Deceived Heart

CHAPTER 28

Chapter 28: Rain

One of my eyebrows raised automatically due to what she said. Did she just insulted and bring up my mother's issue?

Kapal ng mukha ah?

"Alam mo, maganda na sana 'yang bibig mo eh..." tipid akong natawa habang nakatitig nang diretso sa kaniyang mga mata. "Kaso medyo may pagka-bastos."

"Oh..." she seems shocked. "Why, tho? Tama naman ako ah"

The fuck, Marunong siya magtagalog?!

She really looks like an American without a half, so...how?

"Why you looks so surprised? I can speak in tagalog but just a few words. You taught me before, right?" Dugtong pa niya.

"What?" Kumunot ang noo ko. "Wala pa nga akong natuturuan ni isang tao ng tagalog sa tanang buhay ko.." pairap akong umiwas ng tingin.

"Stop lying like an innocent! You're the one who taught me to speak in tagalog, yet you still denying it, para ano? Para ako pa 'yung magmukhang sinungaling dito?!" She aggressively combed her hair with her finger and grinned. "Don't tell me, nakalimutan mo na-"

"Chantal!" Biglang pigil ni Kuya Jim sa kaniyang pagsasalita. "Stop now, we were here to talk about something, hindi para mag-away!"

"Naka-ayos na ang dining area, we can go there all and eat.." malamig na ani Tita Zarmela at umuna nang maglakad nang hindi tumitingin sa aming gawi.

Tinitigan lang ako ni Chantal at tila walang nangyaring bangayan nang tahimik lang itong sumunod sa kaniyang pamilya patungo sa dining area.

Ako naman ay napalunok. Hindi naman sa umaasa akong magkakaayos na kami Tita ngayon dahil alam kong medyo malabo, pero kahit isang katiting na porsyento man lang, hindi ba? Hindi naman masamang umasa, lalo na't hindi naman ito wala lang.

Relasyon sa pagitan ko at ni Tita ang nakasalalay dito...

If ever na, kausapin niya na ako...then I'll talk to her too despite of the hurtful words she says about me, I will still forgive her. Because in the end, she's the only family left to me. They are..

Napatingin ako sa gawing sala at nakita sina Ate Jamira at Zairis na tumatakbo palapit sa akin.

They immediately hugged me.

"Na-miss kita, Chi!" Malungkot na wika ni Ate habang nakayakap pa rin sa akin.

"Huh? It's only been a while, Ate. Kami pa ang naghatid sa 'yo rito sa Mansyon kaninang hapon, 'di ba?" I said, confused as heck. Don't tell me nakalimutan niya agad 'yon..

"Tangek, what I mean is..." napatingin siya sa buong bahay. "Dito, 'yung uuwi ka dito.. namiss ko 'yon..."

"Yeah, me too.." sabi rin ni Zairis, tumatango.

"Hayst, girls talk.." umiiling na umalis si Kuya kaya sabay kaming nagtawanan nila Zairis.

"Inggit ka lang!!" Sigaw ni Ate Jamira. Napalingon si Kuya, masama ang tingin na tila sasakmal ito ng tao ano mang oras.

"Edi wow," tanging lumabas sa bibig niya at tumuloy na sa paglalakad.

"Anyways, nakapag-date ba kayo ni Raib?" Biglang tanong ni Ate Jamira.

My eyes widened. "Ate..."

Kailangan ba talagang itanong 'yon?

"Sus, nahiya pa oh..." aniya at tinutusok-tusok ang aking tagiliran.