4 ɢᴇᴄᴇ~🍃

243 22 77
                                    

Nasılsınız papatyalarım. Umarım iyisinizdir 🍃

Oy verip yorum yapmayı unutmayın iyi okumalar 🍃

🍃

Kimse örmedi saçımı.🍃

Mirza KOREL

Hayat hiçbi zaman bana öz evladı gibi davranmamıştı. Daha 7 yaşındayken sigaraya başladığımı hatırlıyorum. Ailem ülkenin ileri gelenlerinden. Her istediğim dakikasında oldu bu yaşıma kadar hâlâ da oluyo. Ama hiçbir zaman annem başımı okşamadı. Babam aferin oğlum demedi. Tek başıma büyüdüm. Büyüdükçe onlara karşı olan öfkem de büyüdü. Ama sonra bu hayata alıştım. Böyle yaşamaya, kimsenin bana karışmamasına... Herkes çıkarları için yanımda oldu. Gerçekten aşık olmadım. Aşk bana göre çok boktan bişey oldu hepte öyle olacak. Hâlimden memnun muyum? Evet. Başka bir hayat ister miydim? İstemezdim. Ne kadar sevgisiz bı çocukluk yaşamış olsam da bazen iyiki öyle olmuş diyorum. Yoksa şimdi bu kadar güçlü olamazdım. Ben Mirza. Mirza Korel. 23 yaşında hayatın tüm tecrübelerini tatmış biriyim. Bu sikik hayat bana hiç gülmedi ama bende ondan bı tebessüm beklemedim zaten.

"Nereye daldın aloo?"diye bağıran Atlas'ın sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım. Atlas Karahan. Çocukluktan beri ailelerimiz arkadaş olduğu için bizde arkadaş olmuştuk ve tek gerçek dostumdu.
"Ne bağırıyosun amınakoyim"diyip elimdeki rakıdan bı yudum aldım.
"Nereye daldın kardeşim. Yoksa Aryacığını mı düşünüyorsun?"dedi imayla.
"Atlas şansını zorlama"dedim.
"Tamam reis sakinleş bişey demedim Aryacığına"dedi.

Ayağa kalkıp üstüne doğru ilerleyince hemen kaçıp odadan çıktı. Kaçarsın tabi göt herif. Arya Arel. Haftalardır peşinde olmak zorunda kaldığım o kız. Şimdiye kadar hep uzaktan takip etmiştim onu. Hayır aşık olduğum için değil öyle olmak zorunda olduğu için. Ailesini kaybettikten sonra gerçekten hafızasını kaybetmiş mi öğrenmek için beni takmıştı peşine patron. Neden diye sormadım hiç. Bu zaman kadar hiç sormamıştım zaten. Bikaç hafta peşinde dolandıktan sonra karşısına çıkmıştım ve evet gerçekten herşeyi unutmuştu. Yanına kimseyi yaklaştırmadığı için ona karşı samimi davranmam gerekiyordu yanında olabilmek için. Atlas'a anlattığım halde canı sıkıldıkça bana sataşmak için bu konuyu ortaya atıyordu.
"Sinirin geçti mi?"diye kapıdan seslenen Atlas'a gülümsemeden edemedim. Ben ne kadar sertsem Atlas o kadar neşeliydi. Tabi kırmızı çizgisine basmadıgın müddetçe.

"Gel lan gel"dedim. Kapıyı açıp içeriye daldı. "Sende bana aşıksın demi?"dedi. "Atlasss"diyince ağzına hayali bı fermuar çekip masanın başına oturdu ve rakılarımızı yeniledi. "Naptın şu kızı hallettin mi?"diye sordu. İşte Atlas ve dengesizlikleri. Bı dakika çocuk gibi davransa diğer dakika hemen ciddilişebiliyor. "Hallettim. Yani arkadaşı olmayı başardım. Hâlâ tam bana güvenebilmiş değil sanırım ama buda biseydir"dedim. "Emin ol bu işi bana verseydi ben şimdiye aşık olmuştum kıza sen nasıl hala göreve odaklanmışsın anlamadım"dedi. Ciddiligi buraya kadar işte. "Belimde silah var ve bil bakalım içinde kaç kurşun var Atlas."dedim. "Tabiki üç kurşun ezberledim artık anasını satayım dur sen yorulma ben anlatayım senin yerine. Birini ağzıma birini bacağıma birinide götüme sıkarsın"dedi. "Aferin öğrenmişsin abinden biseyler"dedim. "Kes lan ben senden 2 ay büyüğüm"dedi. Eğer bu tartışmaya girersem çok uzayacağını bildiğim için sustum ve telefonumu elime aldım. Atlas'ta yatağıma uzanıp telefonuyla uğraşmaya başladı.

Arya'nın profiline girince bikaç dakika önce bı story paylaştığını gördüm. Bugün giydiği kıyafetleriyle bı fotoğraf çekilmişti aynadan. Altına da "İlk defa birine güvenmek istemiştim"yazmıştı. Bende hemen Atlas'ın zorla çektiği fotoğrafımı paylaşıp altına "Umarım bu sefer yanılmazsın"yazdım. Ne kadar yakın o kadar iyi. Hikayeyi paylaşıp mesaj bölümüne girdim ve Arya'nın ismini bulup üstüne tıkladım.

ARYA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin