ARYA

23 ᴍᴇᴄʙᴜʀɪ̀ʏᴇᴛ~🍃

Oy verip 🌟 satır arası yorum 💬 yapmayı unutmayın papatyalarım. Ve bide peçetelerinizi alın:)

🍃

Bölüm şarkısı; Ahmet Kaya-Nerden bileceksin:)🍃
🍃

Mecburiyetlerim yüzünden onun o masum hayallerini yıkmak zorunda mıyım ben?🍃

Mirza KOREL

Gökhan bizi eve bıraktıktan sonra odama geçmiştim. Aselle Atlas'ta gelmişti. Ve şuan Aselin ısrarları üzerine film izliyorduk. "E bu adam ölmemiş miydi?"dedi Atlas. "Ya okyanus o bunun ikiziydi. Bu ölmedi" dedi Asel. Sabahtan beri anlatıyordu ama Atlas yine unutuyordu. Ben izliyormuş gibi yapıyordum ama izlemiyordum. Sıkıcıydı çünkü. Telefonum çalınca uzanıp aldım. Asel filme öyle odaklanmıştı ki izlemediğimin farkına varmazdı.

Balkona çıkıp arayana bakınca canım babam olduğunu gördüm. Telefonu açıp kulağıma koydum ve "Ne var"dedim. "Canım oğlum bugün de bana karşı çok sevgi dolusun"dedi. "Boş yapmak için mi aradın beni"dedim. "Ben hicbi zaman boş yapmam canım oğlum. Ama sen bu aralar çok fazla yapıyorsun" dedi. Bisey demedim. Artık onunla uğraşacak halim kalmamıştı.

"Görev Mirza görev. Kendini çok fazla kaptırdın"dedi. Bisey demeden telefonu suratına kapattım. Arya benim için görevden fazlası olmuştu. Ama bunu ona söyleyemezdim. Ne yapacağı belli olmazdı orospu çocuğunun. Tekrar içer girdim. "Kimdi"diye sordu Asel. "Boşver izle sen"dedim. Atlas bana bakıp noldu der gibi başını salladı. Bisey demedim.

O sırada odamın kapısı birden açılınca Asel korkuyla yerinden sıçradı. "Sen kim oluyorsun da benim suratıma telefon kapatıyorsun"diye bağırdı Alparslan köpeği. "O sesini alçalt. Yoksa ben ses tellerini sikecem"dedim. Artık yaptıkları haddinden fazlaydı. "Bana bak Mirza Korel karşında arkadaşın yok."diyip üzerime doğru yürüdü.

Atlas birden öne atılıp onu ittirdi. "Sen kendini ne sanıyorsun çocuk."dedi Atlasa. "Adam sanıyorum. Senin olmadığın şey"dedi Atlas. "İkinizi de haddinizi aşmaya başladınız kendinize gelin"dedi. "GETİRSENE BAKAYIM NASIL GETİRİYORSUN"diye bağırdım. Artık sabrım kalmamıştı. Aselin ağlama sesi odada yükselince hemen sakinleşip yanına gittim. "Ağlama abicim bisey yok."diyip sarıldım. "Gözlerimi yaşartıyor birbirinize olan sevginiz"diyip güldü.

Atlasa döndüm. "Aseli odasına götür ve yanından ayrılma. Gelecem ben abicim korkma sen"dedim. Asel başıyla onaylayıp Atlasın uzattığı elini tuttu ve odadan çıktı. Başbaşa kalmıştık. "Evet canım oğlum görevimizi konuşalım artık"dedi. "Neyini konusacaksın lan puşt"dedim. Sinirlerime hakim olamıyordum.

"Mesela artık neden bana bilgi vermediğinden başlayabiliriz"dedi. Uzun zamandır Aryayla ilgili hiçbirşeyi söylemiyordum ona. "Değişen bisey yok çünkü."dedim. "Ah canım oğlum sen beni ne sanıyorsun. Ben neyin ne olduğunu bilmiyor muyum?"dedi. Yüzündeki iğrenç gülümseme hala duruyordu. "Neyi biliyorsun bana da anlatsana bi bende bileyim sevgili orospu çocuğu"dedim.

Sesli bi şekilde güldü. "Kıza aşık olduğunu biliyorum."dedi. İşte bunu beklemiyordum. Ama yine de bozuntuya vermedim. "Bu seni ilgilendirmez"dedim. "Gerçekten birini sevebildin mi sen? Senin kalbin yok Mirza nasıl sevdin o kızı?"dedi. Ama dalga geçtiği sesinden belliydi. Ses tellerini siktiğim. "Kalbim yoktu evet. Çünkü hiçbir zaman sevgi görmedim. Ama o beni sevdi. Hemde senin sevmediğin kadar,canım annemin sevmediği kadar sevdi."dedim.