11. BÖLÜM | beklemeyen sürpriz

8.3K 404 112
                                    

Hepiniz hoşgeldiniz!

İyi okumalar 🌸

~~~~~~~~

"Abla pamuk şeker alalım mı" derken bir anda sustu. "Şeker hastası olduğumu unuttun galiba" dedim sırıtarak.

Elini ensesine atarken bana bakmamaya çalışıyordu "Ben şey-"

Bu haline gülüp "boşver" dedim omuz silkerek.

Gözüme ateşi ağzına sokan adam takıldığında şaşkınca Demir'i dürtüp "karşıya bak" dedim.

"Oha ananı" dedi ve sağ avuç içini dudaklarının üzerine koydu ve gözlerini irice aldı. Tepkisine güldüm ve kolundan tutup onların yanına çektim. Bir tane adam tek tekerlekli bisikletin üzerinde duruyordu.

"Sen de yapmak ister misin" diye sordum Demir'e bakarak.

Başını anında iki yana sallarken "Asla" dedi, kesin bir dille. zorlarsam belki kabul ederdi ama yapmadım

"İyi sen bilirsin" dedim ve abiye dönerek Şirince "Abi ben de bilebilir miyim" dedim.

Adam beni baştan aşağı hızlıca süzüp "Kullanmayı biliyor musun" diye sordu. Başımı iki yana salladım "bilmemek değil öğrenmemek ayıp" kelimeoyunları.com

Adam gülerken tek tekerlekli bisikletten indi

"abla düşersin bak"

"Düşmem" diyerek adamın yardımıyla bisiklete bindim. Yalnız bana da bravo. Daha bisiklet sürmeyi bilmiyorum gelmişim burda neye biniyorum

Elimi iki yana açarak dengede durmaya çalıştım tabi ki başarılı olamadım. Tam düşecekler adamın ve Demir'in aynı anda beni tutmasıyla son anda dengede kaldım. Ben gülerken Demir kaşlarını çatmıştı.

"Tamam öğrendim sayılır" diyerek beni bırakmalarını sağladım. Yavaş yavaş ileri doğru giderken çoğu insan bana bakıyordu.

"Demir bak sürüyorum"

"Düşersen görürsün"

"Sağol Demir! Çok güzel moral veriyorsun"

"Önemli değil" dediğinde göz devirdim.

Hevesimi aldığımda "Yardım edin de ineyim" dedim. Fazla abartmaya gerek yoktu ki elimizde patlamasın. Demir hızla telefonunu bırakıp yanıma geldi ve bisikletten inmeme yardım etti

Yavaş yavaş konuşarak yürürken Demir elimden tutarak beni bir yere çekiştirmeye başladı "Hadi abla resim çektirelim"

"Tamam hadi"

Resim çekinmek için kabine girdiğimizde Demir telefonunu görevliye veriyordu. Yanıma geldiğinde birbirimize bakarak sırıttık.

Güzel pozlar vermek mi?

Hadi ama ben varım burda!

Dilimi çıkartarak burnuma değdirmeye çalıştım. Demir de aynı şeyi yaptığında ikimiz de başaramadığımız için kahkaha atmaya başladık. Biz değişik pozlar verirken görevli bizi çekiyordu.

Sonunda çıktığımızda Demir'den önce görevliye parayı ben uzattım. "Hadi gezelim"

Biraz daha gezdikten sonra müzik sesleri duymamızla oraya gittik.

'Açınca baharı rengarenk gülleri, bir başka eser rüzgar geceleri'

Demir'in elini tutarak kendi etrafımda döndüm. "Abla herkes bize bakıyor"

Abilerim mi ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin