ARYA

7 ᴏ̈ʀɢᴜ̈~🍃

İveet hojgeldiniz bebeklerim aksks🍃

Oy verip yorum yapmayı unutmayın iyi okumalar 🍃

Bölüm şarkısı; Anıl Emre Dal= M.🍃

Mirza. Mirza Korel. Bı cümlesiyle bile beni mutlu eden adam🍃

🍃

"Seni bulamamışken ben kayboluyorum
Şimdi gökyüzünde kendimi ellerinde dans ederken buluyorum
Al beni yanına sevgilim
Seni bana geri ver sevgilim
Nolur geri dön sevgilim
Seni bana geri ver sevgilim."

En sevdiğim şarkılardan birini dinlerken yağan yağmuru izliyordum. Huzur veriyordu bana. Annem küçükken yemek yemediğim zaman bulutların üzülüp ağladığını ve bu yüzden de yağmur yağdığını söylerdi. Bende buna inanıp bulutlar ağlamasın diye yemeğimi yerdim. Babam bizim bu halimize güler geçerdi. Acaba şimdi de yemek yemediğim için mi yağıyordu yağmur.

Sabahtan beri iştahım yoktu. İlacımı da içmemiştim zaten. Kendimi boşlukta hissediyodum. Ama neden böyle hissettiğimi bilmiyodum. Sabah Mirza yanımdayken böyle değildim. Onun yanında mutluydum. Bu aralar yaşadığım duygu karmaşası da beni çok yoruyordu. Ve bu karmaşanın tek sebebi Mirza Korel'di.

Birden kulaklığımın biri çıkınca irkilerek yanıma döndüm. Mirza elinde ki kahveyi bana uzatmış kulaklığın birini de kulağına takmış öylece duruyordu. "Kusura bakma farketmedim geldiğini"dedim. "Sorun değil. Hava çok soğuk üşümüşsün"dedi. Üzerindeki hırkayı çıkarıp omuzlarıma bıraktı. Kalbim neredeyse yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. Sakin ol Arya sakin ol.

Elindeki kahveyi alıp içmeye başladım. Kulaklığımı ilk istediğinde terslemiştim onu. Ama şimdi bu durum beni rahatsız etmiyordu. Aksine hoşuma gitmişti. "Sen üşürsün şimdi de "dedim. Omuzlarını silkip kahvesinde bı yudum daha aldı. Başka bişey konuşmadan sessizce kahvelerimizi bitirdik. "Şarkı güzelmiş"dedi. "En sevdiğim şarkı"dedim. "Artık benimde öyle"dedi ve önüne döndü.

Cebinden sigara paketini çıkarıp içinden bı dal aldı ve dudaklarının arasına bıraktı. Sonra aklına bişey gelmiş gibi eline aldı sigarayı ve bana döndü. "Rahatsız etmez seni demi?"diye sordu. Kafamı hayır anlamında salladım. Beni düşünmesi hoşuma gitmişti. Babamdan sonra ilk defa bı erkek beni düşünüyordu.

Usul usul sigarasını içmeye başladı. O yağmuru izledi ben onu. Aşk nasıl bı duygu daha önce hiç tatmamıştım. Ama Mirza'yı her gördüğümde karnıma giren ağrının sebebinin ne olduğunu bilmiyordum. Sigarasını yere atıp ayağıyla söndürdü. "Üşümüşsün içeri geçelim"dedi. "Olur"diyip ayağa kalktık aynı anda.

Ben önde Mirza arkada okula girdik. Gerçekten de üşümüştüm. Ama Mirza benden çok üşümüş olmalıydı çünkü hırkasını da bana vermişti. Sınıfa gelince yerlerimize oturduk. Mirza telefonuyla oynamaya başladı. Bende defterimi çıkarıp biseyler karalamaya başladım. İyice üşümem geçtikten sonra hırkayı çıkardım. Mirza'nın sırtına dokunup bana dönmesini sağladım. "Teşekkür ederim"diyip hırkayı uzattım. Elimden alıp giydi. Sonra yakasını kaldırıp kokladı. "Dalin?"diye sordu gülerek "Dalin"dedim bende gülüp.

Saçlarımı sürekli dalinle yıkıyodum. Kokusu hoşuma gidiyordu. Mirza önüne dönünce bende arkama yaslandım. Bikaç dakika sonra cantasını açıp içinden küçük bı poşet çıkardı. Sonra tekrar bana dönüp elindeki poşeti uzattı. "Gece için"dedi. Poşeti hemen açıp içinden çıkan şeye baktım. Bı sürü zincir vardı. Kendi boynundakiler gibi. Gülerek Mirza'ya döndüm. "Bunlar çok güzel arada bende takarım"dedim gülerek. "Benim zincirlerimi takabilirsin istediğin zaman"dedi ve göz kırpıp tekrar önüne döndü. Yüzümdeki gülümsemeyle zinciri çantama koydum. Eve gider gitmez Gece'ye takacaktım. Zil çalınca sınıftakiler yavaş yavaş gelmeye başladı. Son olarak hoca da gelince derse başladık.