24. BÖLÜM | Açığa çıkan gerçekler

4.8K 229 260
                                    

Ben geldiimmmmmm

Nasılsınız bakalım! Ben çok iyiyim

Oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın. Satır arası yorumlarınızı okumak çok eğlenceli KDKEMJDO

Neyse! Sizi daha fazla bekletmeden hikayeye geçiyorum

İyi okumalar 🌸

~~~~~~~~

(pazar sabahı/ 11.32)

"sevmek dedin sevmedik mi
aşka boyun eğmedik mi,
bütün kötü huyları
hatta güzel dostları
senin için terk etmedik mi!"

ibrahim abimizin sesiyle gözlerimi açtığımda komodinin üstündeki telefonumu şarjdan çıkarıp alarmı kapattım ve oturur pozisyona gelerek salak gibi yorgun yorgun etrafıma bakmaya başladım

Şu an beynim dünyadaki görevini sorguluyordu ve eğer konu benim beynimse sorgulayacak pek güzel şeyleri yoktu

Ben neden hala yaşıyordum

Bu lanet gündüzler ne zaman bitecekti

Allahım sen bana dayanma gücü ver

Amin

Hiç istemeyerek ayağa kalktım ve ayaklarımı yere sürüye sürüye banyoya ilerledim. Ayılmak için yüzüme sert vuruşlarla soğuk su çarparken tam tersi oluyordu ve ben daha çok sersemliyordum. Banyodan yine aynı yavaşlık ve uyuşuklukta çıkarken bugün abimin yanına gideceğim aklıma geldi ve dolabın önüne geçerek buna göre giyinmeye başladım

Üzerime siyah boğazlı badi, altıma dizimin bir karış üstüne gelen önü düğmeli siyah deri etek giydim. Elim deri ceketlerde dolanırken nadir olsa da giydiğim kalçamın hemen üstüne gelen ceketi aldım ve giydim. son olarak siyah kol çantamı alıp içine bana lazım olabilecek şeyleri koydum ve çantamı yatağımın üstüne fırlatarak makyaj masama oturdum ve hem makyajımı hem saçımı yapmaya başladım

Her ne kadar beceremesem de her parmağımda bir marifet olduğu gerçeği değişmiyordu

sonunda işim bittiğinde makyaj masamdan kalkarak boy aynasının önüne geçtim ve kendimi süzdüm. Siyah göz makyajı yapıp kirpiklerime maskara sürmüştüm. Bir de eyeliner çekmiştim. Makyaj yapmayı biliyordum ama o kadar abartılı ve ayrıntılı bilmiyordum. Sadece her zamanki yaptığımı yapmaya başlamıştım ve sürekli yapa yapa elim alışmıştı. Gerçi normalde eyeliner çekemezdim ama şansıma çekmecede eyeliner çekme aparatı vardı. Normalde elim titremezdi ama eyeliner çekince inat olsun diye titriyordu.

Saçımı da yine iki yandan sıkıca bağlamıştım. Genelde Cem beni bir yere çağıracağı zaman böyle giderdim ve onu rezil ederdim. Çocuk gibi iki yandan bağlamam onu delirtiyordu. Dediğinde göre kimse beni ciddiye almazmış. Çok da umrumda değildi açıkçası. Benim de işime geliyordu

Ben yorgunum

Konumuz bu değil ama ben yorgunum

Mum ışıkları bir bir söndüleeeerr

Ayağımı sürüye sürüye yemek odasına girerken herkes buradaydı ve sanırım dün herkes geç yattığı için bugün yemek geç yeniyordu çünkü normalde sabahın yedisinde herkes ayakta oluyordu şimdi ise saat on ikiydi.

İsa Musa sen bizi kutsa

Amin

"herkese iyi akşamlar" diyerek esnedim ve leroy abimin yanındaki sandalyeye oturarak başımı omzuna yaslayıp gözlerimi kapattım.

Abilerim mi ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin