a Love Story

Chapter Thirty Three

Naging tahimik na naman si Zoe at iyon ang ayaw ni Cael na mangyari. Natatakot siya kapqg tahimik ang asawa niya.

Alam niya na sobra itong nag iisip. Ayaw niyang umabot na naman sila sa puntong paalisin siya ni Zoe. Baka mas gustuhin nito mag isa na lang. Iyon ang hindi niya mapapayagan.

CAEL POV

The past month was a trying one. Kahit na hindi na umiiyak si Zoe sa banyo. Hindi pa rin nawawala ang lungkot sa mga mata niya.

I called Ross to book us a week long stay at The Hilton in Hongkong. Mas mabuti siguro na bago sa paningin ni Zoe ang paligid.

Kampante na kaming nakakalabas mula ng mahuli si Stefan, pero hindi ko na dinismiss ang security. I want Zoe to feel secure and safe anytime.

Apat na araw na kami sa Hongkong ng yayain ko si Zoe.

Lets eat out? Tanung ko.
Napatingin sa akin si Zoe. She smiled serenely and Im happy to see it. Nakatulong ang pagalis namin sa Japan.

We always visit the botanical garden and it calms her.

Ang tagal na nating di nag de date.. Biro ko pa sa kanya.

Tumango si Zoe. Im glad that she agreed. Akala ko kasi matutulad noong unang araw namin dito na ayaw niyang lumabas.

Nagpa reserve ako sa rooftop I want it to look like the small chapel where we were wed. Gustong gusto ni Zoe ang lugar na iyon.

Puno ng bulaklak ang buong floor. There were columns resembling Grecian archway. The smell was so pleasing to the senses.

Thank you Cael. Bulong niya habang sumasayaw kami. Theres a quartet on the side and they play her favorite songs.

You like it? Tanung ko matapos siyang yakapin mula sa likuran.

Uhm...maganda... Sagot ni Zoe na may bahagyang ngiti sa labi.
I wouldnt exchange that smile for anything at all. Zoe's smiles are priceless and Im so happy to see them grace her lovely face.

Mas maganda ka sa view sweetheart. Bulong ko sa  kanya.

I kiss her neck and she lean on me. Her eyes are twinkling and I love it.

Kumain kami. Candlelit dinner. I have asked the chef to prepare her favorite risotto. We have honey butter prawns and chicken salad.

Hindi ko maigilang hindi siya titigan. Malamlam ang mga mata ni Zoe and I miss the playfulness that she exhibits. Mahilig siyang sumabay sa mga kanta noon.

She doesnt do that now and I miss it. Maraming bagay akong namimiss sa kanya. 
Are you happy baby? Di ko mapigilang itanong. Hinaplos ko ang pisngi niya and she shyly nods at me.

I've been waiting to see you smile
again.

Itinaas ko ang kopita ng champagne, sa isang toast.
Napangiti si Zoe. Ginaya niya din ako.

Heres to us.

To us. Ganting sambit niya. Her voice is like a melody that calms and refreshes me. Im really glad na naisip ko itong bakasyon na ito.

Its just me and her.

Muli kaming nagsayaw ng sumenyas ako sa quartet. Its one of her favorite song that I also love.

Where do I begin
To tell the story of
how great a love can be
The sweet love story
that is older than the sea
The simple truth
about the love she brings to me