Justins POV
Ik keek Hailey aan en ik zag dat haar ogen vol met tranen zaten en dat ze iets wilde zeggen
Maar voordat ze iets kon zeggen vielen mijn ogen dicht en werd alles zwart.
Haileys POV
Ik barstte in tranen uit en ik schreeuwde voor hulp
"HELP!!" riep ik
"justin blijf wakker blijf wakker alstjeblieft!" riep ik ik probeerde mezelf uit het touw te halen maar het mislukte.
"HELP IEMAND ALSTJEBLIEFT! ALSTJEBLIEFT DOE ME DIT NIET AAN! JUSTIN GEEF NIET OP!" riep ik, de tranen konden maar niet stoppen. Ik hoorde allemaal gebonk boven (we zitten in een kelder voor als je dat nog niet wist) en evenlater hoorde ik schoten van pistolen.
De voetstappen kwamen dichter naar de deur en voor ik het wist kwam iemand de kamer binnen rennen, ik moest goed kijken om te zien wie het was.
THANK GOD HET IS WILL!
"will omg" zei ik, hij liep op me af en maakte me los
"het komt allemaal goed hailey ik heb dit onder controle" zei hij terwijl hij opstond en naar justin liep. Hij maakte justin los en pakte hem op.
"will hoe heb je ons gevonden?" vroeg ik
hij haalde iets uit zijn achterzak
een portomonee?
hij vouwde het open en hield het voor mijn gezicht.
hij is een undercouver agent.
'je bent een undercouver agent?" zei ik
"ja" zei hij met een harde stem "maar hailey de politie is onderweg en de ambulance ook en we moeten uit dit huis zien te komen." zei hij, ik schudde mijn hoofd en liep achter will aan die justin in zijn armen had.
We liepen zo snel mogelijk naar buiten en ik zag dat de politie en de ambulance er al stonden.
Will liep zo snel mogelijk naar de ambulance en gaf justin aan hen over.Ik rende ernaar toe en stond naast justin die op een ambulance bed lag
"justin geef alstjeblieft niet op alstjeblief ik heb je nodig, ik hou van je." fluisterde ik in zijn oor terwijl de mannen hem in de ambulance reden met dat bed.
"mag ik mee?!" vroeg ik in paniek, de tranen rolde van mijn wangn. de man keek me even aan.
"ja kom maar" zei hij, ik sprong snel de ambulance in en we reden weg naar het ziekenhuis.
Terwijl we in de ambulance zaten, deden de mannen er alles aan om justin wakker te maken en of te kijken of hij nog leefde.
En thank god hij leeft nog.
We kwamen aan bij het ziekenhuis en de dokters brachten justin zo snel mogelijk naar één of andere kamer.
Ik stond hopeloos in de gang want ik mocht niet mee de kamer in. Ik stond tegen een mur aan en gleed naar beneden, ik legde mijn hoofd in mijn handen en begon te huilen
"waarom?" ik schudde mijn hoofd en ik kon de tranen niet stoppen.
Ik hoorde de lift open gaan en ik keek op
sasha, mijn moeder, jason,lisa, pattie en jake kwamen op me af rennen met een verdrietig gezicht.
Ik stond op en rende naar pattietoe, ik omhelsdehaar en we begonnen alle twee te huilen.
"het spijt me zo pattie" zei ik terwijl mijn stem brak.
"het komt goed met hem hailey hij is een sterke jongen en geeft niet op." zei ze zacht in mijn oor.
Ik schudde mijn hoofd 'ja' en ik nam plaats op een stoel in de wachtruimte.
De rest nam ook plaats.
Na uren wachten kwam er eindelijk een dokter naar ons toe.
Ik stond zo snel mogelijk op en liep naar hem toe
"hoe is het met hem?" vroeg ik, ik hoop echt dat alles goed met hem gaat.
"ja, het gaat opzich wel goed met hem maar hij heeft wel zijn rust nodig, jullie kunnen één voor één naar hem toe en een momentje met hem hebben." zei de dokter en het voelde alsof er zojuist duizend kilo van schouders werd afgehaald.
"En wat heeft hij precies als ik vragen mag?" vroeg pattie tewijl ze naast me kwam staan
"Hij is 2 keer gestoken met een mes in zijn buik en in zijn schouder, en hij heeft zware schoppen gehad in zijn buik en hij heeft veel bloed verloren." zei de dokter met verdriet in zijn stem.
Pattie schudde har hoofd en keek naar beneden met verdriet.
"pattie ga jij maar eerst.het is jouw zoon" zei ik terwijl ik een hand op haar schouder legde en haar een warme glimlach stuurde.
Ze schudde haar hoofd en liep naar justins kamer toe.
Evenlater kwam pattie weer naar buiten lopen met rode ogen en mascara over haar hele gezicht.Ze nam weer plaats op een stoel en ik stond op. Ik liep naar justins kamer toe en deed zachtjes de deur open. Ik tilde mijn hood op en keek naar justin.
En daar lag hij
hij had zijn ogen dicht en hij had blauwe plekken over zijn hele gezicht.
Ik nam plaats op een stoel naast het bed waar justin op lag.
Ik pakte zijn hand beet en liet een paar tranen vallen
"geef niet op justin, ik weet dat je dit kan. Ik hou van je schat." zei ik zachtjes terwijl mijn stem brak.
"Ik herinner me nog wanneer we elkaar voor het eerst spraken." zei ik terwijl ik zachtjes lachde om de herindering.
"Toen ik in je ogen keek en bijna niet meer weg kon kijken." zei ik
Zijn ogen. De manier waarop ze zo stralen als hij over muziek praat.
"en je lach waarmee ik verliefd op werd."
Ik hoorde de piep op en neer gaan op de achtergrond van dat apparaat.
"Ik hou zo veel van je justin en ik wil je echt niet kwijt raken. blijf bij me en verlaat me niet.Alstjeblieft." Ik stond op maar iets stopte me
iets wat ik nooit had willen horen
iets wat mijn hart brak
Ik hoorde de piep van het appraat niet meer op en neer gaan.
Nee dit is niet waar alstjeblieft nee!
Ik rende z snel mogelijk de kamer uit en riep voor een dokter
"HELP ALSTJEBLIEFT!? DOKTER?!" riep ik zo hard mogelijk. Ik zag een dokter naar me toe rennen en ik wees naar de kamer, de dokter rende naar binnen en evenlater kwamen er nog twee dokter naar binnen. Een paar seconden later reden ze justin de kamer uit en gingen ze naar één of andere kamer.
Ik liet mezelf op de grond vallen en barstte in tranen uit.
Alstjeblieft justin geeft niet op!
Pattie kwam naar me toe en omhelsde me met een knuffel, mijn moeder, jason, lisa, sasha en jake keken ons aan in shock en verdriet.
Ik keek ze aan en liet de tranen weer vallen.
Ik laat je niet gaan justin.
Geef niet op je kan het!
--------------------------------------------
heeeeeeyy bedankt voor het lezen! dus zijn jullie excited voor justins nieuwe muziek enzo? :) omg ik wel! ik kan niet wachten.
Comment
vote
en volg me op twitter; @TheAvonMusic
love yall
x sophia
YOU ARE READING
Nothing like us ( a justin bieber fanfiction)
FanficEveryone says that love hurts, but that's not true. Loneliness hurts. Everyone confuse these things with love, but in reality, love is the only thing in this world that covers up all the pain and make us feel wonderful again.