-Ara verildi-
Sadece ölüler sır tutardı, hiç bir cinayet delilsiz kalmazdı, arkanızda hep bir iz olurdu bu iz bir sır olsa bile.
Bir balo, üç kız... En güzel günleri onlar için ölene dek kabus olarak kalacaktı.
Onları birleştiren bu fırtına kasırgay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
DÜZENLENMİŞTİR
"Kırmışız, kırılmışız, dağıtmışız. Her şeyi toparlamaya çalışıyoruz"
(Asrın'ın Anlatımından)
Direksiyon üzerindeki Parsın bileklerinden alamadım gözlerimi, artık sargılar yoktu dikiş izleri o kadar belliydi ki ne kadar derin kesildiği anlaşılıyordu.
Kucağımdaki kendi bileklerime kaydı gözlerim, yüzümde acı bir tebessüm oluştu.
Artık dikiş izleri pekte belli olmuyordu, ufak tefek kesik kesik çizik varmış gibi görünüyordu.
Bilekliklerle kapamaya çalışmıştım bir de onları görmemek için.
Ne acizce bir durum ama...
Kafamı geriye yasladım, bu bileğimdekiler çocukluk hatası değildi, beni o çocuk yaşta ruhumu öldürenlerin hatasıydı.
Bir nevi onlarda benim bu bileklerimi kestiğimde cinayet işlemişlerdi, katildi onlar.
Kim bilir Parsında ruhunda kim cinayet işlemişti.
Araba durduğunda makyajım bozulmasın diye gözümde toplanmış yaşları parmağımla sildim.
Neva inince hemen arkasından ben indim, Ilgaz ise diğer kapıdan inmişti.
