Takip etmeyi, oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız.
İyi okumalar 🌸
..........
(Çarşamba)
"Kalk, kalk, kalk, kalk" diye öten Demir'e her zamanki gibi tek gözümü açarak "ulan siktir git demir. Her gün her gün ya! uyuyorum şurda bir rahat bırakın" diye cırladım
"abla ya kalk! hem küfür ayıp bir şey" Ona 'yav he he' bakışımı atıp tek gözümü de kapattım.
"Sen çantamı hazırla ben kalkacağım" dedim.
"Söz mü?"
"söz lan" Yazık lan. kim bilir ne günah işledi de benim kardeşim oldu. Valla enayi bu
Sabah sabah daha kargalar bokunu işemeden kalkmak ne demek ya. Saat daha sabahın 06.30'u!
Bir kaç dakika sonra fermuar sesi geldi ardından Demir "bitti abla kalk hadi" dedi. Sabır çekip yavaşça oturur pozisyona geçerken "demir enayisin yavrum" dedim üzerindeki okul kıyafetlerine bakarken.
Kaşlarını çatıp elini beline koydu ve tek kaşını ustaca kaldırarak "o nedenmiş" diye sordu.
"ulan Demir biz bugün okula gitmiyoruz enayi gibi çantamı hazırladın. ayrıca okul kıyafetlerini de gitmişsin" dedim.
Kıyafetlerine bakmasıyla kaşlarını çatması eş zamanlı olmuştu "of abla ya" dedi ve ayaklarını yere vura vura odamdan çıktı. Ben de kendi kendime gülüp lavaboya gittim ve işlerimi hallettikten sonra üstüme O'ndan arakladığım siyah dizlerime kadar olan sweatimi, altıma da siyah pantolon giydim ve siyah şapkamı taktım. Şu hayatta en sevdiğim şeylerden biri de siyah kombiniydi. ne güzel her yerde mafya gibi geziyordum ve bence komik oluyordu.
Yatağımın karşısındaki boy aynasından bakıp "heheyt be, yavrum bu gece boş musun" dedim ve kol çantamı alıp dün keşfettiğim asansöre binmeye gittim. Neticede en sondan bir alt kattaydı odam ve merdivenlerden inmek vakit kaybıydı.
Ayrıca evde asansör vardı!
Zenginin diyorum anlamıyorsunuz!
Tehlikeliyim diyorum anlamıyorsunuz
Bindiğimde sıfıra bastım ama asansör çok geçmeden alt katta durunca şaşkınlıkla gözlerim irice açıldı. inşallah asansörde kalmamışımdır yoksa ölürdüm ve beni kimse bulamazdı. Allah'ım ölmek için çok gencim.
Düşüncelerimi bozan şey asansörün açılıp kapanmasıydı. Görüş noktama ilk siyah ayakkabılar takıldı. biraz daha yukarı çıktığımda siyah pantolon ve siyah tişört ile ATEŞ.
Sakin ol gece sakin ol. Onun kara gözleri, keskin bakışları, sert yüzü varsa
benim de
benim de
ulan benim bir şeyim yok!
Sakince kafamı eğip yere bakmaya başladım.
"Sakın!" Diyerek söze başladı ateş. Kim bilir yine ne diyecek. "Eğer bir şey peşindeysen bil ki buna izin vermeyeceğim ve bugün Demir'e bir şey olursa seni öldürürüm duydun mu! Seni benim elimden kimse alamaz" dedi ve asansör açılınca hızla çıktı. Bir tırsmadım değil ha.
Ayrıca ne öyle havalı havalı inmeler.
Sadakatsizdeki Asya'yı taklit edeceksen saçın o kadar uzun değil
Tek sorun buydu çünkü
'Bil diye söylüyorum ATEŞ YILMAZ arkadan sadece götün görünüyor.' Diyecektim ki ateş görüş alanımdan çıktı. Yoksa asla korktuğum için söylememezlik yapmadım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Abilerim mi ?
Ficção Adolescente17 yıla tonlarca acılarını sığdıran bir kız gerçek ailesini öğreniyor. Hayatı zaten kötüyken öğrendiği gerçekler onu derinden sarsıyor. Konu karıştırılma mevzusu değildi, konu bunun planlı olmasıydı Yaş on yedi... kaç ceset görmüştü sayamamıştı, ka...
