HINDI niya alam anong nangyari sa kanya pero para bang natutunaw ang bato niyang puso. Gustong gusto niyang patahanin sa pagiyak ang babae pero hindi niya magawa. He didn't know how to comfort someone but for ivory he'll try. She just said that she needed money for his grandfather sickness so he offer to help. If it was all about money, he have a lots of it. Money isn't a problem no matter how big the amount is for him. But if it was comforting someone and letting himself being leaned on, he didn't know if he still have something to offer. It was very a long time ago since the last time he comforted someone. It was also ivory that he have comforted before but with a different reason.
She was still crying and sobbing in his shoulders. But the only thing he can do is just moving his hands in her back. There's a part of him that doesn't like seeing her cry.
"Salamat po talaga señorito!" she said between her sobs in his shoulder.
He can feel in her words how heartfelt thankful she was. There were also a lot of people who also have said that word to him but ivory's words have different effect to him.
"Shhhhhh....hush now, everything will be alright ivory, your lolo will be fine.." he said as if he was trying his best to put comfortness in his voice.
Nakalimutan niya na ang galit na kinikimkim na naramdaman niya simula pa noong bata pa sila. Nakalimutan niya na ang pagrereject ng babae sa nararamdaman niya noon. Oo bata pa siya sa mga panahong niyon, pero maaga rin siyang nagkagusto rito to the point that he started to change himself. He wants to be the best man to her. The silent, spoiled and stubborn kid is once changed because of her.
He knows in himself that ivory still have the ability to change her once again. But would he let her do that? Would he risk his heart once again?
GRABE ang pasasalamat sa puso niya ang nararamdaman ngayon para sa señorito. Matapos kasi ng pangyayaring iyon ay binigyan siya nito ng tseke na may lamang one hundred thousand.
Hindi siya makapaniwala sa nangyari, sino ba namang mag aakala na kahit tingin mo ay bato ang puso ng among lalaki ay may kabutihan pa palang tinatago. Hindi siya nito hinusguhan sa nagawang pag iyak at pagyakap niya sa rito. Bagama't hinayaan pa nga siya at pinatahan sa pag iyak. Hindi niya alam bat niya nagawa iyon pero laking pasalamat parin niya sa nangyari.
"Nay, may pang paospital na tayo kay lolo.." sabi niya sa kaniyang ina. Kagagaling niya lang din umiyak kanina sa kwarto ng señorito.
Nang binigay niya ang tseke sa kanyang nanay ay nakita niyang nagdadalawang isip ito at saka tumingin sa kanya.
"Saan mo nakuha ang perang yan ivory?" tanong ng nito "Alam kung mahal na mahal mo ang lolo mo pero sana naman sa malinis itong paraan. Malaking halaga ito anak.." kahit hindi detalyado ang sinabi ng ina niya ay alam niya ang ibig nitong sabihin. Na baka raw sa hindi tamang paraan niya nakuha ang pera.
"Hindi po nay wala po akong ginawang masama. Mali po yang iniisip niyo, Humingi po ako ng tulong kay señorito----"
"Señorito? kay señorito?" parang hindi makapaniwalang sabi nito.
"Opo nay" medyo may halong pagmamalaki para sa lalaki ang boses niya.
"Totoo ba yan anak? Si señorito talaga tumulong sa atin?" hindi parin talaga naniniwala ang nanay niya sa narinig.
"Mabuti po pala ang kalooban ng señorito nay, hindi ko alam na kahit medyo may kasungitan ito ay mabait pa rin pala" inalala niya na naman ulit ang nangyari kanina hindi parin talaga siya makapaniwala sa kabaitan nito.
"Mabait? ang señorito?"
Hindi parin talaga ito makapaniwala pero nang tignan nito ang mukha niya ay alam niyang hindi siya nagbibiro "Ahh..oo mabait yang si señorito anak hindi lang siguro nagpapahalata. Hindi parin talaga ako makapaniwala na tinulungan tayo ng señorito kapag nagkita kami ay pasasalamatan ko talaga ito"
BINABASA MO ANG
Ang Masungit Kong Amo [COMPLETED]
RomanceSi ivory yung tipo ng babae na simple at walang arte sa buhay. Siya yung klase ng babaeng mabait at sumusunod sa sinasabi ng mga magulang. Nagtratrabaho siya para makapag aral at para narin makatulong sa pamilya. Ngunit sa mansyon na pinagtratrabahu...