Nothing like us ( a justin bieber fanfiction)

Chapter 9-

Justins POV

Ik wilde hailey dit echt niet aandoen maar als ik dit niet deed dan zou britt nog veel ergere dingen met haar doen. Ik voel me echt kut en ik heb echt heel veel spijt. ik hoop wel dat het goed met hailey gaat want ik had gehoord datze naar het ziekenhuis werd gebracht. En het ergste is nog dat ik er niet heen kan want anders komt britt het dadelijk te weten en dan hangt hailey weer. Ik zoek een manier om weer met hailey om te gaan en britt gewoon te dumpen maar hailey zal me nooit meer vergeven na alles wat ik haar aan heb gedaan.

Ik ben nu in de bioscoop met britt. Ik wil hier niet zijn, ik wil bij hailey zijn en tegen haar zeggen dat het eenorm spijt maar we weten allemaal wat er dan gebeurd...

Toen de film afgelopen was liepen ik en britt naar buit en stapte mijn auto in.

"juju ik wil shoppe" zei ze met zo'n irritant piekerig stemmetje

"oke" zei ik, ik hoop voor dr dat ze geld bij dr heeft want ik ga niet voor haar betalen ugh.

"maar ik heb geen geld bij me juju" zei ze, en dat maakte me boos dit heeft ze dus altijd al gedaan, ze moest altijd alles van mijn geld hebben.

"ik betaal niet voor je britt" zei ik terwijl ik de auto startte

"waarom niet?! ik ben je vriendin weet je nog?!" zei ze

"nee dat ben je niet britt! ik wil dit niet ik wil hailey geen pijn doen! ik hou van haar britt! ik doe dit niet meer! hailey ligt door ons in dat kut ziekenhuis en ik ga daar nu heen het maakt me niet meer uit wat je zegt of met me doet! ik ga naar hailey en zeg haar hoeveel het me spijt en daarmee uit!" schreeuwde ik zo duidelijk mogelijk zodat ze wist dat ik dit meen.

"Je weet wat ik haar aan ga doen als je weer met haar omgaat he?" zei ze

fuck

"NEE BRITT! IK BEN KLAAR MET JOU! JE GAAT HAAR NIKS AANDOEN EN IK OOK NIET HET ENIGE WAT IK NU GA DOEN IS NAAR HET ZIEKENHUIS GAAN EN HAILEY STEUNEN! HET DRAAIT NIET ALTIJD ALLEEN OM JOU BRITT! EN IK BEN JE VRIENDJE NIET! EN MESCHIEN MOET JE WAT MINDER AAN JEZELF DENKEN EN EEN KEER AAN IEMAND ANDERS FUCKING GEVOELENS DENKEN!" schreeuwde ik, ik keek haar aan en zag dat het wel echt bij haar binnen kwam. mooizo.

"KAN JE DAN NIET ZIEN DAT IK VAN JE HOU JUSTIN?" schreeuwde ze en ze had nu tranen in haar ogen

"NEE BRITT DAT KAN IK NIET! ALS JE IEMAND PIJN DOET WAARVAN IK HEEL VEEL VAN HOUD EN ALS JE ANDERE JONGENS GAAT NEUKEN TERWIJL WIJ EEN RELATIE HEBBEN DAN KAN IK DAT INDERDAAD NIET ZIEN NEE!" schreeuwde ik,

"justin dat was maanden geleden en je weet dat ik alleen wat voorjou voel!" zei ze

"er uit" ze bleef zitten "ER UIT NU!" schreeuwde ik en toen stapte ze de auto uit en ik reed snel naar het ziekenhuis.

Ik moet nu naar hailey toe en haar steunen.

Ik haat mezelf.

Haileys POV

Ik werd wakker in een witte kamer en ik hoorde een irritante piep

maar toen herinnerde ik me wat er gebeurd was, ik probeerde recht op te zitten maar ik kreeg hele harde steken in mijn buik.

Ongeveer 10 minuten later kwam er een dokter binnen

"nou hailey ik zie dat je wakker bent. Uhm als het goed met je gaat vandaag dan kan je morgen weer naar huis." zei hij

"wat heb ik dan precies?" vroeg ik want ik was erg nieuwschierig

"uhm je hebt 1 gebroken rib en een gekneusde enkel" zei hij met verdriet in zijn ogen. Ik kan gewoon niet geloven dat justin mij zoiets aandoet.

Ik keek tv totdat er iemand mijn kamer binnen kwam van wie ik het op dit moment niet verwacht had

Justin.

"Wat wil je justin?" vroeg ik, boosheid kwam bij me naar boven

"hailey, het spijt me zo erg ik had dit niet moeten doen" zei hij terwijl hij plaats nam op een stoel naast mijn bed

"je bent er wel een beetje laat me eh?" zei ik ik maakte geen oogcontact met hem omdat ik weet dat ik dan weer in tranen uitbarst

"hailey please laat het me uitleggen" zei hij ik bleef stil

"hailey alstjeblieft"

"nou ga je gang ik wacht" zei ik, ik keek hem aan en hij keek naar zijn handen en ik zag een traan bij hem naar beneden vallen

"Hailey, het moest van britt, toen jij sasha en de jongens bij mij bleven slapen, die ochtend kreeg ik een berichtj van britt dat ik haar moest ontmoeten in het park dat is waarom ik toen weg moest, ze zei dat ik niet meer met jou om mocht gaan en als ik met je om zou gaan dan zou ze jou alleen maar meer pijn zou doen, hailey ik wist gewoon niet wat ik moest doen, ik wou jou niet laten vallen maar ik wilde ook niet dat britt jou pijn deed want ik weet wat ze allemaal kan doen en met wie ze allemaal contact heeft. Het was alleen maar voor jou veiligheid." zei hij, hij had zijn hoofd in zijn handen en begon harder te huilen.

"justin.." zei ik, en hij keek weer op

"hailey please vergeef het me" vroeg hij, ik weet het gewoon niet..

Ik voelde een traan van mijn wang af rollen

"Justin ik vergeef het je maar ik heb wel tijd nodig om je weer normaal aan te kunnen kijken" zei ik en hij keek op met blijdschap in zijn ogen

"bedankt hailey" zei hij en hij stond op en gaf mij een knuffel.

"Justin je ziet eruit alsof je 3 jaar niet hebt geslapen, ga naar huis en ga slapen" zei ik

"ik ben hier gebleven sinds gisteravond en ik verlaat je niet weer hailey ik blijf hier" zei hij

"ugh je bent ook zo eigenwijs eh... ga dan alstjeblieft op die stoel zitten en ga daar op slapen." zei ik want hij had echt slaap nodig

"bedankt hailey" hij gaf mij een glimach en ging op de stoel zitten en deed zijn ogen dicht.

Terwijl hij sliep keek ik naar hem en het leek dat hij niet echt lekker lag op die stoel dus ik besloot om een dokter te roep met dat knopje bij mijn bed. Ik drukte het knopje in en even later kwam de dokter binnen lopen

"Wat is er hailey?" vroeg hij met een lieve glimlach

"uhm nou mijn vriend heeft de hele nacht niet geslapen en ik vroeg me af of hij in het bed tegenover kon slapen want daar ligt nu toch niemand dus.." vroeg ik

De dokter gaf me een glimlach "natuurlijk" zei hij.

"justin" fluisterde ik, hij reageerde niet

"justin" zei ik wat harder en hij begon te bewegen

ik pakte een pen van de tafel naast mij en gooide het naar justins hoof. hij schoot wakker en keek me bezorgd aan

"hailey gaat het?!" zei hij met grote ogen en ik lachde

"ik ben oke justin, ik wilde je wakker maken omdat je in dat bed tegenover mij kan slapen want je leek nogal niet lekker te liggen op die stoel" zei ik met een klein lachje

"oh ja dankje" zei hij terwijl hij aan de achterkant van zijn nek krabte, hij liep naar het bed toe en deed zijn ogen weer dicht. En ik besloot ook maar te gaan slapen.

--------------------------------------------

heeuuuyyyyyy hopelijk vinden jullie dit hoofdstuk leuk! ik probeer zoveel mogelijk te uploaden steeds. laat me weten wat je vind van dit hoofdstuk!

comment

vote

en volg me op twitter als je wilt: @TheAvonMusic

love you!

-sophia