ARYA

13 sᴀʀɪʟsᴀɴᴀ ʙᴀɴᴀ~🍃

Sınav haftam olduğu için fazla aktif olamadım kusura bakmayın güzel papatyalarım 🍃

Saat 11 ve ben size bölüm attım. Kıymetimi bilmeyeni kör eder kakakakaja

O zaman keyifli okumaalaar.🍃

Ne yaptılar sana çocukluğumun kahramanı?
🍃

Eve gelmeden önce markete uğrayıp atıştırmalık biseyler almıştım. Şimdi de Gece'ye kendi mamasını vermiş bende kendi sütümü almış bugün olanları anlatıyordum. Tamam yani bana cevap veremiyor olabilir ama beni anladığını hissediyordum. "Onun tek bebeği ben olmak istiyorum Gece"dedim. Kafasını kaldırıp bana baktı sonra tekrar mamasını yemeye koyuldu. "Aşık mı oldum sence"dedim.

Aşk daha bikaç hafta önceye kadar çok saçma bişey geliyordu bana. Ama şimdi sanırım Mirza'ya olan duygularımı kime anlatsam aşıksın derdi. Onun yanında kendimi mutlu hissediyordum. Evimde gibiydim. Güvenliydi onun yanı. Konuştuğu zaman hiç susmasın istiyordum. Güldüğü zaman hiç kimse görmesin istiyordum. Tüm yabancı kaldığım duyguları onla yaşıyordum ve bu garip bı şekilde huzur verici oluyordu.

Sütümü içtikten sonra kutusunu masanın üstüne bıraktım. Gece'de mamasını yemiş koltuğa yayılmıştı. Hayat sana güzel be kızım. Canım sıkıldığı için telefonumu alıp kurcalamaya başladım. Artık telefonla uğraşmak da sıkıcı geliyordu. Mesajlar kısmına girince Mirza'yla en son dün konuştuğumu farkettim. Bugün okuldan sonra hiç konuşmamıştık. Asel'in yanındayken aklına gelmiyordum sanırım.

Telefonu koltuğa atıp ayağa kalktım. Odama çıkıp biraz uyumak istiyordum. Henüz akşam olmamıştı ama bu uyumamam için geçerli bı sebep değildi. Tam odadan çıkacakken çalan telefonumla tekrar koltuğa döndüm. Mirza'nın aradığını düşünerek telefonu aldım. Arayan Atlas'tı. Atlascım senide seviyorum ama keşke Mirza arasaydı.

"Alo efendim Atlascım"dedim. "Arya nerdesin"dedi. Sesi telaşlı çıkıyordu. Bende gerilmiştim. "Evdeyim Atlas noldu"dedim. "Mirza yok"dedi. "Ne demek yok"dedim. İçimde değişik bı korku oluşmuştu. "Yok işte. Asel aradı biseyler olmuş Mirza da çıkıp gitmiş. Aradım ama ulaşamadım. Belki sen ararsan açar"dedi. "Tamam Atlas kapat ben haber alırsam ararım seni"dedim. Atlas telefonu kapatınca hemen Mirza'nın numarasını tuşladım. Çaldı çaldı ama açmadı. İçimdeki korku dakikalar geçtikçe daha fazla artıyordu. Ne olmuş olabilirdi ki. Hem Mirza Atlas'ın aramalarını hiç cevapsız bırakmazdı ki.

Tekrar aradım Mirza'yı. Çaldı çaldı ama yine açmadı. Numarasını tuşlayıp bu sefer mesaj attım.

Arya; Mirza neredesin

Arya; Merak ediyorum seni

Arya; Mesajlarımı görüyorsun biliyorum.

Bilmiyordum ama öyle olmasını umuyordum.

Arya; Ne oldu bilmiyorum ne yaşadın onuda bilmiyorum

Arya; Ama yanında olmak istiyorum

Arya; Arkadaşlar birbirine destek olur öyle değil mi?

Arya; İzin ver yanında olayım.

Mesajları attıktan sonra telefonu elimde sallamaya başladım. Umarım bişey yapmamışsındır Mirza. Bikaç dakika daha ne mesaj atmıştı nede aramıştı. Daha fazla duramayıp tekrar aradım. Çaldı çaldı... Tam kapanacakken karşı taraftan telefonu açtı. Birden sersemleştim ama sonra hemen kendimi toparladım. "Nerdesin sen Mirza öldüm meraktan mesaj attım dönmedin aradım cevap verm-"derken sözümü kesti. "Parktayım gel"dedi. Sesi çok kırgın çıkıyordu. Sanki ağlamış gibiydi. "Sen iyi misin Mirza"dedim. "Arya sadece gel"dedi. Bişey demeden telefonu kapattım ve hemen odama çıkıp üstüme eşofmanımı geçirdim ve hızla ayakkabılarımı giyip evden çıktım.