Nothing like us ( a justin bieber fanfiction)

Chapter 19 -

Haileys POV

1 WEEK LATER...

Deze dagen waren de moeilijkste dagen. Ik mis justin echt heel erg ik bedoel we praten nog via skype en via de sms en alles maar het is gewoon niet hetzelfde.

Ik heb deze week ook nog heel veel van die vreemde brieven van mijn vader gekregen maar ik trek me er niet zoveel veel meer van aan. En gisteren lag ik op mij bed te denken over die ene foto die iemand gephotoshopt had... Iemand die justin en mij niet bij elkaar wilde hebben, ik las die bief nog een keer die justin had gekregen die dag dat mijn balkon raam werd ingegooid. Het kostte wat tijd maar ik denk dat mijn vader die foto heeft gephotoshopt. Ik ben weer terugekomen naar huis die dag dat justin vertrok. Sasha zei dat ik bij haar kon blijven maar ik vond dat ik mijn moeder moest vergeven omdat ze dit alleen maar heft gedaan om mij weg te houden van die creep.

Sinds justin weg is valt britt me niet meer lastig, ze heeft weer een nieuw vriendje en gebruikt hem weer heel erg. maar ja...

Het was nu rond 2 uur 's nachts en ik kan niet slapen... zo gaat het al de hele week. Terwijl ik met mijn kettingje speelde en aan duizende dingen dacht hoorde ik een harde bonk beneden. Ik besloot maar te gaan kijken.. ja ja ik weet wat je denkt.. je denkt nu van WAAROM GAAT JE DAAR BENEDEN DUMBASS?! nou omdat ik et mijn nieuwschierige kop altijd dingen moet uitzoeken.. en je weet maar nooit dadelijk is het een inbreker en steelt hij Wills spaargeld.. oh voor als je het nog niet wist.. mijn moeder en will hebben me alles uitgelegt over mijn vader en ik noem will geen"pap" meer en dat begrijpt hij ook.. maar ik noem mijn echte vader ook geen "pap" omdat hij er nooit voor ons was en hij heeft ons verlaten en nooit iets van hem laten horen en ik leg je het hele verhaal van mijn vader nog wel uit.

Ik liep zachtjes de trap af en hoorde gerommel in de werkkamer van will. Ik liep zachtjes naar de werkkamer en gluurde voorzichtig tussen de  spleet van de deur.

Ik zag mijn moeder vastgebonden aan een stoel met ducktape over haar mond

MAM NEE

En ik zag een man met een zwarte trui aan en een een spijkerbroek en hij zocht door de kasten van Will waar het spaargeld lag. Ik keek terug naar mijn moeder en ze zag ze. Ze gaf me die blik van  'GA WEG ANDERS GEBEURD ER WAT MET JE!' maar ik liet mijn moeder daar niet zo zitten!

Ik stapte naar binnen

"wat denk je wat aan het doen bent?!" zei ik, met een koude stem.

De man draaide zich om en hij kreeg een grote grin op zijn gezicht

"nou nou nou daar hebben we onze kleine lieve hailey" zei de man hij liep op me af en wilde mijn hand pakken maar ik trok me terug.

"wie ben je?!" vroeg ik.

Hij antwoorde niet

 "WIE BEN JE VROEG IK?!" riep ik. Waar is Will als je hem nodig hebt?

"Ik ben je vader hailey" zei hij, ik keek hem aan en ik zag dat de kwaad in zijn ogen steeds groter werd.

Het voelde alsof de tijd stil stond.

Mijn echte vader staat nu voor je.

De tranen sprongen naar boven maar ik liet ze niet vallen want hij verdient mijn tranen niet.

"Wat wil je?" zei ik, ik keek opzij en vergat helemaal dat mijn moeder hier nog was. Ik keek haar aan en zag de pijn in haar ogen.

"Jou" zei hij, ik keek hem aan.

"oke neem me maar mee maar laat mijn moeder met rust!" zei ik. Ik liet mijn moeder echt niet meenemen door hem!

Ik voelde twee armen me beet pakken en voor ik het wist was alles zwart. Het laatste wat ik hoorde was

"Nu ben je van mij hailey." zei een zware stem.

-----------------------------------------------

Ik werd wakker in een vieze zwarte kamer, ik keek rond en zag dat ik op een stoel zat met een touw vast gebonden aan mijn benen en handen.

"kijk wie er wakker is geworden" zei mijn vader terwijl hij uit  de donker naar me toe liep.

Hij liep op me af en trok zijn hand omhoog en scheeurwde de tape van mijn mond af.

"LAAT ME GAAN!" riep ik zo hard als ik kon.

In de hoop dat iemand me zal horen. Ik moet hier wegkomen 

waar ben ik?

 waar is mijn moeder?

zo veel vragen schoten door me heen. Maar die kon ik niet beantwoorden.

"Als je zo hard blijft schreeuwen zal ik iemand iets aandoen waar je heel veel van houdt." zei hij

wie?

De lichten schoten aan en ik zag een jongen op de grond liggen met touw aan zijn handen en benen vastgebonden, en hij sliep.

Justin.

Nee alstjeblieft.. niet justin..

"NEE LAAT HEM GAAN! JUSTIN ALSTJEBLIEFT" riep ik.

Ik keek met kwaad naar mijn vader, Ik zag dat de kwaad in zijn ogen

"sorry hailey maar je hebt de regels overtreden" zei hij

oh nee

Hij liep op justin af en trapte hem hard in zijn buik

"nee alstjeblieft doe hem geen pijn alstjeblieft!" zei ik, de tranen rolde van mijn wangen.

Justin kreunde van de pijn en hij hoestte en er kwam bloed uit zijn mond.

"De volgende is je moeder hailey, als ik jou was zou ik je maar aan de regels houden anders vermoord ik justin EN je moeder.!" zei hij en toen liep hij de kamer uit.

 Ik keek naar justi en zag dat hij al naar me keek

"justin gaat het?" zei ik, hij had nog steeds tape over zijn mond dus hij schudde zijn hoofd 'ja' 

"Het spijt me zo, dit is allemaal mijn schuld justin.." zei ik, ik keek hem aan en zag dat hij iets wilde zeggen maar dat kon niet door die kut tape.

Ik moet een weg vinden om hier weg te komen.

Ik keek nog en keer naar justin en zag dat hij zijn ogen dicht wilde doen.

"nee nee nee justin hou je ogen open" zei ik, terwijl ik probeerde uit dit touw te komen wat onmogelijk was.

Justin keek me aan en vordat ik iets kon zeggen deed hij zijn ogen dicht. 

Wat heeft mijn vader gedaan met hem?!

Alstjeblieft laat hem niet dood zijn!

----------------------------------

heeyyyyyyy bedankt voor het lezen! laat me weten wat je vindt van dit hoofdstuk. Ik vind het nogal shitty als ik eerlijk en haha.

maar

comment

vote

volg me op twitter: @TheAvonMusic

love yall

x sophia