Nothing like us ( a justin bieber fanfiction)

chapter 50 -

Haileys POV

3 weken later...

Ik heb mijn eerste chemo 3 dagen geleden gehad. Ik voel me steeds zwakker en ik ben ook echt heel moe steeds. Het is heel erg irritant want ik wil gewoon naar buiten en naar huis. Ik wil gewoon niet ziek zijn en gewoon naar huis toe waar Jayden en Justin zijn.

Ik lig in mijn bed naar buiten te staren en over dingen na te denken. Het oranje licht van de zons ondergang scheen op mijn gezicht en ik zag de vogels rond vliegen.

"kan ik binnenkomen?" vroeg Justin die met een glimlach om het hoekje van de deur keek.

''tuurlijk" zei ik met een glimlach. Justin nam plaats op het bed en pakte mijn hand zachtjes vast.

"dus hoe voel je je?" vroeg hij. Ik zuchtte.

"het kan beter" zei ik terwijl ik hem aankeek.

Justin zuchtte en keek naar zijn handen.

"hey wat is er?" vroeg ik terwijlik zijn hand pakte. Hij keek me aan.

"ik haat het om je zo te zien leide Hailey. Ik wil gewoon dat je blij bent en weer bij mij en Jayden thuis kan zijn.." zei hij met tranen in zijn ogen.

"Justin luister, ik wil dit ook niet maar het is nou eenmaal zo, ik weet dat je mij niet wilt kwijt raken maar god heeft het zo gedaan en er is waarschijnlijk een reden voor. Ik wil niet dood, ik wil bij jou en Jayden blijven maar alles gebeurd om een reden. Ik blijf altijd van je houden schat. Ik ga m'n best doen om te blijven, oke?" zei ik, Justins tranen stroomde van zijn wangen en zijn ogen waren rood.

"oke?" vroeg ik nog een keer. Justin knikte en knuffelde me. Ik wilde ook huilen maar ik moest sterk blijven. Sterk voor Mijn familie en Justin.

"kom op ik heb een verrassing voor je" zei Justin terwijl hij ijn tranen weg voog en hij opstond en hij zijn hand uit stake. Ik pakte zijn hand vast met een vragend gezicht.

 "waar gaan we heen?" vroeg ik. Justin grijnsde en negeerde mijn vraag. Ik rolde mijn ogen enJustin liep voorzichtig met mij ergens naar toe. We liepen de lift in.

Toen we beneden aankwamen liepen Justin en ik hand in hand het ziekenhuis uit.

"Justin ik mag helemaal niet weg hier, wat doe je?" vroeg ik bang.

"maak je geen zorgen, ik heb met de dokter gepraat en hij zei dat je wel even weg mocht." zei hij en zuchtte van opluchting.

Toen we in Justins auto zaten gaf hij mij een blindoek  "kom op ik maak hem wel vast " zei Justin terwijl hij mijn hoofd omdraaide en de blindoek vast maakte.

"Justin je weet dat ik niet van verrassingen houd, hé?" zei ik, Justin startte de auto en begon te rijden.

 "geen zorgen, je zult deze leuk vinden."  zei hij.

Het voelde alsof we uren onderweg waren.

 "wanneer zijn we er?" vroeg ik, en Justin stopte de auto.

"nu" zei hij, ik zuchtte en trilde op en neer met mijn been.

"je maakt me nerveus" zei ik en Justin lachde.

Het klonk alsof hij de auto uitstapte. Ik hoorde dat mijn deur open ging en voelde dat Justin mij voorzichtig beet pakte zodat ik niet zou vallen.

We liepen voor zo'n vijf minuten totdat Justin mij stopte.

"blijf hier staan " zei hij en ik werd nu heel erg nieuwschierig.

"Justin waar ga je heen? " vroeg ik maar hij was al weg.

"doe je blinddoek maar af"'zei hij, Ik ded de blindoek af 

"SURPRISE!" riep iedereen, mijn familie, justins familie, mijn vrienden, zelfs mijn vrienden uit California! Ik keek verbaasd rond en zag allemaal gekleurde ballonnen en spandoeken met 'we houden van je!'. Ik had mijn hand over mijn mond en ik hadgrote ogen.

"oh my god jongens! hoe hebben jullie dit gedaan?!" vroeg ik met een grote glimlach.

Iedereen rende op me af en gaf me een knuffel. Als laatste gaf Justin mij een knuffel.

"heb jij dit allemaal geregeld?" vroeg ik terwijl ik rond keek met een grote glimlach.

"ja met behulp van Ryan, jason en sasha" zei hij terwijl hij met rode wangen naar de grond keek.

"dankje" zei ik terwijl ik hem een knuffel gaf.

------------------------

bedankt voor het lezen!

comment

vote

x sophia