Nothing like us ( a justin bieber fanfiction)

chapter 54 -

Justins pov

2 WEKEN LATER...

Deze twee weken waren de moeilijkste. Ik heb bijna niks gegeten en benniet buiten geweest. Jayden is bij mijn moeder omdat mijn moeder vondt dat ik niet in staat was om voor Jayden te zorgen de komende 3 weken. De media weet het ook en het is overal over het nieuws..

Ik keek in de spiegel naar mijn zwarte pak. Ik zuchtte.

Vandaag is de begravenis...

Ik pakte mijn auto sleutels en liep stil en langzaam het huis uit.

Ik keek naar de grond.

Toen ik aankwam bij de locatie zag ik al wat familieleden van Hailey. Het regende vandaag dus iedereen had een zwarte paraplu bij zich. Ik stapte uit mijn auto en liep naar Jason toe.

"Hey man" zei ik zonder glimlach, Jason klopte op mijn schouder en gaf mij een glimlach.

Ik glimlachde zwak terug en kreeg tranen in mijn ogen maar hield ze in.

Toen iedereen er was kwam er een man in pak voor de kist van Hailey staan.

De man sprak en toen hij klaar was was het mijn beurt om iets tegen Hailey te zeggen

"Hailey als je luistert,

ik wil even zeggen dat ik je heel erg mis " zei ik terwijl mijn stem brak en de tranen uit mijn ogen vielen "ik ben niks zonder jou.. " zei ik, ik haalde diep adem en ging weer verder "ik weet nog toen ik je voor het eerst zag, ik kon mijn ogen niet van je af houden.. " ik zuchtte terwijl de tranen van mijn wangen stroomde, ik keek naar de lucht en de regendruppels vielen op mijn gezicht "Jayden mist je ook. Het doet me zoveel pijn Hailey, kom terug kom alstjeblieft terug" zei ik, ik keek naar iedereen en ik zag dat de tranen van hun gezichten stroomde. Ik liet mezelf vallen op mijn knieën en ik mijn hoofd in mijn handen hield, ik huilde en huilde "ik hou van je Hailey" zei ik terwijl ik naar de lucht keek. Ik hoorde mensen snikken om mij heen. Ik stond op en haalde een foto van mij Hailey en Jayden uit mijn broekzak. Ik legde het op de kist en liet nog meer tranen vallen.

"ik zal je nooit vergeten" zei ik zacht, Jason kwam naar mij toe en sloeg een arm om mij heen. Ik keek hem aan en hij had bloedrode ogen.

Ik liep naar mijn moeder toe en Jason stond voor de kist.

"Hailey,

je was de beste zus die ik me maar kon wensen

ik kon je altijd vertrouwen en wanneer ik problemen had was jij er altijd voor mij.

Soms hadden we ruzie maar dat was binnen vijf minuten alweer over.

Ik mis je Hailey, iedereen hier mist.

Ik zal elke dag aan je denken en ik zal je nooit vergeten.

ik hou van je zussie..." zei Jason terwijl de tranen van zijn gezicht stroomde. Ik kon de tranen niet inhouden. Ik keek naar Jayden en hij huilde stilletjes.

"papa?" fluisterde Jayden. Ik keek hem aan.

"ja?" zei ik

"mama komt niet terug hé?" vroeg hij en dat brak mijn hart. Ik glimlachde zwak.

"het spijt me maatje "zei ik terwijl mijn stem weer brak. Jayden knikte en keek naar de grond terwijl de tranen van zijn wangen gleden.

Toen iedereen hun moment had gehad kwamen er mannen die de kist moesten laten zakken. De mannen lieten de kist zakken terwijl iedereen verdrietig toekeek. Ik huilde zachtjes en hield Jayden bij mij.

"NEE MAMA!" riep hij ineens en hij probeerde uit mijn armen te komen.

"jayden!" zei ik zacht in zijn oor en ik probeerde hem stil te houden.

"NEE IK WIL NAAR MAMA! MAMA KOM TERUG!" riep hij terwijl de tranen van zijn gezicht stroomde.

Hij trok zichzelf uit mijn armen en rende naar de kist. Will hield hem tegen en knielde en hielde hem stil. Jayden huilde in Wills schouder en Will hield hem stevig en beschermend vast.

Ik liep naar hun toe en knielde ook "het spijt me zo Jayden!" zei ik terwijlik huilde. Jayden sprong in mijn armen en huilde in mijn schouder. Ik wreef met mijn hand over zijn rug.

"sssss" zei ik terwijl ik huilde.

Toen Jayden en ik thuis waren bracht ik hem naar bed en stopte hem in. Ik liep de trap af en nam plaats op de bank. Ik zette de tv aan. Overal was Hailey op het nieuws. Ik kon er niet meer tegen dus ik deed de tv uit. Ikliep naar mijn kamer en liep naar het balkon. Ik keek naar de sterren.

"Hailey ben je daar? " vroeg ik terwijl ik naar de sterren keek. één ster twinkelde en ik glimlachde.

"ik ben verdwaald zonder jou" zei ik terwijl ik naar mijn handen keek. Ik zuchtte "slaaplekker schat" zei ik, ik deed de balkon deuren dicht en ik maakte me klaar voor bed.

—————————————————————————————————————————————————————-

IK heb letterlijk zo hard gehuild terwijl ik aan het schrijven was! :(((( je moet vooral niet nothing like us luisteren terwijl je dit lesst omg.

bedankt voor het lezen jullie hebben geen idee hoeveel dit voor me betekent!<333

Ik ga een ander verhaal schrijven en het heet: Somehwere between

het gaat ook over justin dus ja haha en morgen of vanavond komt eht eerste hoofdstuk

comment

vote

hou van jullie x sophia