DAUGHTER OF DOWNEY / CHRIS EVANS

36

YN: Selam! Bölüme başlamadan önce birkaç şeyden bahsetmek istiyorum. Normalde bu kitabı olabildiğince 2016'daki kronolojiye uygun yapmaya çalışıyorum ancak bazı noktalarda büyük değişiklikler yapacağım. Oscar Ödül Töreni tarihini değiştireceğim. Infinity War çekimleri 2017 Şubat ayında başlamak yerine 2016 yazından sonra başlayacak. Chris'in Red Sea Diving Resort filminin çekimleri 2017 yazında başlayacak. Civil War tanıtımlarının kronolojisi de tamamen kafama göre olacak asdfds Her neyse, hepinize iyi okumalar!

-

"Bir noktadan sonra Robert'la iyi anlaşman gerektiğini biliyorsun değil mi?"

Milkshakeimden bir yudum alıp karşımdaki adama baktım. Benim içtiğimin aksine sert kahvesini yudumladı. Güneş gözlüklerini çıkarıp masaya koydu.

"Onunla iyi anlaşacağımı sanmıyorum."

Derin bir nefes alıp milkshakeimin pipetiyle oynamaya başladım.

"O benim ailem."

Büyükbabam gözlerini bana dikti.

"Babasıyla aramı düzeltebilirim ama," dediğinde kaşlarımı çattım.

"Buraya gelmeden önce onunla konuştum. Jonathan Zacker'ın rüşvet verebileceği kişileri bulmama yardım etti," kahvesinden bir yudum aldı. "Tek büyükbaban ben değilim Grace."

Gözlerimi içeceğime dikip düşünmeye başladım. Robert'ın babasını diğer büyükbabamı sadece internetteki fotoğraflarından görmüştüm. Henüz onu tanımıyordum.

"Onunla tanışmadığını biliyorum."

Uzun süre sessiz kalan yüzüme baktı.

"İnternetten görmüştüm. Kim olduğunu biliyorum."

Büyükbabam yarım ağız güldü.

"Tuhaf. En yakının olması gereken insanları internetten araştırıyorsun."

Arkama yaslandım ve gözlerimi birazcık ilerde bizi izleyen adama diktim.

"Richard sen geldikten sonra gitmeyecek miydi? Neden hala bizi takip ediyor?"

Büyükbabam başını çevirip adamına baktı. Adam bir sigara yakmakla meşguldü.

"Bugün olanları gördün. Bir süre daha buralarda olması daha iyi. Seni birkaç aptal muhabire yem edemem."

İçeceğimi elime alıp son yudumunu da içtim. Buraya en son on yaşındayken gelmiştim ve o zamandan beri bu kadar şekerli içecek tüketmiyordum. Aldığım son yudum eski alışkanlıklarıma özlem duymama sebep olmuştu.

"İşten ayrıldığını duydum. Planın ne? Sana bir şeyler ayarla-"

Cümlesini bitirmesine izin vermeden onu yanıtladım.

"Hayır büyükbaba. Bir süre uzmanlığıma odaklanacağım. Sonrasında iş bulacağımdan emin olabilirsin."

Büyükbabam ne demek istediğimi anlayıp ısrar etmedi.

"Eskiden iş yaptığım birkaç dostumla görüşeceğim. Yarın seni ziyarete gelirim."

Kaşlarımı kaldırıp ona baktım.

"Nerede kalıyorsun?"

Büyükbabam güneş gözlüğünü taktı.

"Downtown'da bir otelde."

Oturduğum yerde dikleştim.

"Bende kalıyorsun. Bütün bunlar sona erdiğine göre evime dönebilirim. Kendime ait bir yer olmasını özledim."