Nothing like us ( a justin bieber fanfiction)

chapter 56 - HET EINDE!:(

Justins POV

5 jaar later...

Het is vandaag precies vandaag vijf jaar geleden sinds Haileys dood en ik mis haar nog elke dag.

"papa!?" riep Jayden terwijl ik hem door de gangen hoorde rennen.Ik stond op van de bank en liep naar Jayden.

"wat is er jongen?" vroeg ik, Jayden haalde een fotolijstje achter zijn rug vandaan en ik keek naar de foto. Het was een foto van Hailey, mij, Sasha, Jake, Jason en meer mensen waar Hailey en ik heel veel mee om gingen.

De verdriet nam me weer over.

"dat zijn Mama en ik met onze vrienden, kijk dat is Sasha en dat is oom Jason" zei ik terwijl ik ze aanwees. Jason keek met volle aandacht toe en daarna keek hij me aan met een klein glimlachje.

"papa?" vroeg hij, ik keek hem vragend aan en knikte.

"mis je mama?" vroeg hij zacht, ik keek naar zijn handjes die ik vasthield. Ik zuchtte en sloot mijn ogen even.

"heel erg Jayden, meer dan je je ooit zal kunnen voorstellen." zei ik terwijl ik aan Hailey dacht. Jayden sloeg zijn armen om mij heen en knuffelde mij.

"ik ook papa" zei hij terwijl hij zijn hoofd in mijn schouders legde. 

"kom op we gaan" zei ik terwijl ik opstond en Jaydens hand vast hield. We gaan nu naar Haileys graf, Ik ga elke maand naar Haileys graf want dan heb ik het gevoel dat ze toch nog bij mij is.

Toen we aankwamen bij de begraafplaats liepen ik en Jayden naar het graf.

Ik knielde en Jayden zat op zijn knieën. Ik sloot mijn ogen en bleef één minuut stil.

Toen ik mijn ogen weer opende scheen de zon op Haileys graf en er vloog een vlinder langs. Ik glimlachde.

Jayden gaf een kusje op de foto die hij blijkbaar had meegenomen had. Hij legde het op het graf en ik zuchtte.

"Ik hou van je Hailey, ik mis je nog elke dag." zei ik terwijl ik een kus op haar steen gaf.

Ik stond op met Jaydens hand in mijn hand en we liepen samen in de stralen van de zon terug naar de auto.

Ik bracht Jayden even naar Nathalie zodat ik naar een bijzondere plek kon.

Ik reed erheen en liep een paar minuten totdat ik er was.

Onze plek waar Hailey en ik ons eerste afspraakje hadden. Ik stond daar met mijn handen in mijn broekzakken naar het uitzicht te kijken. Ik keek naar de zonsondergang.

Ik sloot mijn ogen en stond daar. Ik dacht aan Hailey, haar lach, de manier waarop ze boos op mij werd om de kleinste dingetjes, hoe prachtig ze was.

Hailey heeft mij veel dingen geleerd waavoor ik heel erg dankbaar ben.

Hailey heeft mij geholpen wanneer ik mezelf niet kon helpen.

Hailey zal altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben.

Ik zal Hailey nooit vergeten.

Ik opende mijn ogen weer en keek naar de zon

"ik hou van je Hailey Brown, voor altijd. " fluisterde ik, ik voelde de wind in mijn gezicht en ik glimlachde.

Ik zuchtte en draaide me om en liep langzaam terug om naar huis te gaan.

unknown POV

Ik waak elke dag over ze en ik zal altijd bij ze zijn. Ookal kunnen ze mij niet zien, ik zal oud met hun worden. Ik zal hun altijd de goede weg wijzen.

—————————————————————————————————————————————————-

OH MY GOD DIT IS GEWOON HET EINDE VAN MIJN EERSTE FANFICTIE! ik probeer de tranen binnen te houden.

Bedankt voor het lezen van mijn fanfictie! Jullie hebben geen idee hoeveel het voor me betekent dat jullie dit hebben gelezen<33

Ik heb ook nog andere fanficties waar ik net mee ben begonnen dus neem een kijkje als je wilt!<3

comment

vote

housuperveelvanjullie<33

x sophia