5 ʜᴀʟɪ̀sᴜ̈ɴᴀsʏᴏɴ~🍃

188 20 40
                                    

Oy sayıları gerçekten cok az. Burda bı emek veriyorum size bölüm yetiştirmeye çalışıyorum yani bı oyu çok görmeyin:)

İyi okumalar 🍃

"...ruhum hasta benim sadece ruhum ~🍃

🍃

Gece 'yi oturma odasına bırakıp bende hazırlanmak için odama çıkmıştım. Psikolog randevum vardı ve ben unuttuğum için son dakika aceleyle hazırlanmaya çalışıyodum. Duşa girmeye zamanım olmadığı için sadece elimi yüzümü yıkadım. Üstümü de değiştirip aşağı indim. Her yerin beni kirlettiğini düşünüyodum. Hayır temizlik hastası değilim ama takıntı gibi bişey sanırım. Oturma odasına bakınca Gece'nin koltukta uyuduğunu gördüm. Sen ne masum biseysin. Hiç karışmadan sessizce telefonumu aldım ve evden çıktım.

Klinikle evimin arasındaki mesafe yarım saatti. Normalde minibüse binerdim ama bugün yürümek istiyodum. Kulaklığımı takıp müziğin sesini iyice açtım. Kafam bı turlu susmak bilmiyordu. Sürekli sebepsiz gelen ağlama hissiyle uğraşmaktan çok yorulmuştum. Yolum karşısına geçmek için arabaların durmasını bekledim. Kırmızı ışık yanınca hızlı adımlarla karşıya geçtim. O sırada arkası dönük bı adam dikkatimi çekti. Hızlı adımlarla adama doğru yürüdüm. İyice yaklaşınca boynunda olan beni gördüm. Babamın da aynı yerinde ben vardı. "Babaa"diye seslendim. Dönüp bakmadı. Tekrar "Babaa"dedim. Adam bana dönünce olduğum yerde donup kaldım. Bu adam babamdı. Gözyaşlarım benden bağımsız akmaya başlamıştı. "Çok özledim seni babacım"diyip adama sarıldım. "Ne babası yavrum bırakır mısın beni"diyip beni kendinden uzaklaştırmaya çalıştı. "Baba nolursun tekrar bırakma beni. Yalvarırım gitme Baba hiç gücüm kalmadı."diyip daha sıkı sarıldım. "Kızım bıraksana acelem var baban falan değilim ben"diyip ellerimi kendinden çekti adam. Adamın yüzüne baktim. Babam değildi. Ama az önce babamı görmüştüm. "Ya dalga mı geçiyorsunuz benimle gördüm işte babamı burdaydı"diye bağırmaya başladım. "Baba nereye saklandıysan cık gel"dedim. Bı yandan ağlıyodum bı yandan da babamı arıyordum. "Dayanamıyorum yemin ederim dayanamıyorum."diyip yere çöktüm. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştım. "Dağılın lan ne var"diye bağıran sesin kim olduğunu algılayamıyodum. "Arya hadi kalk"diyip kolumdan tuttu birisi. Refleks olarak geri çektim kendimi. Karşımdaki kişiye bakınca Mirza olduğunu gördüm. "Mirza babamı gördüm. İnanmıyolar bana ama gördüm. Yemin ederim sarıldım ona babam gibiydi Mirza."dedim. "Hadi güzelim kalk"dedi. Kalkacak gücüm yoktu. "Ben çok özledim Mirza. Babamı çok özledim. Onu gördüm ama bana inanmıyolar. Mirza ben deli değilim gerçekten değilim"diyip daha çok ağlamaya başlayınca Mirza bana sarıldı.

Kafamı omzuna gömüp daha fazla ağladım. Bana bikaç dakika müsade ettikten sonra ayağa kalktı. Elini uzatıp benide kaldırdı. "Nereye gidiyodun sen?"diye sordu "P-psikologa"dedim. "Tamam önce kendine gel sonra beraber gideriz"dedi. Usulca başımı sallayıp yanında yürümeye başladım. Bı çocuk parkına gelip banklardan birine oturduk. "İyi misin?"diye sordu. "İyiyim"dedim. "Değilsin"dedi. "Babamı gördüm"dedim. Hicbisey demedi. "Sende inanmıyosun demi bana. Deli miyim ben Mirza."dedim. "Bak küçüğüm sen deli değilsin ama o sadece bı göz yanılması babanı göremezsin"dedi. "Küçüğüm deme bana"diye bağırdım. "Deme tamam mı deme babamı hatırlatıyosun bana daha fazla dibe batırıyosun beni"dedim ve ayağa kalktım." Nereye gidiyosun"dedi. Hicbisey demeden yürümeye başladım. Gelen ayak sesleriyle arkamda olduğunu biliyodum.

Sanırım deliriyodum. Babam ölmüştü. Ama çok gerçekti. Kliniğin önüne gelince içeri girdim. Randevu saatim çoktan geçmişti. Sekreter beni görünce gülümsedi. "Hoşgeldiniz Arya hanım psikolog hanım sizi bekliyor geçebilirsiniz"dedi. Kafamla onaylayıp üst kata çıktım. Mirza nereye gitmişti bilmiyodum. Ona çok sert çıkışmıştım ama elimde olarak yapmamıştım. Aferin Arya tek arkadaşını da kaybettin aferin. Kapıyı çalıp içeri girdim. Psikoloğum beni görünce gülümseyip ayağa kalktı. Bu kadar mutlu olmak zorunda mısınız? "Hoşgeldin Aryacım geç kaldın biraz."dedi. Koltuğa oturup arkamı yaslandım. "Sanırım deliriyorum "dedim. Psikolog ne dediğimi anlamadığı için boş boş bakıyodu yüzüme. "Noldugunu anlatmak ister misin?"diye sordu. "Az önce buraya gelirken babamı gördüm "dedim. Kaşlarını çatmış bı yandan beni dinleyip bı yandan da defterine not alıyordu. "Sarıldım hatta. Bırakma beni dedim. Ama sonra kayboldu. Onun yerine yabancı bı adam geldi."dedim. "Aryacım halüsinasyon görmüş olabilir misin?"dedi. "Herkes aynı şeyi söylüyo Mirza da öyle dedi."dedim. "Mirza kim? Daha önce hiç bahsetmedin"dedi. "Mirza hem yeni tanıştığım biri hemde sanki yıllardır tanıdığım biri. Bazen öyle tanıdık geliyor ki hareketli konuşması kaybettiğim çocukluğumu bulmuşum gibi geliyor. Ama bazen de hiç tanımadığım biri gibi oluyo"dedim. "Nasıl yani geçmişte tanıdığın biri mi?"dedi. "Sanırım öyle. Ama hatırlamıyorum. Çok tanıdık bı yüzü var. Ama emin de değilim. Beynimin oyunları hiç bitmiyor. Sürekli yeni bişey çıkarıyor "dedim. "Anladım güzelim. Peki bu Mirzayla nerde tanıştınız. Yani nasıl tanıdık geliyor sana"dedi. "Bikaç gün oldu her zamanki gibi okula gidiyodum. Gelip yanıma oturdu. Sonra bana küçüğüm dedi. Babam bana öyle derdi hep. Sonra belki zamanla hatırlarsın beni dedi. Ama sonra da öylesine dedim dedi. Kafamı çok karıştırıyor."dedim. "Hatırlamana az kaldı Aryacım. Çok iyi gidiyoruz. Ama sen bu zaman diliminde ilaçlarını aksatma. İlacını içmediğin için bugün babanı gördüğünü sandın. Eminim ilaçlarını içmediğine ama kendi iyiliğin için bunu yap"dedi. "Çok yorgunum artık eve gitsem olur mu"dedim. "Tamam bugün kısa keselim ama emin ol az kaldı. Yolun yarısını bitirdik. Bı hafta süre verelim sana. Haftaya tekrar gel belki bı sefer taşlar daha fazla yerine oturmuş olur.Dikkat et kendine"dedi. Teşekkür edip odadan çıktım. Aşağı inip haftaya salı günü için randevu aldım.

Kapının önüne çıkınca kaldırımda oturmuş beni bekleyen Mirza'yı gördüm. Geldiğimi görünce sigarasını içip ayağa kalktı. Usul adımlarla yanına gittim. "Nasılsın"dedi. "Daha iyiyim"dedim. Yavaş yavaş yürümeye başladık. "Ben özür dilerim. Yani öyle davranmak istemedim sana. İlaçlarımı içmediğim için öyle olmuşum. Ama sana bağırmak istemedim. Tek arkadaşım sensin. Seni kaybetmek istemiyor-"derken Mirza sözümü kesti. "Beni hiçbi zaman kaybetmiyeceksin söz veriyorum. Üzme kendini unuttum gitti"dedi. Soyliyecek bişey bulamadığım için gülümsedim. Oda bana gülümsedi. Evin önüne gelince durduk. "Ben gideyim sende dikkat et kendine"dedi. Arkasını dönüp gidecekken benden hiç beklenmeyen bişey yaptım ve Mirza'nın kolundan tuttum. "Şey Gece'yi özlenmişsen gelebilirsin"dedim. Aynen Arya bı gün bile olmadan özlemiştir zaten. "Rahatsızlık vermiyeyim"dedi. "Yok vermezsin"dedim. "Peki o zaman"dedi. Anahtarla kapıyı açıp içeri girdim Mirza da arkamdan geldi. Gece kapı açılır açılmaz koşup geldi. Eğilip kucağıma aldım. "Benim kızım beni mi özlemiş"diyip kafasını öptüm. "Benide özlemiştir belki"dedi Mirza. Dediğine gülüp Gece'yi kucağına verdim. "Siz içeri geçin bende kahve yapayım"dedim. Mirza başıyla onaylayıp odaya geçti. Bende mutfağa girip su ısıtıcısının düğmesine bastım. Bı yandan da bardaklar kahveleri döküyordum. Su kaynayınca kahveleri yapıp içeri geçtim. Mirza Gece'yi kucağına yatırmış karnıyla oynuyordu. Kahvesini uzatıp diğer koltuğa geçtim bende. "Güzelmiş evin"dedi. "Teşekkür ederim"dedim.

Kahvesini ictikten sonra Gece'yle biraz daha oynayıp kalktı. "Ben artık gideyim Atlas 'ta gelmiş eve beni bekliyor"dedi. "Teşekkür ederim bugün için"dedim. "Teşekkürlük bişey yok. Dikkat et kendine ve ilaçlarını içmeyi unutma"dedi. "Tm unutmam"dedim. Ayakkabılarını giymek için kapıyı açtı. "Numaranı verir misin bişey olursa sana daha kolay ulaşabileyim?"diye sordu. "Olur"dedim. "Tüh benim şarjım bitmişti"dedi. Telefonumu uzattım. Kendi numarasını yazdı ve tekrar bana uzattı. "Mesaj atarsın sen kaydederim eve geçince"dedi. "Tamam görüşürüz "dedim. Mirza gidince bende kapıyı kapatıp içeri geçtim. Salondaki bardakları mutfağa bırakıp tekrar odaya geldim ve oturdum. Gece de yanıma gelince başını okşamaya başladım. Rehbere girip Mirza'nın numarasını kaydettim. Telefonu yanıma bırakıp kafamı dağıtmak için bı tane rastgele bı film açtım.

🍃

Nasıldı bölüm ❤️

Bundan sonra kendimi kötü hissettiğimde bölüm yazmıyacam aglamaktan öldüm lan akdnsnsnsnsn.

Mirzaya düşmeyen var mı? Tm yani şerefsiz olabilir ama seviyorum ben amsmsnsn

Diğer bölüm görüşürüz bitenemleer 🍃

ARYA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin