en op mijn youtube account en ik zag dat de video all bijna 900.000 views had. Ik haalde diep adem en keek naar de comments.
'Hailey we zijn er voor je.. we houden van je' zei een comment.
Ik keek op twitter en zag dat heel twitter op zijn kop hing. Een traan rolde van mijn wang en ik keek naar Justin en hij keeknaar zijn ihpone scherm.
Ik klikte op de video link en bekeek de video.
Toen ik de video gekeken had stroomde de tranen van mijn wangen.
Ik keek op justins twitter account en zag dat hij getweet had. Ik keek naar Justin en zag dat hij lag te slapen in een stoel.
'bedankt voor alle steun, i love you guys.' zei de tweet van justin. Ik legde mijn hoofd op het kussen en sloot mijn ogen.
Jasons POV
Ik klikte op de link die Hailey had getweet. Ik kwam op youtube terecht en de video startte.
Toen Hailey zei dat ze leukemie heeft brak mijn hart weer opnieuw. Ik staarde voor me uit en kwaad nam me weer over. Ik stond op en haalde mijn hand door mijn haar
"WAAROM?!" riei ik boos terwijl ik op mijn knieën viel en ik naar boven keek. Ik snikte en huilde hard.
"Alstjeblieft doe dit mij niet aan god alstjeblieft. Ik kan iet zonder mijn zusje!" zei ik terwijl ik hard huilde. Ik hoorde mijn kamerdeur opengaan en zag dat Sasha daar stond met rode ogen. Ze liep naa me toe en nam plaats voor mij en keek mij recht in de ogen aan. Ik sloeg mijn armen om haar heen en we huilde samen.
Justins POV
Ik liep naar mijn auto want Hailey wilde da ik thuis wat rust nam. Ik stape in en startte de auto.
Tijdens het rijden keek ik met rode ogen vooruit. Ik besloot naar mijn moeders huis te gaan
Toen ik daar aankwam deed ik de deur zacht open en liep door het huis om te kijken of mijn moeder thuis was. Ik keek in de keuken en ze stond daar mer Haileys moeder te praten.
Ik nam plaats op een stoel en mijn moeder en Natasha (haileys moeder) keken mij berzorgd aan.
Ik keek ze aan en zag dat ze allebij rode ogen hadden.
Ik stond weer op en liep de trap op om naar mijn oude kamer te gaan. Ik liep naar mijn balkon en keek naar het uitzicht.
De zonsondergang was mooi. De oranje luchte scheen door de bomen en ik hoorde de vogels fluiten. Ik zuchtte en keek naar mijn handen.
"PAPA" riep een kleine stem. Ik draaide me om en zag Jayden op me af rennen.
"hey maatje" zei ik tewijl ik door mijn knieën bukte. Hij rende op mij af en sloeg zij kleine armpjes om mijn buik heen. Ik tilde hem op en draaide hem rond.
"Waar is mama?" vroeg hij terwijl hij rondkeek.
"Mama is nog steeds in het ziekenhuis " zei met een zachte stem. Jayden keek me aan.
"kunnen we naar mama toe?" vroeg hij, ik zuchtte.
"sorry jay mama heeft veel rust nodig, morgen kunnen we wel gaan." zei ik terwijl ik met hemde kamer uitliep.Ik liep met heem naar de keuken waar de moeders waren.
"wij gaan want Jayden moet naar bed" zei ik met een glimlach. Nathasha knikte en mijn moeder ook.
"doei slaaplekker" zei ik
"doegh" zeiden ze tergelijk.
Ik reed met Jayden naar huis en toen we tuis waren stopte ik Jayden in en ik maakte me klaar om te gaan slapen.
Ik kroop onder de dekens en besloot nog even op twitter te kijken.Ik scrolde door mijn timeline en zag allemaal tweets met
'beterschap' en dat soort dingen. Ik reageerde op een paar en ging toen naar instagram en besloot een foto van mij en Hailey en de hele familie en een paar mensen van de crew te plaatsen
'We houden allemaal van je Hailey, bedankt voor de steun iedereen." tyote ik als beschrijving voor de foto.Ik plaatste de foto en besloot maar te gaan slapen.
---------------------------
bedankt voor het lezen! Comment als je wilt dat ik een ander verhaal ga schrijven als ik klaar ben met deze.. !<33
comment
vote
x sophia :)
YOU ARE READING
Nothing like us ( a justin bieber fanfiction)
FanficEveryone says that love hurts, but that's not true. Loneliness hurts. Everyone confuse these things with love, but in reality, love is the only thing in this world that covers up all the pain and make us feel wonderful again.