ARYA

15 ʏᴜ̈ᴢʟᴇşᴍᴇ~🍃

Hayırlı ramazanlaaar ehe ehe🍃

Miss gibi okumalar güzel papatyalarım 🍃

Oy verin lüfteen bir satır arası yorum yapın lüften tşk 🍃

🍃

Güldüm. Oda gülüşüme güldü.🍃

🍃

Kıskandığım ama bir türlü kıskandığımı kabullenemediğim kızın sevdiğim adamın öz kardeşi olduğunu öğreneli 10 dakika olmuştu. Dersimiz boş olduğu için sınıfta bizden başka kimse yoktu. Atlas sınıftan çıkıp gitmişti. Asel sıraya oturmuş öylece dışarıya bakıyordu. Mirza duvarın dibine çökmüş sayamadığım kadar çok sigara içmişti. Ben ise ne olduğunu yeni yeni idrak edebilmiştim.

Dün öğrenmiş oda Asel'in kardeşi olduğunu. Öyle demişti Atlas'a. Demek o yüzden o haldeydin sevgilim. Asel ağladığı için gözleri kırmızı olmuştu. Mirza ise ağlamamıştı hiç. Atlas'ın ona taktığı yakıştırma gerçekten çok ağırdı. Mirza şuan bunu umursamıyor görünmek istiyordu ama kalbinin gerçekten kırıldığına emindim.

Mirza yerinde biraz doğrulup yanında duran paketi aldı. Ama bu sefer içmesine izin vermeden elinden çektim. "Yeter Mirza yeter."dedim. Hicbisey demedi. Ya konuşacak mecali yoktu yada kendini anlatamamaktan korkuyordu. Eteğimin ucunu düzeltip yanına oturdum. Kendini anlatmak isteyip de anlaşılmamanın ne demek olduğunu çok iyi biliyordum. Mirza'nın da bunu yaşamasını istemiyordum.

"Seni suçlamıyorum ben"dedim. İkimizde duvarı izliyorduk. "Üşüyeceksin"dedi. Bu hâlde bile beni düşünüyordu. "Atlas'a bende kızgınım hemde çok. Ama belkide bı anlık sinirle öyle demist-"derken sözümü kesti ve bakışları beni buldu. "Yani sinirli olduğumuz zaman herşeyi söyleyebiliyor muyuz Arya. Bana ne dediğini farkında mısın sen? Kardeşim dedim adamın bana ne dediğinin farkında mısın?"dedi. Sesi sinirli ve yüksek çıkmıştı.

Bişey diyemedim. Çünkü haklıydı. Bikaç dakika sonra Mirza ne zaman aldığını bile anlamadığım paketinden bı sigara çıkarıp yaktı. "Özür dilerim. Sana sesimi yükseltmek istemedim"dedi. "Sorun değil."dedim. Başını yavaşça omzuma yasladı. "Tam şuan senin yanında zaman dursun istiyorum Arya. Sen burda otur ben omzuna başımı koyayım. Herkesten herşeyden uzakta bı hayat yaratabilsem keşke ikimize."dedi.

Saçlarıyla oynamaya başladım. Bunu sevdiğini anlamıştım. "Belki birgün olur Mirza."dedim bikaç dakikanın sonunda. "Ne olur"dedi. "İkimizin başrolü olduğu bı hayat. Herşeyi kendi isteğimize göre yaptığımız bı hayat."dedim. Gülümsedi. "Gül şöyle. Sen üzgün olunca bende üzülüyorum"dedim. Mirza kafasını omzumdan kaldırıp bana baktı. Gökyüzü gibi gözlerine baktım. Sonra usulca eğilip anlıma dudaklarını değdirdi. "Ne yaptın sen bana be kızım. Ben ne ara bu kadar aşık oldum sana."dedi. Güldüm. Oda gülüşüme güldü.

"Asel'le konuşmadın demi"diye sordum. "Konuşmadım. Ne konuşacam ki zaten"dedi. "Konuşmalısın sevgilim. Oda üzgün görmüyor musun"dedim. "Bı daha desene"dedi. "Ne diyeyim"diye sordum. "Sevgilim desene bı daha"dedi. "Sevgilim"dedim üzerine bastırarak. "Dayanamıyorum sana dayanamıyorum."dedi ve beni kendine çekip sarıldı. "Ben çıkıyorum bahcedeyim sizde konuşun sonra da yanıma gel"dedim. Reddedecek gibi oldu ama ona hiç bakmadan hızlıca sınıftan çıktım. Bahçedeki banka gelip oturdum ve parkta ki çocukları izlemeye başladım. Umarım aranız düzelir sevgilim.

Asel MİLEN

Birçok kez Mirza öğrenirse ona nasıl açıklama yapacağımı düşünmüştüm. Kafamda binbir türlü senaryo kurmuştum. Ama şimdi hicbisey yapamıyordum. Boğazıma bı yumru oturmuştu ve ben konuşamıyordum. Mirza'yla aramıza koskoca bı duvar girmişti bunu hissedebiliyordum. Ama o duvarı yıkmak için elimden geleni yapacaktım.