-Ara verildi-
Sadece ölüler sır tutardı, hiç bir cinayet delilsiz kalmazdı, arkanızda hep bir iz olurdu bu iz bir sır olsa bile.
Bir balo, üç kız... En güzel günleri onlar için ölene dek kabus olarak kalacaktı.
Onları birleştiren bu fırtına kasırgay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
DÜZENLENMİŞTİR
"Geçmişte kapanmaya yüz tutmuş yaralar, gelecekte daima gün yüzüneçıkardı"
Her sır, her yaşanmışlık kapanmamak üzere suçlular cezasını çekene kadar daima gün yüzüne çıkmaya yemin ederdi.
Bizimde kapanmamıştı sırrımız, sadece biz kapandı zannedip kaçmayı tercih etmiştik...
Yıllardır toprak altında uyuyan canavar gün yüzüne çıkmıştı adeta bu gece, bu sefer çok daha güçlüydü, dişleri çok daha keskindi. Tek bir hamlesi bizi yakıp kül etmeye yeterdi.
Yıllar önce olduğu gibi yine aynı anı yaşıyorduk, kabinden Neva ve iri bir adam çıkmıştı. Üçümüzü toplasak bir o adam etmezdi.
Nevayla gözlerimiz buluştuğunda nutku tutuldu, ağlaması havada asılı kaldı sanki durdu ve sadece bizi izledi. Dolan gözlerim görüntüyü bulanıklaştırırken tüm kalbim ikisine de sarılma isteğiyle doldu taştı.
Islık sesi doldururken kulaklarımı adama baktım, kirli gözlerini her bir milimimizde gezdiriyordu.
Geleceği göremezdim ama yıllar önce o adama ne olduysa bu adama da aynısı olacaktı, buna emindim. Canavar boşuna uyanmamıştı ve hamlesini yapmaya çalışıyordu işte.
Az cezalı ama acılara esir eden bir cinayet işlenecekti belki de...
"Bu ne güzel sürpriz" adamın kalın sert sesi kulaklarımı doldururken yüzümü buruşturdum. Şerefsizler ölmezdi, şekil değiştirirdi. Bu adamda canlı örneği işte, sakinliğimi koruyarak güldüm.
"Baby o kızı derhal bırakıyorsun" dedim, beni hiç ciddiye almadı, gözlerindeki o bakış bunu doğruluyordu. Gülüşümün daha da büyümesine neden oldu bu tavırları, yaşamayı seven biri burada değil dans ediyor olurdu, yaşamı sevmiyor oluşuna üzüldüm.
"Hadi ya, bırakmazsam ne olur?" ağzını yayarak konuşurken her cümlesinde suratının ortasına tekme atmak istedim. Hiç bir kimse karşısındaki kadını güçsüz göremezdi. Küçümseyen bakışları eşliğinde Ilgaz arkamdan çıkıp adamın önünde dikildi, cilveli bir edayla parmaklarını adamın omzunda gezdirdi.
"İşte bu olur" ani bağırışıyla adamın kasıklarına tekme attı, adam bir kaç adım geriledi önce, acıyla karışık bir sinirle elleri bacak arasını tutarak Ilgazın üzerine yürümeye başladı.
Adam yanımdan geçmek üzereyken önünde dikildim, ilerlemesine engel oldum.
Sol kolumu tutup beni duvara itekledi, bir sinek gibi yapıştım duvara. Acıyla sırtım duvarda kayarken yavaşça kendimi yere attım, çarpmanın etkisiyle burnumdan boynuma doğru kanlar akıyordu.
