ARYA

26 ᴋᴀʀşɪʟᴀşᴍᴀ ~🍃

Bu aralar çok duygusalım herşeye ağlamam geliyo imdat...

Bu bölüm Psikopat kekimden:)

İyi okumalar papatyalarım 🍃

🍃

Gözlerinde gökyüzü gibi değil. Dümdüz mavi. 🍃

🍃

Daha düne kadar bana gülen bebeğim şimdi başkalarına gülüyordu. Daha düne kadar herşeyi ben olan sevgilim bugün hiçbişey olduğumu söylüyordu. Daha düne kadar benım kollarımda olan güzelim simdi başkasına sarılıyordu. Ne yapacağımı bilmiyordum. Böyle olmasını ben istemiştim ama dayanamıyordum.

"Geç otur şuraya şimdi görecek seni" diyen Atlas'a döndüm. Arya o çocukla bahçeye çıkınca benden camdan izlemeye başlamıştım. "Rüzgar diyo amınakoyim. Kim bu çocuk. O elini götüne sokacam onun. Benim bebeğime sarılıyo lan. Benim bebeğime" dedim. "Senin bebeğin değil Mirza." dedi Asel. Dost musunuz düşman mı anasını satayım.

O gün Arya'yı arkamda bırakıp gittikten sonra parka gitmiştim. Salıncağa oturup saatlerce boş boş sallanmıştım. Kalbini çok fazla kırmıştım ama bunu yapmasam beni bırakmazdı. Tanıyordum bebeğimi. Okula gelmediği her gün ya Gökhan 'ı yada Atlası yanına gönderiyordum. Hiçbirini içeri almıyordu ama yine de yalnız olmadığını bilsin istemiştim. İki haftanın sonunda gelmişti okula.

Onu o kadar özlemiştim ki sarılmayı bile düşünmüştüm. Ama hemen bundan vazgeçtim. Çünkü o toparlanmaya çalışıyordu ve ben tekrar onun aklını karıştırmamalıydım. Onu sevmediğimi düşünmeye devam etmeliydi. Tekrar camdan bakınca orda olmadıklarını gördüm. Nereye gitmişlerdi şimdi? Arya'nın bi başkasından hoşlanma ihtimali bile beynimde şimşekler çakmasına sebep oluyordu. Ama Arya sevmezdi kimseyi. Bebeğimi çok kırmıştım ben. Bi daha başka birine güvenemezdi ki.

Kapının açılma sesiyle daldığım düşüncelerden sıyrıldım. Arya ve yanındaki zibidi gülerek sınıf girmişti. Ah bebeğim gülme işte şöyle. "Bak dedim sana gülünce daha güzel oluyorsun bebek gibi" dedi. Bebek demişti. Benim bebeğime bebek demişti. Arya'nın gülen yüzü birden soldu. Bakışları beni buldu. Sonra tekrar önüne dönüp sırasına oturdu. "Özür dilerim. Bebek demiyecektim unuttum" dedi zibidi.

Arya hafifçe gülümsedi. Sonra dönüp parkı izlemeye başladı. Rüzgarın bakışları da benim üstümde durmuştu. "Hayırdır ne var" dedim. Arya bana dönmüştü. "Öylesine baktım bakamaz mıyım" dedi. Yani sen illa diyon ki gel benim ses tellerimi kopar. "Bak tabi" dedim. Sonra sikecem ben senin belanı. "Hayırdır sen" dedi Atlas ayağa kalkıp. "Atlas noluyor bişey demedi çocuk" dedi Arya. Yapma bunu işte yapma küçüğüm savunma onu bana karşı.

Atlas samimiyetsizce güldü. "Kim bu cocuk da sen onu bana savunuyorsun Arya" dedi Atlas. Arya bişey demeden ben söze katıldım. "Sanane Atlas. Bırak bizi ilgilendirmez" dedim. İlgilendirir işte ilgilendirir. "Aynen ilgilendirmez seni" dedi Arya. Sesi biraz yüksek mi çıkmıştı? "Aynen" dedim. Şuan tüm sinirini çıkaracaktı benden. Anlamıştım. "Sevmiyorum seni" dedi. Keşke gözlerinde öyle dese bebeğim.

O sırada Gökhanla Lena girdi sınıfa. Ama bişey demeden yavasca oturdular. "Sevme" dedim. "Keşke hiç görmeseydim seni" dedi bu sefer de. Keşke hiç görmeseydin. O zaman kırılmazdı kalbin bu kadar. "Keşke." dedim. Fazla tepki vermesini istemiyordum ama sessizde kalsam daha fazla sinirlendirdi. O yüzden kısa cevaplar veriyordum. "Noluyo lan nereye düştüm ben" dedi Gökhan. Arya'nın ona attığı bakışla sustu.

Arya derin bi nefes aldı. Ağladı ağlayacak gibiydi. "Hem ben seni sevmiyorum hiç" dedi. Hiçbi şekilde susmuyordu. "Tamam" dedim. "Sensin tamam. Nefret ediyorum senden. Şerefsizlik yaptın sen" dedi. Nefret ediyorum derken sesi titremeseydi daha inandırıcı olabilirdi aslında. "Gitsene sen. Komple çık git hayatımdan" dedi. Evt sanırım bunu beklemiyordum. Ben ne kadar kırdım senın kalbini bebeğim. Şuan sadece o da benim kalbimi kırmak istiyordu. Ama benim kalbim zaten yeterince kırıktı.

Ayağa kalkıp önüme geldi. "Keşke sevmeseydim seni. Keşke sarılmasaydım sana" diyip ağlamaya başladı. Hem beni yumrukluyor hemde ağlıyıp konuşmaya devam ediyordu. Sakın Mirza sakın sarılma. Sakın kokusunu içine çekme. "Gözlerinde gökyüzü gibi değil. Dümdüz mavi" dedi. Ağlama işte kızım ağlama dayanamıyorum. "Git. Nereye gidersen git ama git. İstemiyorum seni. Kokunu da istemiyorum sesini de senide."dedi." Kızımda sevmiyor seni onunda kalbini kırdın. Ne kadar özledi seni haberin var mı. Oda ağladı. Ama ben ağlamadım hiç. Özlemedim çünkü seni"dedi.Sonra olduğu yere çöküp ağlamaya başladı.

Daha fazla dayanamayıp sınıftan çıktım. Eger biraz daha dursaydım kesinlikle sarılırdım ona. Aptalım aptal. Çok fazla kırmıştım onu. Böyle olmaması gerekiyordu. Biz çok mutlu olabilirdik. Ama engel oldular. Yapamadık. Başaramadık. Arka bahçeye gelip duvarın dibine çöktüm. Cebimdeki paketten sigara çıkarıp yaktım. Derin bi nefes alıp üfledim. Çok dağıtmıştım herşeyi. Acaba bigün bu olan herşeyden uzakta sadece ben ve Arya'nın yaşadığı bi hayat olur muydu? Olmaz tabi Mirza. Kızın ailesini öldürdün. Bunları bilse seni asla affetmez diyen iç sesime hak verdim. Asla affetmezdi asla.

Yanıma gelen Asel'e döndüm. Hiçbişey demeden sarıldı. "Sabret. Herşey güzel olacak abi." dedi. "Asel dayanamıyorum dayanamıyorum. O başkasına gülerken ben dayanamıyorum" dedim. "Hala seni seviyor." dedi. "Keşke sevmese. Keşke söylediği herşey doğru olsa. Nefret etse benden" dedim. "Nefret edemez ki senden.İnsan çok sevdiği birinden nefret edemez. Kalk hadi gidelim. Zaten zil çalar birazdan. Çantamızı okyanus alır" dedi. Bişey demeden ayağa kalktım ve Asel'le beraber çıktık okuldan. Tam köşeyi dönecekken karşımdaki bedenle durduk. "Canım oğlum. Özlemedin mi beni. Kaç gündür gelmiyorsun eve" dedi. O günden sonra gitmemiştim eve. Bizi bu hale getiren oydu ve ben her fırsatta onu öldürmek istiyordum. "Siktir git" dedim ve Asel'in elini tutup yürümeye başladım. "Bende sevgili Aryayı görmeye gelmiştim." dedi. Böyle bişey yapamazdı. Çünkü arya onu görür görmez hatırlardı. Onda da o GÖT yoktu. Ama yine de benim bebeğimin adını o iğrenç agzına alamazdı. Hızla arkama dönüp boğazıma yapıştım.

Asel koşarak gelip bizi ayırmaya çalıştı. "Yeter lan yeter. Siktin hayatımı yeter ne istiyorsun sen benden. Al canımı sende kurtul bende yeter" dedim. Yüzünden eksik olmayan sırıtışıyla bana bakıyordu hala. "Canım oğlum bana olan sevgini bu kadar belli etme" dedi kesik kesik. O sırada yanında gezdirdiği köpeklerden biri gelip beni ondan ayırdı. "Ah canım oğlum hata yapıyorsun." dedi sırıtarak. "Geber lan geber. Kendi pisliğine boğul ve bi daha karşıma çıkma. Bu sefer köpeklerin bile alamaz seni elimden."dedim. Asel tutup yürümeye başladım. Tam arkamı dönmüş gidecekken asla duymak istemediğim o sesi duydum.

" S-sen r-rüyamda ki a-adamsın"

🍃

Evet evet çok güzel bi yerde kestim bölümü biliyorum akddksjssjs🍃

Nasıldı bölüm?