-Ara verildi-
Sadece ölüler sır tutardı, hiç bir cinayet delilsiz kalmazdı, arkanızda hep bir iz olurdu bu iz bir sır olsa bile.
Bir balo, üç kız... En güzel günleri onlar için ölene dek kabus olarak kalacaktı.
Onları birleştiren bu fırtına kasırgay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
DÜZENLENMİŞTİR
"Bir araya geldik, yeni bir felaketin doğuşuna şahitlik etmek için"
01.01.2022 İstanbul
Alarmdan yaklaşık yirmi dakika önce uyandım, yılların verdiği bir alışkanlıkla çok erken uyanıyordum.
Aslında kabuslarım beni buna zorluyordu.
O yirmi dakika boyunca gözlerim açık yatakta yatmaya devam ettim, bütün hücrelerim kalkmamak için direniyordu.
Tavanla bakıştım dakikalarca, dün yeni yıla girmiştik ve biz okulca akşam derslerindeydik.
Okulda eksik hocalar ne şans ki dün gelmişti, ve geri kaldığımız dersler için akşam ders programı hazırlamışlardı.
İki haftalık eksiğimiz üç derste tamamlanmaya çalışılmıştı. Üniversitede üçüncü senem fazla yorucu geçiyordu, yıl başını bile kutlayamamıştım.
Kutlayıp kutlamamak, yeni bir yıla girmek pekte umurumda olmazdı. Ben sadece eğlenmeyi seviyordum, hemde fazlasıyla. Ve bundan mahrum kalmıştım.
Yeni bir yıla girmek kimine göre yeni umutlardı, bence saçmalıktı, alt tarafı bir yıl daha ilerliyorduk, her şey aynıydı değişen hiç birşey olmuyordu.
Mucizevi bir şekilde bir peri gelip hayatını düzeltmiyordu.
Sonunda alarm çaldığında zorlukla doğruldum yerimden, yatağımın yanında duran komidin üzerindeki telefonu elime alıp alarmı kapattım.
Saat 7.00'di, üzerimdeki yorganı ayak ucuma itekledim, ayağa kalkınca ürperti geldi. Havalar fazla dengesizdi, her güne başka bir mevsime uyanıyordum sanki.
Üzerime kalın bir hırka giyip banyoya girdim, tuvalet ihtiyacımı giderdikten sonra sıcak suyla yüzümü yıkadım, tek ihtiyacım buymuş gibi vücudum gevşedi.
Banyodaki işim bitince odama geri döndüm, Beşiktaşta okula yakın olarak tuttuğum küçük evimde tek başıma kalıyordum.
İlk sene bir yurda yerleşsemde oradan atılmıştım, kesinlikle saçma bir nedenden hemde(!) Alt tarafı oda arkadaşımla kavga edip onu sinirle merdivenlerden itmiştim.
Neyseki babamın tatlı diliyle karşı taraf şikayetçi olmamıştı ki birde polislerle uğraşmamız gerekmemişti, sicilime işlenen her bir suç bursumu iptal edebilirdi.
Ama ne yazıkki ailemin dilinden hiç kurtulamadım, her defasında bana o günü hatırlatıp durdular güzel bir üniversitede bursum olmasa beni zorla Ankaraya bile götürebilirlerdi.
