Nothing like us ( a justin bieber fanfiction)

chapter 52 -

Justins POV

3 dagen later...

Ik ben elke dag naar het ziekenhuis gegaan om te kijken hoe het met Hailey ging. Het gaat steeds een klein beetje beter met Hailey maar de maanden gaan langzaamaan vorbij en ze kan elk moment overlijden...

Het doet me zoveel pijn om te weten dat ze elk moment weg kan gaan. Er zijn nog zoveel dingen die ik met haar wil doen...

"PAPA!" riep Jayden terwijl hij de kamer waar Hailey in lag binnen kwam rennen. Ik bukte om hem op te pakken.

"sshhh niet schreeuwen" fluisterde ik terwijl ik mijn wijsvinger voor muis mond hield.

Ineens begon Jayden te praten over wat hij allemaal wilt doen als hij ouder is.

"En als ik net zo-zo oud ben als jij"zei hij terwijl hij op mijn schoot zat met glinsterende ogen en hij omhoog keek.

"dan wil ik met mijn kinderen en jou en mama naar de kerstman toe!" zei hij met een grote glimlach. Ik keek met verdriet naar zijn blije gezicht en ik kon de tranen in mijn ogen voelen maar hield ze in.

"papa?" vroeg Jayden terwijl met grote ogen met zijn hand voor mijn gezicht zwaaide.Ik schudde uit mijn gedachte en keek Jayden vragend aan.

"wat is er maatje?" vroeg ik met een glimlach.

"waarom ziet mama zo wit?" vroeg hij terwijl hij met volle aandacht naar Hailey keek en zijn vinger in zijn mond had. Ik keek naar Hailey en ze zag veel bleker dan eerst.

"wacht hier Jayden ik ga even de dokter halen" Jayden knikte en zat op de stoel. Ik liep snel de kamer uit en zocht bang en snel een dokter.

"Dokter?!" vroeg ik aan een dokter die voorbij liep.

"kan ik je helpen?"vroeg hij, ik knikte bang en wees naar Haileys kamer.

"whetis Hailey, ze ziet bleker dan normaal..." zei ik, De dokter liep snel naar de kamer en ik lieper achter aan. Ik kwam de kamer binnen en zag dat Hailey haar ogen open had en ze de lag terwijl ze naar het plafond lag te staren.

Haileys POV

Ik rende en rende en rende...

Het enige wat ik zag was wit licht. Ik zag een man staan aan het einde van het witte licht. Ik lipe naar hem toe en hij keek mij aan diep in de ogen.

"waar ben ik?" vroeg ik opeens. De man glimlachde en verdween ineens.Ineens zag ik een jongen rond mijn leeftijd met een klein jongetje op zijn schoot.

ik herkende de twee jongens maar ik kon er maar niet opkomen.

Het vertelde over zijn toekomst en wat hij wilde doen later.

"Het is jouw tijd om te gaan binnenkort." zei een hele zware stem waar ik niet van wist waar die vandaan kwam.

Ineens schoten mijn ogen open en keek ik naar het plafond.

Dat was de raarste droom die ik ooit heb gehad...

Ik keek om me heen en zag Justin en Jayden met bezorgde gezichten naar me kijken.

Wacht die twee jongens in mijn droom..

dat waren Justin en Jayden. Verdriet nam me over want Jayden zal al die dingen die hij et mij in de toekomst wilde doen niet kunnen doen want ik er niet meer.

"Hailey gaat het?" vroeg de dokter.

"uhm ja sorry het was gewoon een nachtmerrie..." zei ik met een zwakke stem.

De dokter knikte maar keek me toch nog aan net alsof hij iets wist.

"uhm kan ik even met Justin praten?" vroeg ik, de dokter knikte.

"kom op laten wij wat lekkers halen, ja?" vroeg de dokter aan Jayden. Ze liepen de kamer uit en Justin nam plaats op het bed en keek me aan terwijl hij mijn hand pakte.

"wat is er?" vroeg hij bezorgd. Ik zuchtte.

"ik had net een hele rare droom en uhm.." zei ik Justin keek me nieuwschierig aan en ik nam diep adem "en uhm.. ik zag wit licht en ik rende en rende en rende totdat ik een oude man zag staan en ik vroeg waar ik was maar hij glimlachde alleen en toen verdween hij, ineens zag ik jou met Jayden op je schoot en Jayden vertelde jou over wat hij later wilde gaan doen... het doet me zo veel pijn want ik zal hem nooit verder zien opgroeien.." en toen ik de laaste zin zei vielen de tranen uit mijn ogen. Ik keek naar Justin en zag dat hij verdrietig was.

"Het is waar, Dat heeft hij allemaal nog verteld een uur geleden" zei Justin in shock en met verdriet. Ik keek hem verbaasd aan.

"en toen ik jullie niet meer zag in die droom toen hoorde ik een hele zware stem maar ik zag niemand en die stem zei 'het is jouw tijd om te gaan.'" zei ik, Justin keek me verbaasd aan.

"Geef niet op Hailey" zei Justin terwijl zijn stem brak.

"Justin dat zal ik niet doen dat weet je, ik zal Jou en Jayden niet verlaten" zei ik terwijl mijn stem hoger en zwakker werd door het huilen.

Justin stond op en bukte en omhelsde me met zijn armen.

Hij knuffelde me.

—————————————————————————————————————————————————————-

Justins POV

Ik opende twitter op mijn laptop. Ik ben nu thuis met Jayden naast mij. Ik ben al dagen niet op twitter geweest en Mijn Belieber werden ongerust.

'sorry dat ik al dagen niks heb getweet, hou van jullie! #Bedanktvoorallesteun <3' tweete ik en na een paar seconde kreeg ik al honderde tweets binnen.

Ik creepte op een paar accounts en volgde veel Beliebers.

Ik opende Youtube en ging naar Haileys account. Haar laaste video is die ene waar ik en Hailey vertellen dat ze dat heeft.

Ik bekeek al haar covers.

Ik opende Instagram en poste een foto waar alleen de handen van mij en Hailey te zien zijn, haar hand in mijn hand en met onze trouwringen.

'door dik en dun, ik hou van je.' typte ik als beschrijving.

Ik kroop onder de dekens en deed mijn nachtlampje uit. Ik gaf Jayden een kus op zijn voorhoofd en knuffelde met hem totdat we allebei inslaap vielen.

———————————————————————————————————————————————————-

Bedahnkt voor het lezen!<3 sorry dat ik steeds zo weinig hoofdstukken publiceer maar ik heb nog al veel aan mn hoofd de laaste paar weken en ik heb heel veel gezeik met school dus sorry als ik steeds zo weinig schrijf..

comment

vote

hou van jullie<333

x sophia