Deceived Heart

CHAPTER 22

Chapter 22: Plan

Aru was...Tortured?!

Oh, god! Iniisip ko pa lamang na tino-torture siya ay nanginginig na ang aking mga kalamnan. Paano pa kaya kung nakita ko pa?

And now. I'm in between of two choices. Kill my other classmates, so those who are kidnapped will be safe. Or keep my other classmates safe and those who are kidnapped will suffer to death.

Hindi ko alam ang pipiliin ko.

I know I can't kill an innocent people especially Alli, but I can't let my other classmates especially Jen to suffer too in the hands of 24-11.

Nalamukos ko ang sulat dahil sa galit. Nanginginig ang aking mga kamay habang mariing nakatukod sa aking mga hita.

Kapag nalaman ko talaga kung sino ang nasa likod at may pakana nang lahat ng ito ay hindi ko siya kailanman patatawarin.

Tapos ay hanggang bukas lang ang ibinigay niyang oras upang gawin ang nais niya? Tss, mukhang hindi 'yon aabot dahil mahihirapan ako sa pagpili.

What should I choose?

"You don't have to choose, Chasey..." napatalon ako sa gulat dahil sa biglaang pagsasalita ni Eljey mula sa aking likuran.

Agad akong napalingon sa kaniya at naabutan siyang nakatingin nang diretso sa 'kin gamit ang mapanuring mga mata.

"K-kanina ka pa riyan?" Kinakabahan kong tanong.

Huminga siya ng malalim bago dahan dahang isinarado ang pintuan ng aking kwarto. Pagkatapos ay nagtungo siya sa aking pwesto at tinabihan ako.

"I'm not dumb, Chasey.." sandaling namayani ang katahimikan bago niya muling sundan ang sinabi. "Hindi rin ako magiging una sa klase nang dahil lang sa wala.."

"What do you mean?" Tanong ko, mukhang kanina pa kasi siya may gustong sabihin ngunit hindi niya lamang matuloy.

"Awang awa na kami sa 'yo..." then she smiled sadly.

"B-bakit naman? Ayos lang ako.." Umiwas ako ng tingin at pinanood nalang ang mga ibong payapang lumilipad mula sa labas ng bintana.

Sana naging ibon nalang ako...so that I can be at peace, all day..

"You're not...I can see it through your eyes.." hinawakan niya ang aking kamay nang sobrang higpit."Hindi mo kailangan itago ang totoo mong nararamdaman para lang matawag ka ng mga tao na matatag at matibay."

"Then what would I do? Ipakita sainyo kung gaano ko nang gustong sumuko?" Pinigilan ko rin ang pagluha ko ngunit kusa na talaga itong lumabas mula sa aking mga mata. "Eljey...gustong gusto ko nang sumuko, pero hindi ko alam kung papaano..."

"And do you think Aru will be happy? Kapag sumuko ka?"

Aru...how I miss him...

His laugh, his smiles, all of him...

"Sorry I read the letter.." aniya na nakapagpagulat sa 'kin. "Don't worry, I won't get mad at you.."

Pinunasan ko ang aking mga luha. "I don't know who I will choose-"

"As I've said earlier, you don't have to choose." Putol niya.